Το μήνυμα της Εθνικής μας από το Μουντιάλ

Γράφει ο Daemon

Το λένε και το γράφουν όλοι σήμερα: Η Εθνική ομάδα της Ελλάδας αποχαιρέτησεε το Μουντιάλ με ψηλά το κεφάλι. Έκανε την πρώτη ανατροπή με τη Νιγηρία (κέρδισε το ματς ενώ στο πρώτο ημίχρονο έχανε) και στάθηκε ισάξια απέναντι στη μεγάλη Αργεντινή (μέχρι το 77′ κρατούσε την ισοπαλία και πάλευε την πρόκριση στα ίσα).

Όπως όλοι συνομολογούν, το στοίχημα χάθηκε στο πρώτο παιχνίδι, όταν παίξαμε εναντίον της Κορέας “με κατεβασμένα τα χέρια”, όπως γράφαμε εδώ, στα ΠΡΑΓΜΑΤΑ. Αν δεν χάναμε εκείνο το παιχνίδι, σήμερα θα είμασταν στους 16 της μεγάλης διοργάνωσης. Τι συνέβη, λοιπόν, και μια ομάδα που έπαιξε “χαλαρά” στο πρώτο παιχνίδι, κυριολεκτικά μεταμορφώθηκε στα δυο επόμενα;

Συνέβη ΑΚΡΙΒΩΣ ΑΥΤΟ που συμβαίνει κάθε φορά που ένας Έλληνας, ή μια ομάδα Ελλήνων, μεταβαίνει στο εξωτερικό. Τον πρώτο καιρό, τις πρώτες μέρες, είμαστε επηρεασμένοι από αυτό το άρρωστο κλίμα του ωχαδελφισμού που έχει κατακλύει τη χώρα μας, όπου όλα πάνε με τον αυτόματο πιλότο, γιατί.............
ακριβώς το διεφθαρμένο κι ανίκανο κράτος, αλλά και οι οργανωμένες μειοψηφίες αγραμμάτων και κομματικά υποκινούμενων, έχουν επιβάλλει στη ζωή μας. Έτσι έπαιξαν και τα παιδιά, στο πρώτο -καθοριστικό- παιχνίδι με την Κορέα.

Κάτι, όμως, οι επιθέσεις του Τύπου και της κοινής γνώμης, κάτι το ότι ΕΖΗΣΑΝ ΓΙΑ ΛΙΓΕΣ ΜΕΡΕΣ ΜΑΚΡΙΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ, κι έζησαν την ένταση, το πάθος, την προσπάθεια που καταβάλλουν όλες οι ομάδες, όλα αυτά είχαν ως αποτέλεσμα ΝΑ ΞΥΠΝΗΣΕΙ ΜΕΣΑ ΤΥΟΣ ΤΟ ΔΑΙΜΟΝΙΟ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΑ. Εκείνα, δηλαδή, τα χαρακτηριστικά, που αναδεικνύονται όταν ένας Έλληνας πηγαίνει να σπουδάσει ή να εργαστεί ή να σταδιοδρομήσει στο εξωτερικό. Ξύπνησε η αληθινή Ελλάδα, την οποία επιτρέψαμε στις μετριότητες οι οποίες έχουν επικρατήσει σχεδόν σε όλες τις εκφάνσεις της ζωής μας να εξαφανίσουν, να θάψουν. Στη Νιγηρία ίσως λειτούργησε το φιλότιμο από τις κριτικές, αλλά στο μεγάλο παιχνίδι με την Αργεντινή δείξαμε ότι οι Έλληνες όχι απλώς επιβιώνουν, αλλα θριαμβεύουν σε περιβάλλον ανταγωνισμού και μείζονος προσπάθειας. Αυτό χρειάζεται να κάνουμε και στην καθημερινή μας ζωή. Τόσο δύσκολο είναι να το καταλάβουμε;

Τα Πράγματα