Του Αϊκούτ ΚαδήρDavudoglu: If you study Germany's Ostpolitik [of détente with the Soviet bloc] in the 1960s, you can understand Turkey's Eastern politics in 2009.
Καταρχήν για όσους δεν γνωρίζουν να σας εξηγήσω τι ήταν το Ostpolitik. Με τον όρο Ostpolitik εννοούμε τις προσπάθειες της Δυτικής Γερμανίας να παρουσιάσει τον εαυτό της ως ανεξάρτητη από τις ΗΠΑ και τους συμμάχους της, ώστε να αυξήσει τη δύναμη και την επιρροή της Δύσης στο Ανατολικό μπλοκ κρατών. Εάν εξετάσουμε το παρελθόν, θα καταλάβουμε σήμερα τι προσπαθεί να κάνει η Τουρκία στην περιοχή της. Προσπαθεί να φαίνεται ανεξάρτητο κράτος, να εδραιώσει την κυριαρχία της, να συνάπτει διάφορες συμφωνίες με τα κράτη της περιοχής και να δείχνει το ενδιαφέρον της σε κάθε σοβαρό ζήτημα που απασχολεί την περιοχή, όπως έγινε πριν από λίγες μέρες για το πρόβλημα Παλαιστίνης- Ισραήλ.
Ένας Τούρκος δημοσιογράφος τον Νοέμβριο του 2009 είχε απευθύνει την παρακάτω πρόταση στον Egemen Bagis που είναι υπεύθυνος για την διαδικασία ένταξης της Τουρκίας στην Ε.Ε. :
Τι θα γινόταν αν αποχωρούσαμε από την Κύπρο; Τι θα γινόταν αν έτσι θα αλλάζαμε την εικόνα που έχουν διαμορφώσει τα άλλα κράτη για εμάς; Τι θα γινόταν αν από μιλιταριστική δύναμη η Τουρκία γινόταν στα μάτια της διεθνής κοινότητας μια ........
ειρηνική δύναμη; Αλήθεια πιστεύετε ότι είναι απαραίτητο να έχουμε στρατιώτες στη Κύπρο που σκοπεύουν την διατήρηση της ειρήνης; Ο Τούρκικος στρατός είναι ο καλύτερος στρατός στη περιοχή μας, και αυτό το ξέρουν όλα τα κράτη. Γιατί άραγε η Ελλάδα προβαίνει κάθε χρόνο σε αγορές όπλων και οπλικών συστημάτων; Είναι απαραίτητο η Τουρκία να έχει στρατιώτες στη Κύπρο ώστε αυτό να είναι το σύμβολο της κυριαρχίας της στην ευρύτερη περιοχή;
Όλα τα παραπάνω υπάρχουν και στο βιβλίο του Philip Gordon με τίτλο ‘Πως θα κερδίσουμε την Τουρκία;’.
Ο Οbama που επισκέφτηκε το 2009 την Τουρκία κατά την ομιλία του στη Βουλή είπε τα εξής:
‘ Υποστηρίζουμε την ένταξη σας στην Ε.Ε., θα σας υποστηρίξουμε σε όλα τα σχέδια εύρεσης λύσης στο Κυπριακό πρόβλημα, σας υποστηρίζουμε στις προσπάθειες σας να λύσετε τις διαφορές με την Αρμενία. Ως πρόεδρος των ΗΠΑ και σύμμαχος σας στα πλαίσια του ΝΑΤΟ σας υποστηρίζουμε κατά των ανταρτών του PKK. Όλες αυτές οι προσπάθειες πρέπει να συνοδεύονται και από τις εσωτερικές μεταρρυθμίσεις για τους Κούρδους και όχι μόνο. ‘
Βλέπουμε σήμερα μετά από 1 χρόνο περίπου πως όλα αυτά γίνονται πραγματικότητα. Η Τουρκία προσπαθεί να λύσει τις διαφορές της με την Αρμενία, έχει σήμερα καλύτερες σχέσεις με Ιράκ και Ιράν από ότι είχε στο παρελθόν, συνεργάζεται ακόμα με το Αζερμπαϊτζάν, είναι διαμεσολαβητής μεταξύ Ισραήλ και Συρίας, κάνει αυτή τη στιγμή μια δημοκρατική στροφή στο εσωτερικό της στις μειονότητες, προχωράει στο πρόβλημα και στη λύση του προβλήματος του Κυπριακού, προσπαθεί να συνεχίσει τις διαπραγματεύσεις της ένταξης της στην Ε.Ε.
Όλα τα παραπάνω υπάρχουν επίσης στο βιβλίο του Philip Gordon.
Παρόμοια σχέδια και ιδέες είχε και ο πρώην διοικητής της CIA ο Graham Fuller που παράλληλα είναι και ο διοικητής της Τούρκικης Gladio (περισσότερες λεπτομέρειες θα δημοσιεύσω σχετικά με αυτόν στα επόμενα μου άρθρα). Υποστηρίζει πως πρέπει να ξεκινήσει τις διαπραγματεύσεις η χώρα του με το Ιράν, πρέπει να λύσει το πρόβλημα της Παλαιστίνης – Ισραήλ, να διαλύσει το PKK και παράλληλα να πουλήσει περισσότερα όπλα στη Τουρκία. Επίσης υποστήριζε αυτά που είχε πει και ο πρόεδρος του ο Obama κατά την επίσκεψη του στη Τουρκία.
