Γράφει ο Κων/νος Δρακάτος
Λοιπόν,
αυτή η ιστορία με τα εκατομμύρια ευρώ
που βρίσκουν, ο ΣΔΟΕ και οι Εφορίες, από
εδώ και από εκεί και τα δεκάδες ακίνητα
που έχουν αποκτηθεί χωρίς να ξέρει
κανείς πως, ούτε καν οι ιδιοκτήτες τους,
πρέπει να τελειώσει, όχι βέβαια με την
έννοια να σταματήσει ο έλεγχος, αλλά να
ολοκληρωθεί εντός ελαχίστου χρόνου.
Όταν τέτοιες υποθέσεις “σούρνονται”,
φθείρουν και διαφθείρουν. Κάπως έτσι
αρχίσαμε πριν από μερικές δεκαετείς
για να φτάσουμε ως εδώ που είμαστε
σήμερα. Αυτό διδάσκει η ιστορία.
Κατ’
αρχήν σημασία έχει να ξεκαθαρίσουμε
ορισμένες έννοιες. Την διαφορά μεταξύ
προϊόντων εγκληματικών πράξεων όπως
π.χ. απατών, κλοπών, ληστειών κλπ. και
την απόκρυψη εσόδων από νόμιμες
επαγγελματικές δραστηριότητες, ή
περιουσιακών στοιχείων, με σκοπό την
φοροδιαφυγή. Βέβαια
αναφερόμαστε σε πράξεις παράνομες και
κολάσιμες, σε κάθε περίπτωση, αλλά
υπάρχουν σημαντικές διαφορές ως προς
την νομική και ποινική αντιμετώπισή
τους που δεν πρέπει να συγχέονται. Και
δυστυχώς, σκοπίμως ή όχι αυτό φαίνεται
ότι γίνεται σήμερα, με αποτέλεσμα να
μην καταπολεμάται η διαφθορά αποτελεσματικά.
Ας
δούμε μερικές υποθέσεις που έχουν
ακουστεί. Έχουμε λοιπόν ένα γιατρό,
αποκλειστικής απασχόλησης στο ΕΣΥ, με
βεβαιωμένο και δηλωμένο στην Εφορία,
εισόδημα, ολίγων χιλιάδων ευρώ ετησίως.
Καμία άλλη φανερή απασχόληση, επομένως
ούτε και αντίστοιχο εισόδημα, αλλά ούτε
και εισόδημα από άλλες πηγές, π.χ. από
ενοίκια ή μετοχές . Ο άνθρωπος αυτός
αποκαλύπτεται να έχει καταθέσεις στις
Τράπεζες, συνολικά κάπου 10 εκατ. ευρώ!
Λογικά,
το πιθανότερο είναι να πρόκειται για
κάποιο μέλος συμμορίας απαγωγέων ή
δολοφόνων, ή εμπόρων ναρκωτικών. Μπορεί
όμως να μην είναι τίποτα απ’ αυτά και
απλώς να παίρνει «φακελάκια».
Δυστυχώς γιαυτόν εισοδήματα από φακελάκια
ούτε αποδεικνύονται, γιατί δεν ........υπάρχουν
αποδείξεις, ούτε και νόμιμα είναι. Τον
λόγο σ’ αυτές τις περιπτώσεις πρέπει
να έχει ΑΠΟΚΛΗΣΤΙΚΑ το εγκληματολογικό
της Αστυνομίας. Αυτή θα πρέπει να
συλλάβει το άτομο αυτό, να κατασχέσει
τα χρήματα, ως προϊόντα εγκλήματος και να τον ανακρίνει προκειμένου να αποκαλύψει
πιθανούς συνεργάτες του.
Αυτή είναι η πρακτική, σύγχρονη και
παλαιότερη της Αστυνομίας. Κάπως έτσι,
εξάλλου, αποκαλύφθηκαν πρόσφατα και οι
ένοχοι στην απαγωγή του βιομηχάνου από
την Θεσσαλονίκη. Καμία άλλη αρχή ούτε
φυσικά και ο ΣΔΟΕ, έχουν αρμοδιότητα,
τουλάχιστον σ’ αυτή τη φάση.
