Του Αϊκούτ Καδήρ
Φοιτητής Νομικής ΔΠΘ
Η εξουσία δημιουργήθηκε με σκοπό να σταθεί απέναντι στο έγκλημα,με σκοπό να οργανώσει καλύτερα τις κοινωνίες. Αλλά όπως δείχνει η ιστορία πάντοτε χανοταν στο δρόμο,καταντούσε ανάγκη και όχι κοινωνικό εργαλείο,και σαν ναρκωτικό δημιουργούσε ανταγωνισμό,ανθρωπους άπληστους,ανήθικους.Αργά ή γρήγορα καταλήγει σε διαφθορά..
Μέχρι σήμερα δεν είχα σκεφτεί ποτέ στη ζωή μου ότι θα έγραφα ένα τέτοιο άρθρο. Αλλά από τότε που γεννήθηκα άλλαξαν πολλά σε τούτο τον κόσμο, παρόλο που οι αλλαγές αυτές δεν επηρέασαν την ........Ελλάδα. Ο Ελληνικός εθνικισμός από κάποιες ομάδες χαρακτηρίστηκε ως μοντέρνος φασισμός. Ο φασισμός ήταν τρόπος διοίκησης στη φασιστική Ιταλία κατά την εποχή του Μουσολίνι, αλλά αργότερα ο όρος απόκτησε πολύ ευρύτερη σημασία και άρχισε να χρησιμοποιείται και στην περίπτωση της Ναζιστικής Γερμανίας, αλλά χρησιμοποιείται ακόμα και σήμερα. Παρόλο αυτό δεν χρησιμοποιήθηκε κατά τη διάρκεια του Ψυχρού πολέμου για να χαρακτηρίσει τον τρόπο διακυβέρνησης χωρών – μελών της Συμφωνίας Βαρσοβίας.
O όρος χρησιμοποιήθηκε επίσης για να χαρακτηρίσει την εποχή του Φράνκο στην Ισπανία, της δικτατορίας στην Ελλάδα, του Pinochet στη Χιλή, και της δικτατορίας 12ης Σεπτεμβρίου στη Τουρκία. Μετά την μετατροπή του κόσμου σε μονοπολικό κόσμο ο όρος άρχισε να χρησιμοποιείται σε όλες τις περιπτώσεις αντιδημοκρατικών και καταπιεστικών κυβερνήσεων. Υπάρχουν αρκετοί παράγοντες όπως πολυκομματισμός, εσωκομματική δημοκρατία, προστασία προσωπικής και εργασιακής ζωής, ελευθερία τύπου, ανεξαρτησία δικαιοσύνης, διάκριση λειτουργιών, αρχή ισότητας κτλπ που χαρακτηρίζουν ένα κράτος ως δημοκρατικό. Παράγοντες που χαρακτηρίζουν αντίθετα τον βανδαλισμό είναι: αναρχία, παραβίαση κανόνων, καταστροφή δημόσιας περιουσίας και ιδιωτικής περιουσίας κτλπ.
Μετά από όλα τα παραπάνω ίσως κάποιοι να έχουν κάποιες ερωτήσεις, όπως:
1. Μπορεί να υπάρξει φασισμός και βανδαλισμός σε χώρες που λειτουργεί η δικαιοσύνη;
2. Πως μπορούν οι δύο αυτές έννοιες (φασισμός και βανδαλισμός) να χρησιμοποιούνται μαζί;
Οι χώρες που ανέφερα παραπάνω όπως Ιταλία, Τουρκία, Γερμανία, Ισπανία κτλπ είχαν και αυτές κανόνες, νόμους και συντάγματα.
Αλλά λόγω των νόμων που είχαν εκδοθεί χάρη ειδικών και προσωπικών συμφερόντων, των δικαστών και των εισαγγελέων που ορίζονταν μετά την παρέμβαση των ηγετών – φασιστών, ενεργειών της αστυνομίας και μυστικών υπηρεσιών μπορούμε να χαρακτηρίσουμε αυτές τις χώρες και τα συστήματα που είχαν ως φασιστικό – βανδαλιστικά.
Το συμπέρασμα είναι ότι μπορούμε να χαρακτηρίσουμε φασιστή και βάνδαλο τον οποιονδήποτε που μπορεί να καταστρέψει το κλίμα της ασφάλειας και της προστασίας σε ένα κράτος, να παραβιάσει τα δικαιώματα στη ζωή και στην περιουσία, να δημιουργήσει εσωτερικό πόλεμο με καταστροφή της εσωτερικής ειρήνης σε ένα κράτος και να σκορπίσει ρατσισμό, μίσος και φόβο ανάμεσα στους πολίτες ενός κράτους.
Μπορούμε ακόμα να πούμε πως ο Φασισμός είναι ο νόμιμος Βανδαλισμός που πηγάζει από τους κανόνες δικαίου που έχουν δημιουργηθεί χάριν λειτουργίας και προστασίας των αναρχικών, βανδάλων και εχθρών της κοινωνίας.
Η ταγή ενός κινήματος στην παρανομία, είτε από επιλογή είτε από τις συνθήκες, είναι πιο γλυκιά και πιο προσοδοφόρα γιατί ότι απαγορεύεται, είναι και πιο γλυκό. Ό,τι κυνηγιέται είναι πιο θεμιτό και ό,τι αφορίζεται είναι πιο επιθυμητό.Σκεφτείτε όλα τα παραπάνω και θα καταλάβετε το τι συμβαίνει όχι μόνο στην Ελλάδα σήμερα αλλά και σε ολόκληρο τον κόσμο.
And the Goebbels goes to…
Άραγε αν θα δίναμε βραβεία Goebbels ποιος θα ήταν ο πιο δυνατός υποψήφιος στη σημερινή εποχή που διανύουμε, άξιος για να πάρει αυτό το βραβείο;