Γράφει ο Καφενόβιος
Μας λένε πως πρέπει να στερηθούμε μισθούς, συντάξεις και δικαιώματα και πρέπει να γυρίσει η κοινωνία στο μεσαίωνα, γιατί «κάποιοι πολιτικοί» έφαγαν τα λεφτά.
Δεν μπαίνουν στον κόπο να εξηγήσουν τον παραλογισμό που βγάζει μάτια:
Πως γίνεται τα πιο ανεπτυγμένα κράτη του κόσμου να είναι καταχρεωμένα;
Πως γίνεται το παγκόσμιο ΑΕΠ να πολλαπλασιάζεται σε λίγα χρόνια (από 6 τρισ δολάρια το 2004 έφτασε τα 54 τρισ δολάρια -9πλασιασμός- το 2007) και όμως να «μην υπάρχουν λεφτά για μισθούς και συντάξεις» και η ανεργία να έχει σκαρφαλώσει στα ύψη;
Πως γίνεται οι ΗΠΑ να εκδίδουν δολάρια με τους …τόνους και αντί η αξία του να μειώνεται, αυτή να παραμένει σταθερή ή και να αυξάνεται;
Πως γίνεται να μην υπάρχει σάλιο για τον «κυρίαρχο λαό» και να βρίσκονται κάθε τόσο δεκάδες δισ ως «εγγυήσεις» για τις τράπεζες; Και τι σημαίνει «εγγυήσεις»; Ποιος εγγυάται και ποιος πληρώνει σε ...........
περίπτωση κατάρρευσης της τράπεζας;
Ποιος πιστεύει σήμερα τον «μονόδρομο» της κυβέρνησης όταν καθηγητές (Στίγκλιτς), οικονομολόγοι (Γουάϊνμπεργκ, ο επικεφαλής οικονομολόγος της μεγαλύτερης τράπεζας της Γερμανίας Deutsche Bank Τόμας Μάϊερ) κ.ά. προτείνουν εναλλακτικές αξιόπιστες λύσεις; Πότε διοργανώθηκε μια σοβαρή συζήτηση, όλων αυτών μπροστά στον ελληνικό λαό, τον μόνο αρμόδιο και «κυρίαρχο» ν αποφασίσει, απ τους κυβερνώντες «οπαδούς της διαβούλευσης και της διαφάνειας»;
Ποιος πιστεύει την ελιτ, που έχει φέρει τον κόσμο στη σημερινή κατάσταση παράνοιας, τη μια μέρα να δηλώνει ότι δεν θα πάρουν άλλα μέτρα και την άλλη να παίρνουν τρις χειρότερα; Τη μια να δηλώνουν ότι θα τα καταφέρουμε μόνοι μας και την άλλη μιας στέλνουν στα νύχια του ΔΝΤ;
Για να υπάρχει η παραμικρή ελπίδα για το μέλλον, το πρώτο, που πρέπει να γίνει είναι να βγει στο φως ο πιο σκοτεινός μηχανισμός του συστήματος, απ όπου αντλεί και τη δύναμή του, δηλαδή το τραπεζικό σύστημα. Πλήρης διαφάνεια και ουσιαστικός έλεγχος σ όλο το εύρος του και σ όλες τις εκφάνσεις του. Να σπάσει το κέλυφος της φωλιάς του τέρατος και να πέσει φως στις «λειτουργίες» του. Η κοινωνία πρέπει ν