Το
ίδιο ερώτημα τίθεται και για τους
“μεγαλο…μεγάλους του Κολωνακίου”,
που, λέγεται, ότι ανακάλυψαν, με καταθέσεις
ιδιαιτέρως δυσανάλογες προς τα δηλωθέντα
εισοδήματά τους. Δεν θα έπρεπε να αναλάβει
και αυτές τις υποθέσεις η Αστυνομία για
να ερευνήσει το ενδεχόμενο προέλευσης
των χρημάτων αυτών από εγκληματικές
πράξεις και αφού ολοκληρωθούν οι έρευνες
και αποδειχθεί ότι πρόκειται απλώς περί
μεγάλο...φοροφυγάδων, τότε να αναλάβει
ο ΣΔΟΕ;
Υπάρχει
και μια Τρίτη υπόθεση, αυτή ενός ξεπεσμένου
“κόμη” (όνομα και μη χωριό), ο οποίος
χωρίς να έχει τα σχετικά “προσόντα”,
βρέθηκε με 2 - 3 ντουζίνες, ακίνητα και
άλλα πλούσια “καλούδια”. Ερώτημα: Τον
άνθρωπο αυτό ποιος έπρεπε να τον αναλάβει;
Η περιουσία του, εκ πρώτης όψεως, φαίνεται
να προέρχεται από άδηλους πόρους, που
σημαίνει ότι μπορεί να προέρχεται και
από απάτες, κλοπές, ληστείες ή μίζες.
Γιατί αυτή την υπόθεση δεν την αναλαμβάνει
η Αστυνομία και εμπλέκεται ο ΣΔΟΕ;
Γιατί,
δηλαδή, δέχονται εκ προοιμίου ότι οι
κύριοι αυτοί είναι καθ’ όλα καθαροί
και το μόνο τους ελάττωνα ήταν ότι απλώς
δεν ήθελαν να έχουν σχέσεις με την…
Εφορία; Ποιος έχει το δικαίωμα να κρίνει
και να αποφασίσει περί το είδος του
παραπτώματος και του βαθμού της ενοχής
ή όχι οιουδήποτε, άλλος εκτός από την
δικαιοσύνη;
Ας
έρθουμε τώρα στην περίπτωση του φίλου
μας του Τόλη. Ο άνθρωπος αυτός, με το
ταλέντο του και την εργατικότητά του
έκανε, νομίμως, μια περιουσία. Κανείς
ποτέ και με τίποτα δεν μπορεί να τον
κατηγορήσει ως απατεώνα, ληστή, ή
κακοποιό στοιχείο. Μπορεί να είχε άλλες
αδυναμίες, αλλά όχι αυτές. Μπήκε όμως ο
ίδιος στον πειρασμό, (όπως και κάποιος
άλλος ομότεχνός του πριν μερικά χρόνια,
που είχε φθάσει μέχρι το περιβάλλον του
τότε Πρωθυπουργού για κάποια...φορολογική
εξυπηρέτηση), ή τον παρέσυραν άλλοι και
έμπλεξε με την Εφορία. Αυτόν
τον παρέλαβε,
πολύ σωστά, ο ΣΔΟΕ, ως καθ’ ύλην αρμόδιος,
για τα περαιτέρω και καλά ξεμπερδέματα.
Ανέφερα
και αυτή την υπόθεση για να δώσω έμφαση
στην διαφορά μεταξύ παραβάσεων
που τον πρώτο λόγο πρέπει
να έχει η Αστυνομία
και αυτών που τον πρώτο λόγο έχουν άλλα
ελεγκτικά όργανα του κράτους.
