Αξιότιμε κύριε Πρόεδρε της Δημοκρατίας, κατ’ αρχήν σας εύχομαι “ΚΑΛΗ ΧΡΟΝΙΑ”, και σας ζητώ προκαταβολικά συγνώμη που θα σας στενοχωρήσω, χρονιάρα μέρα.
Διάβασα το γεμάτο ανθρωπιστικές παραινέσεις πρωτοχρονιάτικο μήνυμά σας, και σας εξομολογούμαι ότι δεν συγκινήθηκα διότι μύριζε υποκρισία. Θα είχε άλλη αξία, βέβαια, και θα ήταν καλοδεχούμενο ακόμη κι από απαιτητικούς πολίτες, όπως του λόγου μου, αν αυτό το μήνυμα συνοδευόταν από κινήσεις που θα επιβεβαίωναν ότι όσα λέτε τα εννοείτε και πρώτα εσείς τα κάνετε πράξη.
Είπατε, λοιπόν, μεταξύ άλλων κοινοτύπων και κατ’ έτος επαναλαμβανόμενων:
«Κάθε χρόνο τέτοιες μέρες κάποιοι από εμάς αναζητούμε τη ευφορία της γιορτής στην υλική της υπόσταση. Νομίζω πως μεγαλύτερη ψυχική ικανοποίηση μπορεί να έρθει, αν στραφούμε στην προσφορά. Καθένας από μας έχει κάτι να δώσει στον συνάνθρωπό του που υποφέρει από αρρώστια, από φτώχεια, από μοναξιά, από αποκλεισμό, από έλλειψη προοπτικής και ελπίδας.» (Δείτε ολόκληρο το μήνυμα εδώ)
Πολύ ωραία λόγια, και μάλιστα χριστιανικότατα! Εσείς όμως που τα λέτε, τι κάνατε για να μας πείσετε ότι τα πιστεύετε, έστω εφέτος που η οικονομική κρίση απειλεί τη χώρα μας με χρεοκοπία; Ζητήσατε να περικοπούν τα έξοδα του κρατικού προϋπολογισμού για την............
Προεδρία της Δημοκρατίας; Δείξατε προθυμία να κάνετε κι εσείς κάποιες μικροθυσίες, όταν η κυβέρνηση ζητάει από το λαό να σφίξει το ζωνάρι του μέχρι ασφυξίας; Δεν άκουσα κάτι τέτοιο.
Δε σας έθιξε το γεγονός ότι 50 βουλευτές του ελληνικού Κοινοβουλίου δεν ψήφισαν ούτε τον προϋπολογισμό για τις δαπάνες της Προεδρίας της Δημοκρατίας; Δεν σας προβλημάτισε αυτό, δεν σας πρόσβαλε, ώστε να παρέμβετε και να ζητήσετε ο ίδιος περικοπή δαπανών, αρχίζοντας από τις δικές σας υψηλότατες αποδοχές; Όταν ζητάτε από τους πολίτες να στραφούν στην προσφορά – για να έχουν μεγαλύτερη ψυχική ικανοποίηση – πρέπει να δείξετε και την προσφορά του πρώτου πολίτη της χώρας, για να θέσετε παράδειγμα προς μίμηση. Ή μήπως δε σας περισσεύουν, οπότε πρέπει εμείς οι υποσιτιζόμενοι να κάνουμε έρανο και να σας συμπεριλάβουμε στις προσφορές μας; Αν κάνατε τον κόπο να μελετήσετε τον προϋπολογισμό της Προεδρίας θα διαπιστώνατε τεράστιες σπατάλες που μπορούν και πρέπει να περικοπούν.
Είπατε: «Η σκέψη μου είναι πρώτα στους αδύναμους, στους ανυπεράσπιστους και στους αδικημένους. Τους μεταφέρω την αγωνία μου για όλα όσα η Πολιτεία τους οφείλει και τη λύπη μου για όλα εκείνα που έχουν στερηθεί.»
Ω της υποκρισίας και του εμπαιγμού το παραλήρημα! Παραλίγο να ξεχάσω ποιος τα λέει αυτά και να κλάψω! Κύριε Παπούλια, μιλάτε σα να ήσασταν ένας από τους αδύναμους και ανυπεράσπιστους και αδικημένους, κι όχι ένας που έχει σημαντικό μερίδιο ευθύνης για τη δυστυχία τους! Και μεταφέρετε τη δήθεν αγωνία σας για όσα η Πολιτεία τους οφείλει και τη λύπη σας για όσα έχουν στερηθεί!
Καλά, εδώ είναι να τραβάει κανείς τα μαλλιά του από το μέγεθος της υποκρισίας! Δηλαδή εσείς είστε έξω από την Πολιτεία που τους οφείλει, που μας οφείλει; Δεν είστε συνυπεύθυνος; Από το υστέρημα του Έλληνα φορολογούμενου δεν χρηματοδοτείται η χλιδή της Προεδρίας της Δημοκρατίας; Αλήθεια, τι ρόλο παίζετε; Απλώς προεδρεύετε; Μα αν είναι έτσι – που έτσι είναι κατά τη γνώμη μου – καταργήστε το θεσμό της Προεδρίας αφού είναι απλά διακοσμητικό στοιχείο και μας στοιχίζει κάποια εκατομμύρια ευρώ ετησίως που δε μας περισσεύουν. Κι αν δε δύναστε μονομερώς να τον καταργήσετε, παραιτηθείτε, τώρα που καταλάβατε ότι δε μπορείτε να αλλάξετε ούτε κατά μία κεραία αυτή την άδικη Πολιτεία που καταγγέλλετε. Αυτό θα έκανε ένας ευσυνείδητος πολίτης, διότι δε θα ανεχόταν να υπηρετεί ένα σάπιο σύστημα που συγχρόνως καταγγέλλει. Θα μου πείτε, ψιλά γράμματα αυτά, μόνο για ρομαντικούς...
