Γράφει ο Κων/νος ΔρακάτοςΕίναι κοινώς αποδεκτή η αρχή ότι όλες σχεδόν οι πράξεις και οι δραστηριότητες στην ζωή επιδέχονται αξιολόγηση. Σε ορισμένες μάλιστα περιπτώσεις απαιτείται, προκειμένου να διαπιστωθεί η ικανότητα και η καταλληλότητα του ατόμου σε μια συγκεκριμένη εργασία. Π.χ. αστροναύτης δεν μπορεί να γίνει ο καθένας έστω κι’ αν επικαλεστεί οποιαδήποτε Αρχή Προστασίας Δικαιωμάτων Ανθρώπων, Ζώων, Περιουσίας, Πίστεως, Θρησκείας, Πολιτικής Ιδεολογίας και Κόμματος.
Η Κυβέρνηση αποφάσισε την κατάργηση της βάσης του 10 στις εξετάσεις για την είσοδο στα ΑΕΙ και ΤΕΙ. Γιατί; Γιατί, λέει η κυρία Υπουργός, είναι προτιμότερο να εισάγονται με βαθμούς 2 και 3 (με άριστα το 20!) από την συντήρηση μιας κατάστασης που μόνο προβλήματα προξενούσε. Και γιατί, α) η κατάργηση του 10 ήταν προεκλογική υπόσχεση του ΠΑΣΟΚ, β) το μέτρο αυτό αντιβαίνει στην παιδαγωγική λογική, κατά την κ.Υπουργό και γ) "Δεν έχουμε καμία ένδειξη ότι τα Πανεπιστήμια και τα ..........
ΤΕΙ έχουν σήμερα καλύτερους φοιτητές από αυτούς που είχαν μέχρι το 2006. Αντίθετα, έχουμε τμήματα με καθηγητές και προσωπικό χωρίς αντικείμενο εργασίας και υποδομές που υπολειτουργούν, όταν μάλιστα δεκάδες χιλιάδες νέοι λόγω του συγκεκριμένου συστήματος προσφεύγουν σε κολέγια αλλά και σε κάθε είδους ιδρύματα χωρών του κόσμου" πάντα κατά την κα Υπουργό.
Γενικώς η εθνικής σημασίας πολιτική εκπαίδευσης του κράτους, είναι ένα πάρα πολύ σοβαρό θέμα και δεν είναι της παρούσης. Μπορούμε όμως να «διαβάσουμε» και να αξιολογήσουμε τις πολιτικές αποφάσεις που επηρεάζουν βλαπτικά σε κρίσιμα σημεία, το εκπαιδευτικό μας σύστημα.
Η κ.Υπουργός, τέκνο και οπαδός της (δια)κομματικής πολιτικής ”τέχνης” του "χάιδευε αυτιά και έχει ο θεός/κόμμα", προκειμένου να υποστηρίξει την απόφασής της που αφορά την κατάργηση της «βάσης του 10», χρησιμοποιεί αβασάνιστα, επιπόλαια επιχειρήματα που, άθελά της ίσως, εκθέτουν την πολιτική της ίδιας και του κόμματός της στο μέγιστο θέμα της παιδείας.
Από την μια μεριά λοιπόν, έχουμε το Εκπαιδευτικό Σύστημα και από την άλλη αυτούς που φιλοδοξούν να εκπαιδευτούν σε κάποια επιστήμη. Είναι οι νέοι που έχουν ως συμπαραστάτες και αρωγούς τους γονείς.
Λόγοι που δυσκολεύουν την ομαλή εξέλιξη αυτής της διαδικασίας είναι η πρώτα η Κρατική συμμετοχή, οικονομική και οργανωτική και μετά η δυσχέρεια των νέων παιδιών να εκτιμήσουν σωστά τις ικανότητές και τις δεξιότητές τους ώστε να επιλέξουν τον κλάδο των σπουδών που θα ανταποκρίνεται στα ενδιαφέροντά τους, αλλά και οι γονείς οι οποίοι, ως συνήθως, υπερεκτιμούν τα προσόντα των παιδιών τους και τα κατευθύνουν λανθασμένα.