Γίνεται
φανερό από τα παραπάνω παραδείγματα
ότι το μυστικό για την αποτελεσματική
καταπολέμηση της διαφθοράς βρίσκεται
στο πολυσυζητημένο, πόθεν έσχες, αλλά
και αν αυτά που έσχες, είναι δηλωμένα,
δηλαδή αν βρίσκονται καταγεγραμμένα
σε επίσημα αρχεία του κράτους.
Αν
λοιπόν, ορισθεί δια νόμου ότι ό,τι δεν
είναι επισήμως καταγεγραμμένο θεωρείται
προϊόν εγκλήματος και κατάσχεται άνευ
ετέρου, θα μεταφέρεται στην κυριότητα
και τα έσοδα του κράτους, ο δε κάτοχος
θα διώκεται ως εγκληματίας του κοινού
ποινικού δικαίου, δηλαδή ΓΑΔΑ, φωτογραφίες
ανφάς και προφίλ, δακτυλικά αποτυπώματα
κλπ, χωρίς να του αναγνωρίζεται κανένα
ελαφρυντικό, η όποια δε πρωτόδικη ποινή
του επιβληθεί να εκτελείται χωρίς κανένα
ένδικο μέσο να έχει ανασταλτικό
αποτέλεσμα, για οποιονδήποτε λόγο, τότε
θα δούμε ποιος μεγάλο...τέτοιος θα
τολμήσει.
Καλός είναι ο ΣΔΟΕ
και χρήσιμος αλλά αργός, όχι γιατί δεν
δουλεύουν αλλά γιατί παρεμβαίνουν και
οι "...άλλες νόμιμες διαδικασίες",
που είπε και ο κ.Καπελέρης σε πρωινή
εκπομπή στην τηλεόραση και ο χρόνος
περνάει. Τα ταμεία είναι άδεια και έτσι
δουλειά δεν γίνεται.
Με
την ευκαιρία, σας θυμίζω την υπόθεση
του μεγαλοαπατεώνας Bernard (Berni) Madoff, στις
ΗΠΑ. Μεγάλο και ευυπόληπτο όνομα στην
αγορά εκεί, από Χρηματιστής και Επενδυτικός
Σύμβουλος, μέχρι μη εκτελεστικός Πρόεδρος
του DASDAQ,
την δεκαετία του 1990 και 2000. Κάποια στιγμή
μπήκε ο διάολος της πλεονεξίας μέσα του
και έστησε μια επενδυτική πυραμίδα.
Έφαγε τα λεφτά - billions of dollars, λένε - από
κάτι μεγαλοκορόϊδα-πλεονέκτες,
πολυεκατομμυριούχους και εξασφάλισε,
στα εβδομήντα του, το μέλλον του για 150
(!!!) χρόνια στην φυλακή.
Σημαντική
λεπτομέρεια: Ο "κύριος" αυτός
συνελήφθη τον Δεκέμβριο του 2008 και σε
λιγότερο από ένα χρόνο, Μάρτιο 2009, έπαιρνε
το "φίλο πορείας" του προς την νέα
του "σουίτα" πίσω από τα σίδερα.
Ούτε γνωστοί, ούτε φίλοι, ούτε "κονέ",
αλά Γιώργο, ούτε αναβολές, αλά Κεντέρη-Θάνου,
ούτε ενστάσεις, αλά Τόλη, ούτε παραμύθια
αλά Άκη, ούτε "εξεταστικές", αλά
Siemens και Βατοπέδι, ούτε τίποτα.
Ηθικόν δίδαγμα: Καλό
είναι το ακροτελεύτιο άρθρο του
Συντάγματός μας, αλλά φαίνεται ότι ο
"πατριωτισμός των Ελλήνων" δεν
είναι "δια πάσαν νόσον και πάσαν
μαλακίαν", που λένε και τα ιερά κείμενα,
γιαυτό και η λαϊκή σοφία συμπληρώνει
με το γνωμικό, "και ο άγιος φοβέρα
θέλει". Έτσι γίνεται κάθαρση.