Γράφει ο Βασίλης ΧασιώτηςΧωρίς πολλές περιστροφές ΑΠΑΙΤΟΥΜΕ τα παρακάτω απ’ τους «εταίρους» μας στην Ευρώπη…
«Ήρθαν ντυμένοι «φίλοι» αμέτρητες φορές οι εχθροί μου το παμπάλαιο χώμα πατώντας.
Και το χώμα δεν έδεσε ποτέ με τη φτέρνα τους
Οδυσσέας Ελύτης : Το Άξιον Εστί, εκδ. Ίκαρος, 13η έκδοση, σελ. 42
«Τραβάει για το θρόνο. Τον βοηθάνε τα εγκλήματά του.»
Βίκτωρ Ουγκώ : 1793, εκδ. Γκοβόστης, σελ. 28
Δήμιος : Έλα να σε σφάξω
Λανζουιναί : Βγάλε πρώτα νόμο πως είμαι βόδι
Βίκτωρ Ουγκώ : 1793, εκδ. Γκοβόστης, σελ. 134
Παρακολούθησα από την τηλεόραση, μα και διάβασα μετά την ομιλία του Έλληνα πρωθυπουργού στο υπουργικό Συμβούλιο της 12/2/2010. Για το εσωτερικό της χώρας, περιέγραψε τη .....
προηγούμενη κυβέρνηση, ως κυβέρνηση διαπλοκής, κλεφτών αν όχι ληστών, (φυσικά δεν χρησιμοποίησε αυτές τις λέξεις, αλλά αυτό αντιλαμβάνομαι ότι εννοούσε), τονίζοντας μεταξύ των άλλων : «Κάποιοι απομύζησαν μέχρι εκεί όπου δεν πάει άλλο τη χώρα και το κράτος, και σηκώθηκαν και έφυγαν χωρίς ίχνος αξιοπρέπειας και αυτοσεβασμού… Λεηλατούσαν μέχρι και το «παρά πέντε», χωρίς καμιά ντροπή απέναντι στον ελληνικό λαό, που σήμερα άναυδος παρακολουθεί τη χώρα μας να διασύρεται διεθνώς, λόγω των επιλογών τους». Τώρα το να υπενθυμίσουμε το ότι η κυβέρνηση Σημίτη είχε κατηγορηθεί αναλόγως από την τότε αξιωματική αντιπολίτευση και μετέπειτα κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας, αυτό είναι γνωστό. Όπως γνωστό είναι ότι το ζήτημα της διαφθοράς και της λεηλασίας του εθνικού μας πλούτου και του δημόσιου χρήματος, έχει ως αρχή την αρχή της δημιουργίας του νεοελληνικού κράτους, τέλος όμως δεν έχει…
Στο θέμα αυτό, της διαπλοκής δηλαδή και της λεηλασίας, το ζήτημα έχει ξεκαθαριστεί : είναι ένα ιστορικό, υπαρκτό γεγονός. Αυτό που μένει ως ιστορικό ζήτημα, ως ένα είδος γόρδιου δεσμού, είναι το γιατί αποδεικνύεται τόσο ανθεκτικό το φαινόμενο αυτό, και πώς θα μπορούσε κανείς να λύσει τον γόρδιο δεσμό χωρίς ξίφος, ή αν πρέπει να το πάρουμε απόφαση, ότι χωρίς ξίφος δεν πρόκειται να λυθεί στον αιώνα τον άπαντα.
