Γράφει ο Ευγένιος Ανδρικόπουλος
Την εν
ονόματι αλλά και χορηγία των τραπεζιτών πολιτική αναπαλαίωση του σαθρού
νεοφιλελεύθερου οικοδομήματος επιχειρεί μια εκ της γνωστής οικογενείας των
εφιαλτών του έθνους.. Η επί σειρά ετών εκκολαπτόμενη στις θερμοκοιτίδες των
ΜΜΕ υποψήφια αρχηγός της ΝΔ αλλά πομπωδώς αποτυχούσα να εξαχθεί ως τέτοια
κατά τον τοκετό της κάλπης, δράττεται συναισθηματικά της οικογενειακής της
βεντέτας κατά του κ. Σαμαρά και πολιτικά της ασυλίας του βουλευτικού της εδράνου
επί του οποίου έχει ασφυκτικά προσδεθεί για να: Ανασυστήσει κατά τα πρότυπα του
πατρός της μετά του κ. Κουβέλη αυτή τη φορά, φωτοαντίτυπο της ανίερης
συμμαχίας δια της οποίας μολύνθηκε ο τόπος το βρώμικο 1989.
Το ζήτημα
ωστόσο δεν είναι αν η πολιτική αποστασία ελλοχεύει στο DNA της οικογενείας της ούτε
και στο αν η εκδικητική της μανία την οδηγεί σε αμετροεπείς πολιτικές
συμπεριφορές που κινούνται στα όρια της μετα-ψυχιατρικής επιστήμης
ιδιαίτερα δε όταν όλα αυτά ακολουθούνται από εκείνο το γλοιώδες χαμόγελο. Το
ζήτημα που τίθεται για την ελληνική κοινωνία και όχι για την ΝΔ
αποκλειστικά, είναι πως........ γίνεται πλέον απολύτως ευκρινές ότι η επί οκτώ έτη
υπερυπουργός των κυβερνήσεων Μητσοτάκη και Καραμανλή, δεν ορρωδεί
προ του βηματισμού της σε οποιοδήποτε βαλτώδες
πεδίο προκειμένου να ικανοποιήσει τα προσωπικά και τα ταξικά της
συμφέροντα. Και εξηγούμαι: Θα είναι
μικρόνους όστις ακόμη αμφιβάλλει πως εκείνη συνέβαλλε τα μέγιστα στην
αποτυχία του πρώην κόμματός της κατά τις δημοτικές εκλογές σε Αθήνα και
Θεσσαλονίκη.. Αντιθέτως. Συνέδραμε τον κ. Κουβέλη στην επιτυχία δύο κοινωνικά παντελώς
απόντων αλλά «επιχειρησιακά» δικτυωμένων σε πολιτικά κυκλώματα
ελεγχόμενης ταυτότητας. (κρατήστε το). Τους κυρίους Καμίνη και Μπουτάρη
εννοώ.. Απόδειξη το ότι από την
επομένη και την δίχως τη συνοδεία
ντολμάδων υπόδειξή της, εξελέγη ο…αριστερός κ. Κουβέλης πρόεδρος
των ανεξάρτητων βουλευτών του κοινοβουλίου. Και αυτό πλέον του γεγονότος πως υπό
την σκιά της μνημονιακής μπότας των τοκογλύφων κατακτητών διαλέγονται και από
κοινού την στήριξή τους σε αυτούς με τον Πετέν της Ελλάδας.. Τυχαίο; Δεν νομίζω.
Τον αλήστου μνήμης Τζανετάκη θυμίζει έτσι ο κ.
Κουβέλης..
Η
πολιτική αλήθεια είναι μία. Η αλητοελιτοκρατική ανάγκη τεμαχισμού των δύο
γιγαντιαίας διαφθοράς κομμάτων για να εδραιωθούν οι εκκολαπτόμενες συνεργασίες
που θα διαιωνίσουν τα τοκογλυφικά σκίτσα των δανειστών και θα εμφανίζουν στην
διεθνή κοινότητα μια δημοκρατική επίφαση αποδοχής του ίδιου σάπιου
καθεστώτος. Δουλειά κομμένη και ραμμένη στα μέτρα της οικογένειας που
μύρισε λαϊκό αίμα και πήρε αυτομάτως δια των συριγγο-ειδών οδόντων της θυγατρός θέση στην αναρρόφησή του. Δεν
είναι όμως η πρώτη φορά. Γι αυτό άλλωστε ο αθυρόστομος παππούς Καραμανλής
έχει στολίσει τον αρχηγό και πατέρα της με όλα τα άνθη του κακού που εμπεριέχει
η Ελληνική γλώσσα. Από κοντά κι ο Ανδρέας Παπανδρέου που τον είχε
αντιστοιχίσει με το αυγό του φιδιού και αρνιόταν πεισματικά να συστεγαστεί μαζί
του έστω και συγκυριακά. Αλλά κι ο Ελληνικός λαός παρά τις χλιδάτες
απόπειρες υφαρπαγής της ψήφου του τον περιόριζε σε ανάξια λόγου εκλογικά ποσοστά
τα οποία προέρχονταν κυρίως από πελατεία του τύπου Ζωνιανά. Μόνο που τώρα εξαιρουμένου του κ Κουβέλη
και του θολού ιδεολογικά πολιτικού σχήματός του, ευήκοα ώτα δεν βρίσκει
παρά μόνο σε εκείνους που πάντα αποτελούσαν τα πολιτικά δουλικά της οικογένειας.
Απολύτως προβλέψιμη. Κάτι σαν το χρονικό ενός προαναγγελθέντος θανάτου δηλαδή.
Το ερώτημα είναι αν πρόκειται για το δικό της ή το δικό
μας..
Ευγένιος
Ανδρικόπουλος
eandrik@otenet.gr