Ο ίδιος ο Fuller για τις σχέσεις της Τουρκίας με τον Μουσουλμανικό κόσμο σε ένα από τα άρθρα του έγγραφε τα εξής:
Σήμερα η Τουρκία έχει πολύ καλές σχέσεις με τον υπόλοιπο Μουσουλμανικό κόσμο, αλλά και με την Ρωσία. Εάν η Τουρκία γίνει ή φανεί ανεξάρτητη και ως ανεξάρτητη χώρα προτείνει λύσεις στα προβλήματα της περιοχής, τα υπόλοιπα κράτη θα δώσουν περισσότερη σημασία στη Τουρκία και θα την υποστηρίζουν. Αυτό επίσης θα ανοίξει και τον διάλογο μεταξύ του Αραβικού και του Χριστιανικού κόσμου που σήμερα ο διάλογος αυτός είναι ανύπαρκτος.
Όλες αυτές οι προσπάθειες της Τουρκίας στην περιοχή με την βοήθεια των ΗΠΑ αποσκοπούν στη δημιουργία μιας ένωσης κρατών στην ευρύτερη περιοχή. Πριν από κάποιες εβδομάδες μετά από όλες αυτές τις προσπάθειες της Τουρκίας κάποιοι είχαν πει ότι κάνει μια στροφή από τη Δύση στην Μ. Ανατολή και στην Ασία. Αλλά εγώ έχω την αντίθετη άποψη. Με το να πραγματοποιεί τα σχέδια των ΗΠΑ και της Δύσης στην περιοχή, συνδέεται πιο στενά με την Δύση.
Η ουσία του νεο-οθωμανισμού είναι ότι η Τουρκία δεν πρέπει να συμπεριφέρεται σαν το ακραίο γεωπολιτικό φυλάκιο της Δύσης στην Ανατολή, ούτε σαν την ιδανική γέφυρα μεταξύ Ανατολής και Δύσης. Το αυτοκρατορικό παρελθόν της, ο όγκος της και οι δυνατότητες επιρροής της την διευκολύνουν να αναδειχθεί σε αυτόνομη ηγετική περιφερειακή δύναμη. Για να το επιτύχει πρέπει να αναλάβει ενεργό ρόλο και πολιτικές δεσμεύσεις στην ευρύτερη περιοχή, χωρίς να χαλαρώσει τους δεσμούς της με τους ευρωατλαντικούς θεσμούς. Στο νέο διεθνές περιβάλλον η Τουρκία πρέπει να ασκεί εξωτερική πολιτική με αυτοπεποίθηση και αίσθηση μεγαλείου και να διαπραγματεύεται επί ίσοις όροις με τις μεγάλες δυνάμεις.
Και η Τουρκία όμως, παρόλο που υπηρετεί τα σχέδια των ΗΠΑ, προσπαθεί στην επίτευξη και των δικών τις συμφερόντων. Δηλαδή με λίγα λόγια τα συμφέροντα των ΗΠΑ ταυτίζονται με τον νέο- οθωμανισμό στην περιοχή. Με αυτόν τον τρόπο υπάρχει περίπτωση παράλληλα δημιουργήσουν μια ένωση Μουσουλμανικών κρατών στη Μ. Ανατολή. Μια συμμαχία που θα αποτελείται από Τουρκία, Συρία, Παλαιστίνη, Ιράν, Ιράκ, Αζερμπαϊτζάν, Αφγανιστάν, Παλαιστίνη, Λίβανος με την υποστήριξη και των ΗΠΑ. Η Τουρκία θεωρείται από τους Αγγλοαμερικανούς ως η δύναμη που μπορεί να αντιμετωπίσει την επανεμφανιζόμενη Ρωσία.
Όμως στην πραγματικότητα, όπως μπορείτε να δείτε και από δημοσιεύσεις εφημερίδων στις ΗΠΑ, αυτήν την στιγμή υπάρχει μεγάλη κοινωνική αναταραχή στις ΗΠΑ λόγω των μακροχρόνιων πολέμων σε πολλές περιοχές του κόσμου. Αν δεν λάβουν τα μέτρα τους οι Αμερικανοί, η κοινωνική αυτή αναταραχή θα μετατραπεί σε οργή των Αμερικανών πολιτών όπως έγινε κατά τη διάρκεια του πολέμου στο Βιετνάμ με χειρότερες συνέπειες για τις ΗΠΑ. Για αυτό σύντομα μέχρι το 2015-2020 οι Αμερικανοί θα αποσυρθούν πλήρως από την περιοχή και θα ελέγχουν την περιοχή της Μ. Ασίας και της Μ. Ανατολής μέσω των συμμάχων τους. Έτσι εξηγούνται οι προσπάθειες των ΗΠΑ να υποστηρίξουν την Τουρκία στο κάθε τι που κάνει. Σε λίγα χρόνια μπορεί να δούμε μια νέα αυτοκρατορία ή ένωση κρατών Μ. Ασίας.
Με λίγα λόγια θα βάλουν το λύκο να φυλάει τα πρόβατα.. Ο νοών νοείτο !