Κύριε Παπούλια, την επόμενη φορά που θα βγείτε να μας νουθετήσετε και να μας προτρέψετε να στραφούμε σε προσφορές που θα μας δώσουν ψυχική ικανοποίηση, να φροντίσετε να έχετε κάνει, πρώτος εσείς, τέτοιες προσφορές! Αλλιώς μας προκαλείτε και δε σας παίρνει κανείς στα σοβαρά. Εκτός κι αν εσείς δε νοιάζεστε για την ψυχική ικανοποίηση! Κατάγεστε από την Ήπειρο, μια περιοχή που δίκαια θεωρείται η πατρίδα των μεγάλων ευεργετών. Εσείς θα τους μιμηθείτε; Κι αν ναι, πότε περιμένετε να το κάνετε; Απ’ ό,τι θυμάμαι στο πόθεν έσχες σας (δηλαδή το τι έσχες) η περιουσία σας δεν είναι καθόλου ευκαταφρόνητη. Εμπρός λοιπόν, δώστε πρώτος εσείς παράδειγμα προσφοράς! Εκτός εάν εσείς είστε μεταξύ αυτών που καταγγέλλετε, οι οποίοι αναζητούν “την ευφορία της γιορτής στην υλική της υπόσταση”, οπότε δεν δικαιούστε δια να ομιλείτε.
Είπατε: «Η σκέψη μου είναι επίσης στους νέους ανθρώπους που καλούνται να επιβιώσουν σε ένα περιβάλλον όλο και πιο ανταγωνιστικό, όλο και πιο σκληρό, όλο και περισσότερο γυμνό από ανθρωπιστικές αξίες και οράματα.»
Ωχ, πάλι συγκινήθηκα! Αυτό το σκληρό, το ανταγωνιστικό και γυμνό από ανθρωπιστικές αξίες περιβάλλον, ποιος το φιλοτέχνησε, κύριε Πρόεδρε; Οι εξωγήινοι ή έγινε από μόνο του; Δεν είναι το σάπιο, το διεφθαρμένο πολιτικό σύστημα, μέρος του οποίου είστε κι εσείς, που ευθύνεται πρωτίστως για το σκηνικό της οικονομικής εξαθλίωσης και της ηθικής εξαχρείωσης; Δεν έχετε διαβάσει ότι το ψάρι βρωμάει από το κεφάλι; Εσείς τι κάνατε στην πράξη για να εμφυσήσετε στους νέους ανθρωπιστικές αξίες και οράματα;
Κι αφού τα είπατε όλα μαύρα κι άραχλα, έρχεστε στο τέλος του μηνύματός σας να μας κολακεύσετε και καλοπιάσετε ώστε να σκύψουμε κι άλλο το κεφάλι στους αφέντες μας, να ξανασφίξουμε αγόγγυστα το ζωνάρι μας, ν' ανεχθούμε πρόσθετους φόρους και πάγωμα μισθών και συντάξεων, πληρώνοντας πάλι εμείς τα σπασμένα και τα κλεμμένα του κηφηναριού του πολιτικοοικονομικού κατεστημένου:
«Έχω πλήρη βεβαιότητα για τις δημιουργικές δυνάμεις του ελληνικού λαού και για τη δυνατότητά του να αντιμετωπίζει αντιξοότητες και δυσκολίες. Αποτελεί πια κοινή συνείδηση ότι ήρθε η ώρα αποφασιστικών αλλαγών στη λειτουργία του ελληνικού κράτους και σε συλλογικές νοοτροπίες και αντιλήψεις. Στην ιστορία του ο ελληνισμός έχει δείξει ότι τα καταφέρνει στα μεγάλα περισσότερο από ό,τι στα μικρά. Στις μέρες μας κρίνονται τα μεγάλα. Και έχω την αισιοδοξία ότι το 2010 θα είναι καλύτερη χρονιά για τους πολλούς.»
Τώρα αυτό το τελευταίο, καλύτερη χρονιά για τους πολλούς, πού κολλάει κύριε Παπούλια; Οι πολλοί είναι ο λαός. Οι λίγοι είναι οι καλοβολεμένοι του σάπιου συστήματος. Ώστε το 2010 θα είναι καλύτερο για το λαό; Αυτό προβλέπετε; Τι ατυχία που δε μπορούμε κι εμείς να συμφωνήσουμε μαζί σας, κύριε Πρόεδρε, διότι μετράμε τα κουκιά και δε μας βγαίνουν… Και για νάχουμε καλό ρώτημα, αφού το πράγματα θα φτιάξουν το 2010 για τους πολλούς, τζάμπα αγωνιούσατε και λυπόσασταν πιο πάνω γι’ αυτούς που έχουν στερηθεί και η Πολιτεία τους οφείλει;
Συγνώμη, αλλά έχω την αίσθηση ότι μας κοροϊδεύετε. Και πώς θα ήταν αλλιώς, αφού κι εσείς είστε σάρξ εκ της σαρκός και οστούν εκ των οστέων του ίδιου σάπιου πολιτικού συστήματος που υπηρετείτε και δήθεν καταγγέλλετε
Γράφει η Μαρία Σεφέρου