Αναφερόμενος τώρα στην Ευρωπαϊκή Ένωση, ανέφερε μεταξύ άλλων, αφού σημείωσε τη ληφθείσα πολιτική και θεσμική στήριξη στο πρόγραμμα της κυβέρνησης για έξοδο από τη κρίση, ότι : «Όμως στην μάχη απέναντι στις εντυπώσεις και την ψυχολογία της αγοράς υπήρξε το λιγότερο άτολμη. Για το τι μέλλει γενέσθαι απέναντι στην κρίση υπήρξε, τους προηγούμενους μήνες στην ΕΕ, πολυφωνία, διάφορες και διαφοροποιημένες δηλώσεις. Εικασίες για την χώρα μας που δημιουργούσαν ψυχολογία επικείμενης κατάρρευσης. Προφητείες που έτειναν να γίνουν αυτοεπιβεβαιούμενες. Υπήρξε έλλειψη συντονισμού μεταξύ των διαφόρων οργάνων της Ένωσης, της Επιτροπής, τα Κράτη Μέλη, την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα. Ακόμα και διχογνωμία εντός των οργάνων αυτών… Θα προσθέσω και κάτι ακόμα, σημαντικό: υπήρξε και μια αρκετά μεγάλη προσπάθεια στην Ευρωπαϊκή Ένωση, να κρύψουν τις ευθύνες τους πίσω από την Ελλάδα. Την ευθύνη της Ένωσης, της Επιτροπής, ακόμη και της Eurostat, να είναι σε εγρήγορση, αλλά και να επισημάνουν στην προηγούμενη Κυβέρνηση, τον ολισθηρό δρόμο που έπαιρνε. Κάτι που έβλεπε, κάτι που ήξερε, παρά τη σκόπιμη παραποίηση των δεδομένων - μια πραγματικά σκόπιμη παραποίηση από τη Νέα Δημοκρατία… Αυτό όμως είχε υπονομεύσει και έχει υπονομεύσει το κύρος ακόμη και των ευρωπαϊκών θεσμών στη διεθνή αγορά… Μπροστά σε ένα πρωτόγνωρο για την Ευρωζώνη φαινόμενο, γίναμε εν πολλοίς και πειραματόζωα σε μια μάχη μεταξύ της Ευρώπης και των διεθνών αγορών». Και βεβαίως, να συμπληρώσω εδώ, για να είμαι δίκαιος με την ιστορία, ότι αυτές οι παρατηρήσεις θα είχαν και μια ιστορική αλήθεια, αν ο Έλληνας πρωθυπουργός θυμόταν τι έγινε από άποψη προετοιμασίας της χώρας για την είσοδό της στην ΟΝΕ, τόσο στο επίπεδο της πραγματικής οικονομίας, όσο και στο επίπεδο της αλήθειας της απεικόνισης των μεγεθών εκείνων βάσει των οποίων εισήλθαμε στην Ένωση, καθ’ α διατείνονταν η τότε αντιπολίτευση που τυχαίνει να είναι η ίδια και σήμερα, και που βεβαίως, ευλόγως από άποψη κομματικού συμφέροντος θα επιχειρήσει να θυμίσει ότι ανάλογες μεθοδεύσεις και ευθύνες υπήρξαν και επί κυβερνήσεων ΠΑΣΟΚ.
Και βεβαίως, η δήλωση του πρωθυπουργού ότι παραχωρήσαμε ήδη μέρος της εθνικής μας κυριαρχίας, λόγω της κρίσεως, είναι γνωστές.
Έχοντας λοιπόν ως δεδομένα όλα τα παραπάνω, δεν μπορεί παρά για ακόμα μια φορά να διερωτηθώ και για ακόμα μια φορά να αισθανθώ δικαιωμένος όταν με επιμονή σε πολλές παρεμβάσεις μου επιμένω ότι υπάρχει μεν καταγγελία μια αόριστη καταγγελία για ληστείες και κλοπές, όμως, εμένα ως πολίτη με ενδιαφέρει να μάθω τα ονόματα των κλεπτών και ληστών που έφεραν τη χώρα εδώ που την έφεραν, και οι άνθρωποι αυτοί, να λογοδοτήσουν και να οδεύσουν εκεί που θα όδευε ο κάθε κλέφτης και ληστής. Οι πολιτικές ευθύνες είναι απαραίτητο κι αυτές να αποδοθούν, αλλά αυτό δεν είναι αρκετό. Το πιο ουσιαστικό είναι οι συμμορίες που συγκροτήθηκαν γύρω από τους ποικίλους θύλακες της διαπλοκής να αποκαλυφθούν και να λογοδοτήσουν στη δικαιοσύνη. Αν δεν αποκαλυφθούν ονόματα, τότε ολοένα και περισσότερο θα εδραιώνεται σε μένα τουλάχιστον ότι όλη η φασαρία γίνεται για εκτόνωση και με απώτερο σκοπό τελικά να συγκαλυφθούν οι ένοχοι.
