Γράφει ο Καφενόβιος
Στην Ελλάδα όπου η μίζα, η κλεπτοκρατία, οι συνακόλουθες υπερτιμολογήσεις, η αφαίμαξη των δημοσίων πόρων έγιναν καθεστώς, οι πολιτικές ηγεσίες στάθηκαν ανίκανες να ανακαλύψουν έστω έναν ένοχο. Να αποδώσουν ένα ελάχιστο αίσθημα δικαιοσύνης. Και τώρα ακόμη, την ύστατη ώρα της χρεοκοπίας, στη χώρα πέφτει βαριά η σκιά της συνενοχής και της συγκάλυψης.
Οι πολίτες δικαίως ρίχνουν το ανάθεμα στους πολιτικούς, κατηγορώντας τους για ανικανότητα, διαφθορά και εξυπηρέτηση ιδιωτικών συμφερόντων. «Το ψάρι βρωμάει από το κεφάλι».
Η Ελλάδα έπιασε πάτο. Και σιγά-σιγά θα αρχίσει να αισθάνεται στο πετσί της την οπισθοδρόμηση στην ποιότητα της ζωής της. Αν η ..........
χαζοχαρουμενιά μπορεί να ονομαστεί ποιότητα. Αν το λάδωμα, η απατεωνιά, η γαϊδουριά και η αυθαιρεσία μπορεί να ονομαστεί ποιότητα.
Γιατί έφτασε η χώρα σ' αυτό το σημείο της υποτέλειας, ώστε να την κυβερνάνε ξένοι; Μα, γιατί αποδειχτήκαμε ανίκανοι να κυβερνήσουμε τους εαυτούς μας.
Δεν υπάρχει αμφιβολία, ότι οι πολίτες αυτής της χώρας έχουμε πέσει θύματα απατεώνων και ανεύθυνων πολιτικών. Αλλά, και εμείς, σε ένα μεγάλο ποσοστό, τους επιλέγαμε με γνώμονα τη βολή μας και όχι την προκοπή μας. Γι' αυτό άλλωστε έχουμε αυτούς τους πολιτικούς. Αν είχαμε άλλη νοοτροπία, αυτούς θα τους είχαμε γιαουρτώσει.
Αλλά κάλιο αργά παρά ποτέ, έστω και τώρα, που ήρθε η ώρα του λογαριασμού για όσα δεν κάναμε ή δεν επιτρέψαμε να γίνουν… .