Γράφει ο Αρμαγεδδών
Πανηγυρίζουν οι παγκόσμιες αγορές, καθώς και μερίδα των αναλυτών, μετά την απόφαση της Κίνας να επιτρέψει στο νόμισμά της να ανατιμηθεί έναντι του δολαρίου, προβάλλοντας με αυτό τον τρόπο αισιοδοξία για τα μελλούμενα στην παγκόσμια οικονομία.
Η προσδοκία είναι ότι αυτή η κίνηση θα φέρει ραγδαίες εξελίξεις στο παγκόσμιο οικονομικό σκηνικό (τουλάχιστον βραχυπρόθεσμα) ενισχύοντας μετοχές και εμπορεύματα και εξασθενώντας δολάριο και ομόλογα.
Οι αναλυτές εκτιμούν ότι το γουάν μπορεί να ενδυναμωθεί μεταξύ 5-10% έναντι του δολαρίου για φέτος και αυτό αναμένεται να κομίσει μια σειρά από επιπτώσεις σε κάθε φύσης ενεργητικό. Θυμίζουμε ότι όταν .........
η Κίνα είχε ανατιμήσει ξανά το νόμισμά της το 2005 κατά 2,1%, οι αγορές εμπορευμάτων είχαν τρέξει ένα ράλι διάρκειας μεγαλύτερης του έτους.
Δεν είναι παράλογο αυτό αν αναλογιστούμε ότι, σύμφωνα με υπολογισμούς, μια ανατίμηση του γουάν κατά 3% θα είχε ως αποτέλεσμα η χώρα να κερδίσει περί τα 8,21 δισ. δολ. από αγορές εμπορευμάτων, λόγω της ευνοϊκής ισοτιμίας…πράγμα που δυνητικά μεταφράζεται σε περαιτέρω παραγγελίες και αύξηση της ζήτησης.
Για πολλούς, ακόμα πιο σημαντικό είναι το γεγονός ότι η κίνηση της Κίνας ερμηνεύεται ως μια ψήφος εμπιστοσύνης για την παγκόσμια οικονομική ανάκαμψη. Αξίζει,επίσης στο σημείο αυτό, να υπογραμμίσουμε ότι ήταν Οκτώβριος του 2008 όταν οι κινεζικές αρχές αποφάσισαν να παρεμβαίνουν στην αγορά αποτρέποντας το νόμισμα της χώρας να ενισχυθεί έναντι του δολαρίου, προκειμένου να βοηθήσουν τους εξαγωγείς να ανταπεξέλθουν στην παγκόσμια κρίση. Από τότε το γουάν παραμένει «δεμένο»…μέχρι σήμερα.
Εντούτοις, δεν είναι λίγοι εκείνοι που μιλούν για κίνηση-φιάσκο και «μεγάλο κόλπο» των Κινέζων, με πολιτικές προεκτάσεις. Αντιτάσσουν ότι ενώ υπήρξε μια υπόσχεση περί ελεύθερης ανατίμησης του γουάν έναντι του δολαρίου…την ίδια μέρα παρατηρήθηκε σημαντική υποτίμηση του κινεζικού νομίσματος έναντι του ευρώ…κάτι που ίσως να σημάνει ότι από την όλη ιστορία κερδισμένοι θα βγουν οι Κινέζοι (που θα καταφέρουν να αποπληθωρίσουν την «φλεγόμενη» οικονομίας τους και θα αγοράζουν φτηνότερα τις πρώτες ύλες) και οι αμερικανοί που θα βελτιώσουν το εμπορικό τους ισοζύγιο με την Κίνα. Χαμένη θα βγει η Ευρωζώνη και κυρίως οι εξαγωγείς της, που θα έχουν να αντιμετωπίσουν μια ενδυνάμωση του ευρώ έναντι του γουάν...
Λέτε να είναι τυχαίο ότι ο «πνευματικός πατέρας» του ευρώ, Ρόμπερτ Μαντέλ, δήλωσε αμέσως μετά την απόφαση ότι η θέληση της Κίνας να επιστρέψει σε μια πιο χαλαρή συναλλαγματική πολιτική μπορεί να διαβρώσει τη σταθερότητα τόσο στην παγκόσμια όσο και την ίδια την κινεζική οικονομία; Είναι λογικό, καθώς πρόκειται για μια κίνηση που δυνητικά και υπό προϋποθέσεις μπορεί να βοηθήσει Ασία και ΗΠΑ και να αποτελματώσει την Ευρωζώνη ως προς το ρυθμό ανάπτυξης.