Γράφει ο Τριαντάφυλλος Καρατράντος
Ο Μάνος Ξυδούς δεν ήταν απλά ο νονός του περίφημου δίσκου των ΠΥΞ-ΛΑΞ «Για τους Πρίγκιπες της Δυτικής Όχθης», ήταν ένας από αυτούς, ίσως και ο πιο αντιπροσωπευτικός.
Τι είναι όμως αυτοί οι Πρίγκιπες της Δυτικής Όχθης; Δεν έχουν χωρικό βασίλειο, δεν περιορίζονται σε γεωγραφικά όρια, τα βέλη τους, η μουσική και οι στίχοι τους, ταξιδεύουν από άκρη σε άκρη στην Ελλάδα. Είναι Πρίγκιπες χωρίς Βασίλειο, αλλά με πολλούς πιστούς ή για να το πω καλύτερα, μύστες.
Οι ήχοι τους, μοναδικά αφηγήματα ζωής μοιάζουν λίγο με την ποίηση της ήττας, την ποίηση της Αριστεράς που δεν κραύγασε, αλλά προσαρμόστηκε. Είναι εσωτερική, είναι κατάθεση ψυχής, είναι περιγραφή ή αναβίωση στιγμών. Δεν είναι κλαψουροτράγουδα, δεν σε κάνουν να αδειάζεις το μυαλό σου.
Είναι τραγούδια που σε κάνουν να σκεφτείς, που σε κάνουν να προβληματιστείς, δεν συνοδεύουν απλώς τους έρωτες, τα ταξίδια, και τις απογοητεύσεις σου, είναι κομμάτι τους, και πολλές φορές γενεσιουργός αιτία τους.
Οι Πρίγκιπες της Δυτικής Όχθης, έδωσαν .........
στην αποτύπωση, αλλά και στη διέγερση των αισθημάτων, έδειξαν και δείχνουν ότι υπάρχει και ένας άλλος δρόμος στη μουσική, αλλά και στην Αθηναϊκή νύχτα. Έκαναν πράξη τη μελαγχολία, χωρίς ντέρτι, την εξωτερίκευση μέσα από την εσωτερίκευση.
Αυτοί οι Πρίγκιπες, και ειδικά ο Μάνος Ξυδούς, άπλωσαν την ψυχή τους, και μας έκαναν πρώτα και πάνω από όλα να νιώσουμε. Δεν κρύβει αυτή η σκέψη όλη τους την παιδικότητα και τον αυθορμητισμό;