Ο υστερικός άνκορμαν και οι απολύσεις.

 Γράφει ο Ευγένιος Ανδρικόπουλος

Το άτομο δεν είναι απλώς πολιτικός ανεμοδούρας. Είναι βαθιά αντιδραστικό. Διαμορφώνει πολιτική άποψη υπό το παραμορφωτικό πρίσμα των επιχρυσωμένων του υαλοπινάκων και καταθέτει βούληση ευθέως ανάλογη των καταθέσεών του στις τράπεζες. Στον γνωστό και μη εξαιρετέο του καθεστωτικού επικοινωνιακού μπλοκ και δουλικό της κυρίαρχης τάξης κομψευόμενο άνκορμαν αναφέρομαι ο οποίος χθες: Τόσο κατά του Γιώργου Τράγκα αλλά και του νεαρού εκπροσώπου του ΠΑΜΕ κ. Ζιώγα (πολιτικά ασύνδετα άτομα αλλά συγκυριακά με μία και μόνη πολιτική συνιστώσα) δεν υπερέβη απλώς τα εσκαμμένα.. Βάθυνε έτι περισσότερο τον συστημικό βοθρόλακο στον οποίο από τότε που εισήλθε στην δημοσιογραφία ζει και αναπνέει. Από της εποχής (1989) που δια του ραδιοσταθμού των ελεύθερων.. πολιορκημένων στην χαβούζα του 984FM (τύπου Πρετεντέρη Βούλγαρη Κακαουνάκη Ταγματάρχη Κουϊκ Τζήμα Λουκάκου και μιας σειράς άλλων) εκτόξευαν ως κατίνες υστερικές κραυγές για την εκκένωση της Αθήνας εξ αιτίας ενός ολιγόλεπτου black out της ΔΕΗ. Δυστυχώς γι αυτούς και το...κίνημά τους και ευτυχώς για όλους εμάς ο Αθηναϊκός λαός αντέδρασε ψύχραιμα προτιμώντας να απολαύσει την εντός των οικιών του ερωτική ατμόσφαιρα που του παρείχε το ισχνό φως των μεσαιωνικών κεριών. (πιθανόν να αντιμετωπίστηκε εν μέρει το δημογραφικό μας πρόβλημα ως συνέπειά του.. Δεν ξέρω..)

Τους έμεινε όμως το χουνέρι. Η υστερία που το μεταπολιτευτικό δημοσιογραφικό σαπρόφυτο επανέλαβε και εχθές με διαφορετικό περιεχόμενο.. Ενοχληθείς από το ότι ο Γιώργος Τραγκας χαρακτήρισε ορθώς κρεματόρια τον ξαφνικό θάνατο δημοσίων υπηρεσιών (έκλεισαν δύο εχθές επιλεκτικά με τριακόσια πενήντα θύματα) και εν .......γένει τις απολύσεις εργαζομένων που θα προκύψουν εξ αυτού αλλά και το ότι ο κ. Ζιώγας (ΠΑΜΕ) επιχείρησε ανεπιτυχώς εκ της έκρηξής τού θεατρίνου τηλεοπτικού να καταλογίσει συγκεκριμένα τους υπαιτίους αυτής της καταστροφής μας, ωρυόταν συνεπικουρούμενος από τον γνωστό χουντικό σκουπιδοτενεκέ της ΓΕΣΕΒΕ πως: «Κόψτε τον ξύλινο κομματικό λόγο γιατί έπρεπε να απολυθούν για την πατρίδα!!» ούρλιαζε επί σκηνής ή επί του πάνελ ο μεσοαστός τηλεοπτικός φλούφλης, εξεμώντας κατά των πληγέντων οικογενειών την πολιτική του χολή. Κι επειδή μαζί με τον άλλο τον τραπεζιτικό βασιβουζούκο αρέσκεται στην συστημική αριθμολαγνεία θα του δηλώσω ότι εγώ (μαζί μου υποθέτω και εκατομμύρια έλληνες) προ του ωμού διλήμματος που μου θέτουν τα πολιτικά του αφεντικά, ή αυτοί (κεφάλαιο) ή εμείς (λαός), του απαντώ αδίστακτα εμείς! Ναι εν πλήρη γνώση των συνεπειών τού περί ανυπακοής «τροϊκανού» νόμου, επιλέγω συνειδητά την καταβολή του μεριδίου που μου αναλογεί ακόμη και για την αργομισθία ενός δημοσίου υπαλλήλου παρά για την αποζημίωση των διαστροφών της τεμπέλικης Εκαλιώτικης κοινωνίας μέλη της οποίας απομυζούν δια της μεθόδου των αχρεωστήτως επιδοτήσεων και επιχορηγήσεων δεκαετίες τον λαό και οδήγησαν την χώρα στην μαύρη τρύπα  της αποσύνθεσής της.
Ευγένιος Ανδρικόπουλος
eandrik@otenet.gr