Υπάρχει όμως ένας τρίτος λόγος, ποιο σοβαρός από του δύο πρώτους και αφορά αυτούς που παίρνουν τις αποφάσεις και είναι οι πολιτικές ηγεσίες. Είναι αυτοί που δεν κάνουν σωστά την δουλειά τους και βραχυκυκλώνουν το Σύστημα. Δεν φροντίζουν, μεταξύ άλλων, να κατευθύνουν με επιστημονικό τρόπο και υπάρχουν τέτοιοι τρόποι, τους νέους προς εκείνες τις ΓΝΩΣΕΙΣ που σύμφωνα με τα προσόντα τους θα τους βοηθήσουν να αποδώσουν, το μέγιστο των δυνατοτήτων τους ώστε να γίνουν ΕΛΕΥΘΥΕΡΑ ΚΑΙ ΑΝΕΞΑΡΤΗΡΑ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΑ ΚΑΙ ΚΟΙΝΩΝΙΚΑ ΑΤΟΜΑ. Για να μην έχουν την ανάγκη ΠΡΟΣΤΑΤΗ για την επιβίωσή τους. Κάτι που ίσως δεν εξυπηρετεί τους προστάτες, δηλαδή το σύστημα που ονομάζεται ΠΕΛΑΤΙΑΚΗ ΣΧΕΣΗ.
Η γενική εντύπωση λοιπόν, που αφήνουν οι δηλώσεις της κας Υπουργού, είναι ότι το μόνο που δεν τους ενδιαφέρει πραγματικά, είναι το μέλλον των νέων!
Λέει η κα Υπουργός, ότι είναι προτιμότερο να εισάγονται με βαθμούς 2 και 3, από την συντήρηση μιας κατάστασης που μόνο προβλήματα προξενούσε. Ας μας πει όμως ποια είναι η ”κατάστασης που μόνο προβλήματα προξενούσε”, τα οποία τώρα με την απόφασή της επιλύονται; Δηλαδή αν μπουν και βγουν, αν βγουν, με γνώσεις ανάλογες του 2 ή 3 που μπήκαν, γιατί δεν μπορούν παραπάνω, ποιο πρόβλημα έλυσαν, εκτός ίσως από ένα «χαρτί» με σκοπό και όνειρο μια θέση στο Δημόσιο; Δηλαδή ένα άτομο ελάχιστα χρήσιμο για τον εαυτό του και την κοινωνία, αλλά πολύ χρήσιμο για το κόμμα/προστάτη;
Λέει η κα Υπουργός ότι η ισχύς του μέτρου της βάσης του 10 αντιβαίνει στην «παιδαγωγική λογική» αλλά δεν μας λέει ποια είναι αυτή η «παιδαγωγική λογική». Η εισαγωγή όμως ενός νέου π.χ. σε μια σχολή Νοσηλευτικής αντί Πληροφορικής που επιθυμούσε και είχε τις ικανότητες, είναι συμβατή με την «παιδαγωγική λογική»; Ωραία παχιά πολιτικά λόγια.
Λέει η κα Υπουργός ότι δεν έχει ενδείξεις ότι τα Πανεπιστήμια και τα ΤΕΙ έχουν σήμερα καλύτερους φοιτητές από αυτούς που είχαν μέχρι το 2006. Δηλαδή οι ενδείξεις της λένε, για να το λέει, ότι οι εισαχθέντες με βαθμό από10 έως 20, τελικά δεν διαφέρουν από αυτούς με βαθμό 2 ή 3; Τι λογική είναι αυτή; Λέει δηλαδή ότι είτε με 10 είτε με 20 μπεις ίδιος με τον κουμπούρα του 2 και του 3 θα είσαι ή θα γίνεις. Μπράβο, μπράβο.
Λέει η κα Υπουργός ότι έχουμε τμήματα με καθηγητές και προσωπικό χωρίς αντικείμενο εργασίας και υποδομές που υπολειτουργούν. Στείλτε τους λοιπόν λίγα κούτσουρα…για να ζεσταίνονται το χειμώνα. Όσο για τις «υποδομές» εννοεί φαντάζομαι τα ενοικιαζόμενα διαμερίσματα και τις καφετέριες, ε;
Τέλος, την αναφορά στις «προεκλογικές υποσχέσεις» του ΠΑΣΟΚ τι την ήθελε; Πιστεύει ότι μπορεί να τις έχουμε ξεχάσει μέσα σε 6 μήνες; αν και θα θέλαμε να τις είχαμε ξεχάσει. Πάντως είναι μια ατυχής αναφορά που δεν διακρίνεται για την…εξυπνάδα της, που σίγουρα δεν ξεπερνάει τη βάση του 10, και ίσως, για κάτι τέτοιες περιπτώσεις την κατάργησε!
Τα υπόλοιπα αν τα βρει με τον άλλο "πυλώνα" του Εκπαιδευτικού μας Συστήματος, τις συνδικαλιστικές ηγεσίες οι οποίες δηλώνουν ότι οι δάσκαλοι και οι καθηγητές απλώς...δεν δέχονται...Τι; Μα δεν έχει σημασία. Δεν δέχονται...!!!