Έρχομαι τώρα στα της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Σ’ αυτή την υπερεθνική Ανώνυμη Εταιρεία, της οποίας η απόδοση και η ελκυστικότητα των μετοχών της φαίνεται ότι αρχίζει να αμφισβητείται. Στην πιο κρίσιμη ίσως στιγμή ενός κράτους μέλους της, φάνηκε το πόσο πολύ «αλληλέγγυα» είναι. Κοινώς είπαν ; «πάτε να πνιγείτε!», και διερωτώμαι, με τέτοιους «φίλους» τι να τους κάνεις τους εχθρούς! Ιδίως οι υπερόπτες Γερμανοί, δεν θα έπρεπε ποτέ να ξεχνούν ότι στα χώματα της Ευρώπης και όχι μόνο βρίσκονται τα οστά 159 εκατομμυρίων ανθρώπων (στρατιωτών και πολιτών) σκοτωμένων σε δύο Παγκόσμιους Πολέμους, στην έναρξη των οποίων πρωτοστάτησαν. Δεν θα πρέπει να ξεχνούν, ότι γερμανικό «θαύμα» μετά τον 2ο Παγκόσμιο Πόλεμο, οφείλεται εν πολλοίς και στο ότι η Γερμανία δεν είχε στρατιωτικές δαπάνες, και φυσικά οφείλεται και στην φτηνή εργασία εκατομμυρίων ανθρώπων από πολλές χώρες (ανάμεσα στις οποίες και η Ελλάδα) που πήγαν εκεί (με πρόσκλησή της, και όχι ως λαθρομετανάστες) για να βοηθήσουν ένα λαό να ξανασταθεί στα πόδια του, και με την αμέριστη οικονομική βοήθεια των τότε νικητών. Την ίδια όμως στιγμή, η Ελλάδα, με την έξοδο από τον 2ο Παγκόσμιο Πόλεμο, όφειλε να ξεκινήσει από το μηδέν, και φυσικά να αντιμετωπίσει τις συνέπειες ενός πολέμου που την είχαν πάει πολλά χρόνια πίσω.
Κάποιος πρέπει να υπενθυμίσει σε κάποιους αναιδείς εταίρους μας, ότι η Ελλάδα αν στοιχειωδώς είχε την ουσιαστική πολιτική στήριξη της Ένωσης ώστε να ανακουφιστεί κάπως από τις τεράστιες στρατιωτικές της δαπάνες εξαιτίας ενός γείτονα που πάσχει από αθεράπευτο αυτοκρατορικό και ιμπεριαλιστικό μεγαλοϊδεατισμό, αν η Ευρώπη αναλάμβανε το μερίδιο που της αναλογεί από το κόστος της «υποδοχής» λαθρομεταναστών που είναι δυσβάστακτο για τα ελληνικά δεδομένα, και που αν δεν υπήρχε το ελληνικό ανάχωμα όλοι αυτοί σήμερα θα έκοβαν βόλτες στην Ιταλία, τη Γαλλία, το Βέλγιο, την Ολλανδία και τη Γερμανία, αν η Ευρώπη εγγυόταν στρατιωτικά τα ελληνικά σύνορα έναντι της Τουρκίας και μπορούσαμε να κάνουμε επίσης τις έρευνες για πετρέλαιο στο Αιγαίο, κι ένα σωρό άλλα «αν», τότε, η Ελλάδα θα βρίσκονταν ίσως σε πολύ καλύτερη οικονομική κατάσταση.
Βέβαια, όλα τα παραπάνω δεν σημαίνουν ότι οι ελληνικές πολιτικές ηγεσίες είναι άμοιρες ευθυνών. Κάθε άλλο. Ηγεσίες που περιμένουν ότι οι λύσεις σε εθνικά ζητήματα θα δοθούν στα πλαίσια κάποιας αλληλεγγύης από «εταίρους» που τοις ενώνει μόνο η μονέδα, είναι γελασμένοι. Αυτό για όσους τόσο «αεράτα», τόσο «ανάλαφρα» υποστηρίζουν την «ευρωπαϊκή προοπτική» της Τουρκίας, με την ελπίδα ότι οι μεταξύ μας διαφορές θα λυθούν μετά!!! Κύριοι και κυρίες των εκάστοτε κυβερνήσεων, πριν, πριν, πριν και πάλι πριν πρέπει να λύσετε όλα τα προβλήματα με τη Τουρκία, και μάλιστα, όσο αυτοί διεκδικούν τα πάντα, εμείς να διεκδικούμε ακόμα περισσότερα, ώστε ο συμβιβασμός να μνας βρει σε ικανοποιητικό σημείο. Και βεβαίως, εθνικά προβλήματα, δεν έχουμε πια μόνο με τη Τουρκία, έχουμε και με την απούσα Ευρωπαϊκή Ένωση. Μέχρι στιγμής ήταν η Τουρκία που μας αμφισβητούσε από τα Ανατολικά την εθνική μας κυριαρχία, τώρα, ήρθε και μας έπληξε την εθνική μας κυριαρχία και η Δύση. Δεν μπορεί, κι αυτοί οι «ισχυροί» «εταίροι» μας εκεί, όσοι δηλαδή απ’ αυτούς μας βλέπουν «κάπως», θα έχουν κι αυτοί τα δικά τους συμφέροντα για την υλοποίηση των οποίων θα απαιτείται και η δική μας ψήφος.
