Μονόδρομος η “δεξιά πολιτική” είναι το δίδαγμα από την τωρινή κρίση

Γράφει ο Daemon

Νομίζω πια ότι τώρα, λίγο πιο ήσυχοι μετά τις σαφείς διαβεβαιώσεις Σαρκοζί, τις κεκαλυμμένες εγγυήσεις από τη Μέρκελ και τα αποτελέσματα τής συνάντησης Παπανδρέου- Ομπάμα, μπορούμε να καταγράψουμε μερικά συμπεράσματα, προφανή για τους πολλούς, δυσάρεστα για τους -οργανωμένους- ολίγους.

Πρώτο δεδομένο είναι ότι φτάσαμε εδώ που φτάσαμε διότι επί χρόνια -ίσως επί δεκαετίες- ζούσαμε πάνω από τις δυνατότητές μας, δηλαδή από τον πλούτο που παράγαμε. Συνεπώς, πρώτα πρέπει η αγορά να παράγει τον πλούτο και μετά να τον καταναλώνει, όπως λένε οι φιλελεύθεροι οικονομολόγοι, σε αντίθεση με τους αμετανόητους αριστερούς που θεωρούν ότι το κράτος πρέπει να εξασφαλίζει ένα μίνιμουμ επίπεδο διαβίωσης και το τι κάνει με τα χρήματα και τον όποιο πλούτο, δεν αφορά στους πολίτες, αλλά στη “λαϊκή εξουσία”.

Δεύτερον, αν παραβιαστεί ο παραπάνω κανόνας -όπως στην.......
περίπτωση της Ελλάδας- χρειάζεται η όποια κυβέρνηση να πάρει μέτρα όπως τα επώδυνα που ανακοινώθηκαν ως τώρα κι όσα προφανώς θα ανακοινωθούν αργότερα μέσα στο 2010. Τέτοια μέτρα δεν πήρε μόνο η Ιρλανδία, που επίσης έφτασε στο χείλος της χρεοκοπίας, αλλά ακόμα η Βρετανία, ακόμα και η ίδια η Γερμανία, που για πολλοστή φορά “πάγωσε” μισθούς και συντάξεις, αν και οι δυο τελευταίες χώρες παραβίασαν τον παραπάνω κανόνα πολύ λιγότερο από όσο εμείς στην Ελλάδα.

Τρίτον, μας λένε ότι τα μέτρα που ελήφθησαν ήταν “μονόδρομος” και δεν έχουμε λόγο να το αμφισβητούμε, κάθε άλλο. Μας λένε επίσης ότι τα μέτρα αυτά δεν είναι “μέτρα ΠΑΣΟΚ”, δηλαδή προοδευτικά, αλλά υπαγορεύονται από τη συγκυρία -ούτε σε αυτό έχουμε αντίρρηση.

Ωραία. Το τοπίο έχει ήδη διαμορφωθεί για τα συμπεράσματα, που κι αυτά δεν έχουν δεύτερη ανάγνωση, όπως και τα μέτρα: Μια χώρα σε κρίση ΔΕΝ μπορεί να ξεφύγει από εκεί με πολιτικές επιλογές “προοδευτικές”, “αριστερές”, “ανώδυνες”, όπως θέλετε πείτε τις. Μια οικονομία και μια κοινωνία ξεφεύγει από την κρίση -προς τα πού, άραγε, αν όχι προς την ανάπτυξη;- ΜΟΝΟ ΜΕ ΜΕΤΡΑ ΠΟΥ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ ΠΕΡΙΓΡΑΦΟΝΤΑΙ ΩΣ ΔΕΞΙΑ.

Να ρωτήσουμε, αλήθεια, γιατί καμία χώρα στον κόσμο δεν εφαρμόζει τα λεγόμενα “αριστερά” μέτρα για να περάσει από την κρίση στην ανάπτυξη; Γιατί όλες ανεξαιρέτως οι οικονομίες και οι κοινωνίες τις ώρες της κρίσης και των κινδύνων αφήνουν στην πάντα (όπως κάνει η κυβέρνηση Παπανδρέου σήμερα!) τις ανέξοδες φιλολογίες περί “αριστεράς”, περί “κεκτημένων”, περί δήθεν “προοδευτικών μέτρων” που το μόνο που κάνουν είναι να βυθίζουν τις χώρες οι οποίες τα επιλέγουν στην κρίση; Γιατί όλες ανεξαιρέτως οι κυβερνήσεις στις δύσκολες ώρες τους καταφεύγουν στη ΜΟΝΗ ΔΟΚΙΜΑΣΜΕΝΗ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΠΟΥ ΟΔΗΓΕΙ ΕΞΩ ΑΠΟ ΤΗΝ ΚΡΙΣΗ, δηλαδή στην προοδευτική εξισορρόπηση του παραγόμενου πλούτου μιας κοινωνίας με το επίπεδο διαβίωσής της;

Για κάθε σοβαρό άνθρωπο, αυτά τα ζητήματα είναι λελυμμένα. Μόνο για τους κολλημένους αριστερούς της κατεστημένης ενημέρωσης στην ελλάδα αυτά μοιάζουν “ψιλά γράμματα”. Αυτοί, βλέπετε, έμαθαν από μικροί να διαβάζουν μόνο τα μεγάλα γράμματα των πανό… Το ΜΟΝΟ διακύβευμα είναι η ΙΣΟΡΡΟΠΗ ανάπτυξη σε μια οικονομία και σε μια κοινωνία, με την προϋπόθεση ότι ο παραγόμενος πλούτος είναι τουλάχιστον ίσος με το επίπεδο διαβίωσης.

Αυτό είναι το ηθικό δίδαγμα της τωρινής κρίσης: Στα δύσκολα, οι πάντες αφήνουν τα φληναφήματα στην άκρη και ασκούν την πολιτική, την οποία πολλές φορές σε άλλες συγκυρίες καταγγέλλουν ως “δεξιά”. Αυτή είναι η πραγματικότητα. Τα άλλα είναι γκροτέσκο θέατρο αριστερίστικης αγκιτάτσιας. Τίποτε άλλο.


Τα Πράγματα