Γράφει ο Μαγια
Με την έναρξη λειτουργίας του πανεπιστήμιου Δυτ. Ελλάδας, τον Σεπτέμβριο,. έφθασαν αισίως στα 22 τα ΑΕΙ στην Ελλάδα, για να επιβεβαιωθεί, επιτέλους, το ρηθέν: κάθε πόλη και πανεπιστήμιο, κάθε χωριό και ΤΕΙ.
Τώρα, ποια είναι η ουσιαστική προσφορά όλων αυτών των ιδρυμάτων θα σας γελάσουμε. Κατάλληλοι για να απαντήσουν είναι ίσως οι ίδιοι οι πανεπιστημιακοί, που αρνούνται πεισματικά την αξιολόγηση του έργου τους!...
Δεν απευθυνόμαστε στο υπουργείο Παιδείας επειδή η επικρατούσα αντίληψη θέλει τα περιφερειακά ανώτατα εκπαιδευτικά ιδρύματα να λειτουργούν σα μοχλοί συντήρησης ή και …ανάπτυξης των τοπικών οικονομιών, μέσω της χρησιμοποίησης των φοιτητών ως πελατών σουβλατζίδικων, φαστφουστάδικων, καφετεριών, μπαρ, ενοικιαζόμενων διαμερισμάτων κ.λπ. Θα προσέξατε ότι και φέτος οι εισακτέοι θα είναι πολύ περισσότεροι από όσους αντέχουν τα πανεπιστήμια.
Στην Πάτρα, για παράδειγμα, το πανεπιστήμιο φορτώνεται με υπερδιπλάσιο αριθμό φοιτητών (3590) από αυτόν που μπορεί να δεχθεί και είχαν ζητήσει οι πρυτανικές αρχές (1675).
Τι θα απογίνουν τόσοι πτυχιούχοι; Ρωτήστε τη ….......
Λίζα, του γνωστού άσματος (πάρτο Λίζα και κάντο κορνίζα…).
Κατά τα λοιπά η Διαμαντοπούλου και ο Πανάρετος ερίζουν για το ποιος έχει την πρωτοκαθεδρία στο υπουργείο…
Α ρε, κατακαημένη Παιδεία (αφήστε την έρευνα και τεχνολογία), τελικά αυτοί δεν αλλάζουν με τίποτα!