Γράφει ο Λυσίας
Αξιότιμε πρώην Πρωθυπουργέ.
Κώστα Καραμανλή…..Δεν σου το κρύβω, πως η είδηση, με εξέπληξε.
Και μου έκανε γνωστό, πως, όχι μια, αλλά δυο (!) φορές την εβδομάδα, συναντιέσαι, με τον Ρουσσόπουλο.
Εκείνον τον πάνσοφο συμβουλάτορά σου, που κατάφερε και σε έριξε, με τις ενέργειες και τις συμβουλές του, στον καιάδα της εκτίμησής μας.
Που κατάφερε, με την παρουσία του στο πλευρό σου και έκανε μια ολόκληρη χώρα να βρεθεί στην χλεύη των Ευρωπαίων. Και τον λαό της, να παραμιλάει, πληρώνοντας τα σπασμένα…..
Του έδωσες λοιπόν, άφεση αμαρτιών. Και άνοιξες ξανά την αγκαλιά σου;
Ξεχνώντας το σοφό ρητό που λέει πως : « Το δις εξαμαρτείν, ουκ ανδρός σοφού ».
Καλά, σοφός, σίγουρα δεν υπήρξες…..
Άνδρας όμως; Γιατί δεν είναι και τόσο…..............
σικ ενέργεια, το να αδιαφορείς για τον θυμό ενός ολόκληρου λαού και να αποκαθιστάς την σχέση σου, με αυτόν που τόσο βάναυσα σε έριξε στα μάτια αυτού του θυμωμένου λαού.
Ενώ ήσουν ένας λαοπρόβλητος ηγέτης.
Με πολλές ελπίδες, από τον λαό σου, για την θητεία σου.
Εγώ αγαπητέ Πρόεδρε, που σε ξέρω, που γνωρίζω πόσο ευαίσθητος είσαι, πόσο τρυφερός, πόσο ρομαντικός ( ίδιο ζώδιο είμαστε ) γι’αυτό σε νοιώθω, ένα έχω να σου πω. Μην αφήνεις την ανασφάλειά σου, αυτής της περιόδου, να σε φέρει ξανά βορά, στα δόντια αυτού του ανθρώπου.
Μην επιτρέπεις στον εαυτό σου, τέτοια υποτροπή.
Πάνω από τις ευαισθησίες σου, σε διέκρινε πάντα μια τόλμη και μια ανδρική συμπεριφορά. Αυτά αναζήτησε να βάλεις μπροστά. Και όχι τις Ρουσσοπούλιες συνωμοσίες, που ποτέ τους δεν σου βγήκαν σε καλό.
Δεν σου μιλώ σαν οπαδός κάποιου κόμματος, πολύ περισσότερο του άλλοτε δικού σου, αλλά σαν ένας παλιός δημοσιογράφος, που έχουν δει πολλά τα μάτια του.
Και σαν γνώριμος άλλοτε του Ρουσσό. Του ανθρώπου που κατάφερε σε τόσο μικρό διάστημα, να δημιουργήσει τόσους εχθρούς….
Και να κάνει τόσο μεγάλο κακό….
ΛΥΣΙΑΣ