Γράφει ο ΜίλτοςΝα βλέπεις μέσα στο κατακαλόκαιρο προκριματικό Γιουρολίγκας μπροστά σε άδειες εξέδρες, είναι λίγο καλύτερο από το να μυρίζεις μασχάλη ενώ ιδρώνει...
Και χειρότερο από πολλά άλλα...
Μόνο ποδοσφαιρικές δεν είναι οι συνθήκες, με τις ομάδες εν καιρώ "ζορισμένης" και βιαστικής προετοιμασίας, με πολλούς παίκτες που ακόμα δεν ξέρουν ούτε τα ονόματα των συμπαικτών τους, χωρίς παλμό από την εξέδρα και με τον καιρό να προδιαθέτει για βραδινούς περιπάτους, ουζάκια και κοκτέιλ στις παραλίες.
Ζόρι για τις ομάδες και τους παίκτες, ζόρι ακόμα και για τους φιλάθλους κι όμως, περιέργως, "χαρά" για τον Πλατινή και την...........
παρέα του, που έχουν καταφέρει να δημιουργήσουν ουσιαστικά δύο άλλες, άσχετες διοργανώσεις με το πραγματικό Τσάμπιονς Λιγκ και το πραγματικό - πρώην - Ουέφα, οι οποίες διεξάγονται το καλοκαίρι με ...άλλες ομάδες.
Ή κυρίως με άλλες ομάδες συν κάποιες από εκείνες που συνήθως μετέχουν στους ομίλους, ώστε να τονώνεται λίγο το ενδιαφέρον. Αλλά να ξενερώνουν οι ίδιες οι "καλές" ομάδες, οι οποίες μετά από μια "κακή" χρονιά ουσιαστικά τιμωρούνται με αυτή τη θερινή κατασκήνωση ταλαιπωρίας.
Σε τέτοια κατασκήνωση βρίσκεται και ο Ολυμπιακός, επειδή πέρυσι ήταν κακό παιζάκι. Παίζει, λοιπόν, ο Ολυμπιακός στα προκριματικά με Μπέσες και Μακάμπες "πληρώνοντας" - ως κακό παιζάκι - και τις συναναστροφές του με άλλα κακά παιζάκια (εκείνα της εξέδρας που τον υποχρέωσαν να παίζει μπροστά σε άδεια καθίσματα). Και είναι υποχρεωμένος να βγάλει όλη αυτή την καλοκαιρινή ταλαιπωρία αγόγγυστα, μέχρι κάποια στιγμή να παίξει στους ομίλους, ώστε να πιάσουν τόπο τα τσιτάτα του Τόρο, περί "Γιουρολίγκας που δεν είναι αλώνια".
Στα ματς με την Μπέσα φυσικά δεν αντιμετώπισε προβλήματα, καθώς πιο δύσκολο έργο θα είχε αν έπαιζε φιλικό με τα Καμίνια, παρά με τους φιλότιμους Αλβανούς παραλίγο ποδοσφαιριστές. Ωστόσο, με την Μακάμπι τα πράγματα δεν ήταν τόσο απλά. Ούτε ήταν ούτε και θα είναι στη ρεβάνς.
Όχι γιατί πρόκειται για μεγαθήριο του διεθνούς ποδοσφαίρου, αλλά γιατί είναι μια ομάδα από αυτές τις "άλλες" που λέγαμε πριν. Από εκείνες που παίρνουν συχνά μέρος στις καλοκαιρινές διοργανώσεις. Από εκείνες που τις βλέπουν σοβαρά και προετοιμάζονται γι΄ αυτές. Από εκείνες που ξέρουν τις ιδιαιτερότητες τέτοιων αγώνων.
Ήδη, την έκανε την πρώτη ζημιά. Έβαλε γκολ στο Φάληρο εκμεταλλευόμενη ένα τραβηγμένο σφύριγμα του ρέφερη. Και η ζημιά θα μπορούσε να ήταν ακόμα μεγαλύτερη αν ο ρέφερης δεν ...ρέφαρε το λάθος του πέναλτι, με ακόμα ένα ίδιο (ή και μεγαλύτερο), στην αποβολή του μαυρούκου. Μόνο στο 11 με 10 βρήκε ο Ολυμπιακός τρόπο να ελέγξει το παιχνίδι και να πάρει με άγχος το 2-1 και το μικρό προβάδισμα ενόψει της ρεβάνς. Όπου θα έχει δύσκολο έργο μέσα σε μια σκληρή έδρα και απέναντι σε μια - αποδεδειγμένα πια - σκληρή ομάδα, αλλά και όπου πλέον ...θα ξέρει με τι έχει να κάνει, τι θα αντιμετωπίσει.
Το αποτέλεσμα, πάντως, αυτής της ασυνήθιστης ποδοσφαιρικής(;) βραδιάς, είναι δίκοπο μαχαίρι και αφήνει τα πάντα ανοικτά, γεγονός που μάλλον ελάχιστοι θα φαντάζονταν αν η κλήρωση αυτή γινόταν Σεπτέμβρη, ο Ολυμπιακός ήταν πλήρης και έτοιμος και το "Καραϊσκάκη" γεμάτο.
Τώρα ...τρέχουμε, που λένε και στα δημοσιογραφικά γραφεία όταν "σκάει" μια απρόβλεπτη είδηση. Και σίγουρα ο Ολυμπιακός πρέπει να τρέξει περισσότερο από εκείνους τους επαγγελματίες συντάκτες που αυτό το "τώρα τρέχουμε" τούς έχει γίνει τρόπος ζωής...
Εκείνος που δεν έχει ιδιαίτερο λόγο να ανησυχεί, είναι ο Άρης. Ο οποίος φέτος προετοιμάστηκε γι΄ αυτά τα ματς, γιατί ακριβώς αυτό το στόχο πέτυχε πέρυσι. Να μην τερματίσει τελευταίος στα ελληνικά κλαίει-ωχ, ώστε να ξεκινήσει τις υποχρεώσεις του μετά από μια - έστω υποτυπωδώς - φυσιολογική προετοιμασία.
Ετοιμάστηκε, λοιπόν, γι΄ αυτά τα ματς, έπεσε πάνω και σε κάτι Γιαγκελόνια Κανελόνια αλά κρεμ, πήγε και τα ...έφαγε σε μια γκρεμίλα της Πολωνίας απέναντι σε κάτι κουρασμένα παλικάρια και τώρα έχει τη ρεβάνς στο σπίτι του και μια ευκαιρία να ζεστάνει τον κόσμο του ενόψει της - σαφώς πιο δύσκολης - προσπάθειας του επόμενου γύρου. Εκεί, άλλωστε, που θα κριθούν πολλά, όχι μόνο για την ευρωπαϊκή του πορεία, αλλά και για την εσωτερική του ηρεμία και την ψυχολογία του ενόψει της ...κανονικής περιόδου, σε πρωτάθλημα και - αν και εφόσον - Ευρώπη.
Μέχρι να σταματήσουμε καλοκαιριάτικα να μυρίζουμε μασχάλες που ιδρώνουν, εγώ, ο Μίλτος, νά ΄μαι καλά...
Μίλτος