Κι ας ξεκινήσουμε με τρία ζητήματα ως θέματα ημερήσιας διάταξης, τα οποία και θα μπορούν να «εμπλουτίζονται» καθημερινά.
Χωρίς πολλές περιστροφές, πρέπει στους «εταίρους» μας στην Ευρώπη, όχι επαιτώντας, μα αξιώνοντας, να τους πούμε ότι η Ελλάδα από τα βάρη που κουβαλά πάνω της, ΑΠΑΙΤΕΙ, τις αμυντικές της δαπάνες σ’ ένα ποσοστό 50% να τις καλύπτει η Ένωση διότι εμείς εδώ, φυλάμε ευρωπαϊκά σύνορα, και ειδικότερα η Τουρκία απειλώντας την Ελλάδα, απειλεί ταυτόχρονα και όλη την Ευρώπη. Διότι αν η Ελλάδα δεχτεί στρατιωτική επίθεση τότε είναι που θα καταρρεύσει οικονομικά, και βεβαίως, μαζί μ΄ αυτή και το ευρώ τους. Άρα, αν δεν θέλουν να φυλάξουν τα κοινά σύνορά μας, ας φυλάξουν τότε το ευρώ τους. Διαφορετικά, δεν νομιμοποιούνται να έχουν κανένα λόγο στα καθ’ ημάς, και μάλιστα να μας επιτροπεύουν και από πάνω, χωρίς να μας δίνουν και οικονομική βοήθεια από πάνω!
Χωρίς πολλές περιστροφές, πρέπει στους «εταίρους» μας στην Ευρώπη, όχι επαιτώντας, μα αξιώνοντας, να τους πούμε ότι η Ελλάδα από τα βάρη που κουβαλά πάνω της, ΑΠΑΙΤΕΙ, το ΣΥΝΟΛΙΚΟ ΚΟΣΤΟΣ αντιμετώπισης της λαθρομετανάστευσης να καλυφθεί από την Ένωση δοθέντος ότι οφείλεται αποκλειστικά από την μια την αδιαμφισβήτητη υποβοήθηση του φαινομένου από την Τουρκία, και αφ΄ ετέρου από την άρνηση της Ένωσης να συμβάλλει στην αποτελεσματική φύλαξη των κοινών ανατολικών μας συνόρων.
Χωρίς πολλές περιστροφές, πρέπει στους «εταίρους» μας στην Ευρώπη, όχι επαιτώντας, μα αξιώνοντας, να τους πούμε ότι η Ελλάδα από το χρέος που κουβαλά πάνω της, ΑΠΑΙΤΕΙ, τμήμα του να καλυφθεί με άτοκο πολυετές δάνειο από την ΕΚΤ ή με άλλο τρόπο, διότι δεν οφείλεται μόνο σε κακή διαχείριση από πλευράς ελληνικών κυβερνήσεων μα και από κακή συνδιαχείριση Ένωσης – ελληνικών κυβερνήσεων, στο μέτρο και το βαθμό που ο ελληνικός λαός εξαπατήθηκε και από την Ένωση, αφού κι αυτή συγκάλυψε μια επικίνδυνη κατάσταση η αντιμετώπιση της οποίας θα ήταν διαφορετική αν υπήρχε έγκαιρα η γνώση γι΄ αυτή, και διότι δεν μπορεί τέτοιες συμπράξεις στην κάλυψη της αλήθειας να την πληρώνει ένας λαός, που είναι βέβαιο ότι θα ξεσηκώνονταν αν η Ένωση με τη σιωπή της δεν τον αποπροσανατόλιζε.
Επί του παρόντος αυτά…