Γράφει ο Αντώνης ΚαρακούσηςΤα πράγματα δείχνουν να ξεφεύγουν. Οι κερδοσκόποι κάνουν πραγματικό πάρτι στις πλάτες της μικρής Ελλάδας, δείχνουν με κάθε τρόπο ότι έχουν βαλθεί σώνει και καλά να μας οδηγήσουν στην πτώχευση.
Εδώ και μήνες, εν όψει του αναμενόμενου υψηλού ελληνικού δανεισμού, άρχισαν να πιέζουν συστηματικά τη νέα κυβέρνηση Παπανδρέου, η οποία σχεδόν προσφέρθηκε από μόνη της.
Αγνόησε από την αρχή, από την επομένη των νικηφόρων εκλογών του περασμένου Οκτωβρίου, τα πολλά σήματα, εχθρών και φίλων, χάραξε τον δικό της δρόμο, είπε ότι θα χειρισθεί με μοναδικό «ελληνικό» τρόπο τη δημοσιονομική κρίση και έκτοτε τον αναζητεί.
Πέρασαν τέσσερις μήνες αναζήτησης και συνεχούς μπρα ντε φερ με τις ευρωπαϊκές αρχές και τις αγορές, χωρίς έμπρακτες αποδείξεις ελέγχου των εκτροχιασμένων δημοσίων οικονομικών μας. Από τα τέλη του περασμένου Νοεμβρίου η διεθνής κερδοσκοπία δοκίμαζε τις ελληνικές αντοχές και .........
προετοιμαζόταν για τη μεγάλη επίθεση. Κάπως έτσι τα spreads, οι διαφορές μεταξύ των επιτοκίων των ελληνικών ομολόγων από τα αντίστοιχα γερμανικά, ανυψώθηκαν και όταν πριν από τρεις ημέρες ήλθε η ώρα του πρώτου σχετικά μεγάλου δανεισμού το βάρος του ελληνικού δανεισμού απεδείχθη μέγα. Το επιτόκιο των πενταετών τίτλων υψώθηκε στο 6,20%, αλλά η κυβέρνησή μας, ανακουφισμένη από την υπερπροσφορά δανεικών, παρέβλεψε το κόστος. Θεώρησε πιθανώς ότι «καθάρισε». Και έσπευσε την επομένη να προαναγγείλει νέο μεγάλο δάνειο χωρίς προηγουμένως να φροντίσει να χτίσει πάνω στην όποια εμπιστοσύνη κέρδισε από την υπερπροσφορά των δανεικών. Οι κερδοσκόποι ένιωσαν ασφαλείς και έκτοτε πιέζουν με σφοδρότητα, θεωρώντας ότι υπάρχουν περιθώρια ακόμη υψηλότερων κερδών από τον νέο ελληνικό δανεισμό. Το πρόβλημα βεβαίως δεν είναι οι κερδοσκόποι. Αυτοί βρίσκουν και τα κάνουν. Το πρόβλημα είναι η κυβέρνηση και δη το οικονομικό επιτελείο της, το οποίο πέφτει από λάθος σε λάθος και συνεχίζει να πολυλογεί αντί να ενεργεί.
Στην αρχή μίλησαν για «πόθεν έσχες» στις καταθέσεις, έπειτα άπλωσαν όλους τους φόρους στο τραπέζι χωρίς να κινητοποιούν τον μηχανισμό και τώρα ονειρεύονται δανεικά από τους Κινέζους και ετοιμάζονται ταξίδια στην εξωτική Νοτιοανατολική Ασία. Δυστυχώς, δεν έχουν ακόμη καταλάβει ότι το παιχνίδι παίζεται στο εσωτερικό της χώρας. Εδώ θα κριθεί το μέλλον μας, από τις αποφάσεις και τις πράξεις μας θα προσδιορισθεί. Αντί λοιπόν να ταξιδεύουν και να πολυλογούν, ας εργασθούν συστηματικά, οργανωμένα και με ταχύτητα. Αλλιώς τύχη δεν έχουμε, ούτε στο Πεκίνο ούτε στο Νταβός.
Αντώνης Καρακούσης