Απευθύνοντας μια συγκινητική και συναισθηματικά φορτισμένη επιστολή προς τα ΜΜΕ, εξήλθε χθες από το Ιπποκράτειο Νοσοκομείο ο πρύτανης του Πανεπιστημίου της Αθήνας κ. Χρ. Κίττας, ο οποίος νοσηλευόταν έπειτα από τον πρόσφατο τραυματισμό του.
«Από τη στιγμή που 18 ή και 20 χρονών παιδιά, τα οποία θα μπορούσαν να είναι μαθητές μου ή εγγόνια μου, βιαιοπραγούν και καταστρέφουν τον ναό της ελεύθερης σκέψης, τον ναό της Παιδείας, εγώ έχω στερέψει, έχω πεθάνει ψυχικά».
«Θα ήθελα να παρακαλέσω τους αρχηγούς των κομμάτων, τους λειτουργούς των ΜΜΕ, την ακαδημαϊκή και γενικά την εκπαιδευτική κοινότητα, να μην ασχοληθείτε ακόμα μια φορά με το δένδρο και χάσετε το δάσος», αναφέρει ο κ. Κίττας και προσθέτει:
«Δεν έχει καμία σημασία ο όποιος σωματικός μου τραυματισμός. Μαζεύω, λοιπόν, ό,τι απέμεινε μέσα μου, αντλώντας δύναμη από την αγάπη μου και μόνο για τη.............
νεολαία μας, έστω κι αν κομμάτι της με πρόδωσε, και απευθύνω έκκληση να μην αναλωθείτε και πάλι σε ατέρμονες συζητήσεις, σε αδικαιολόγητες κομματικές αντεγκλήσεις και περίπλοκες αναλύσεις, χωρίς καμία ουσιαστική πρόταση. Η μοναδική ελπίδα της χώρας μας, τα νιάτα μας, περιμένουν άλλα από όλους εσάς. Μην τους προδώσετε.
Εγώ δεν μπορώ πια να προσφέρω τίποτα παραπάνω. Ευτυχώς όταν είχα ακόμα δυνάμεις στις 3 Νοεμβρίου 2009 απέστειλα στον Πρωθυπουργό και στους αρχηγούς των κομμάτων αναλυτική, ίσως και προφητική, επιστολή για τις θέσεις μου για όλα αυτά που μας πληγώνουν τόσο πολύ. Αν κάποιος από τους αρχηγούς θέλει να τη δημοσιοποιήσει μπορεί να το κάνει. Ίσως οι σκέψεις μου εκείνες να φανούν χρήσιμες.
Τελειώνω με μια ευχή: να μην πάψετε να ασχολείστε με τα προβλήματα της Παιδείας και της νεολαίας μόλις χαμηλώσουν τα φώτα της επικαιρότητας. Δεν θα υπάρξουν πολλές άλλες ευκαιρίες».