Γράφει ο Ερρίκος ΜπαρτζινόπουλοςΔεν νομίζω να υπήρξαν πολλοί που να ξαφνιάστηκαν από τα όσα έφερε στο φως η έρευνα του υπουργείου Οικονομικών για τους γιατρούς του Κολωνακίου. Οπως δεν θα είναι πολλοί εκείνοι που θα ξαφνιαστούν αν η έρευνα επεκταθεί και σε άλλες επαγγελματικές ομάδες και καταγραφούν ανάλογες ή και χειρότερες διαπιστώσεις. Η διαχρονική ατιμωρησία της φοροδιαφυγής δεν έχει αποθρασύνει μόνον όσους την ασκούν, αλλά έχει διαμορφώσει ταυτόχρονα στην κοινή γνώμη τη νοοτροπία ότι πρόκειται για ένα φαινόμενο με το οποίο είμαστε καταδικασμένοι να συμβιώνουμε.
Τώρα η κυβέρνηση δείχνει διατεθειμένη να ανατρέψει αυτήν την πραγματικότητα. Από μια άποψη δεν μπορεί να κάνει και διαφορετικά, αν δεν θέλει να χάσει τη μάχη με τα ελλείμματα και τα χρέη πριν ακόμη προλάβει να τη δώσει. Ανακοινώνει, λοιπόν, μέτρα ή σχεδιάζει άλλα, με τα οποία πιστεύει ότι θα δημιουργήσει έναν ασφυκτικό κλοιό γύρω από τους συστηματικά φοροδιαφεύγοντες, έτσι ώστε να τους αναγκάσει να εξοικειωθούν επιτέλους με την ιδέα ότι οφείλουν να είναι συνεπείς στις υποχρεώσεις τους.
Στο πλαίσιο μιας τέτοιας προσπάθειας θεωρώ ότι ένα από τα μέτρα που δεν θα πρέπει να αποκλειστούν είναι και η δημοσιοποίηση ονομάτων σε κραυγαλέες περιπτώσεις φοροδιαφυγής. Γνωρίζω τις αντιρρήσεις που υπάρχουν και τις ευαισθησίες που εκδηλώνονται ως προς την .........
ορθότητα ή μη τέτοιων πρωτοβουλιών, αλλά δεν νομίζω ότι συντρέχουν λόγοι προστασίας ατόμων τα οποία συνειδητά επιλέγουν να κλέψουν το κράτος και να μεταθέσουν, έμμεσα, τις οικονομικές υποχρεώσεις τους στις πλάτες άλλων.
Αλλωστε δεν θα πρέπει να μας διαφεύγει ότι η φοροδιαφυγή δεν είναι ένα συνηθισμένο αδίκημα, το οποίο παραβιάζει απλά και μόνο κάποια ποινική διάταξη. Είναι μια συμπεριφορά, η οποία παραβιάζει τη συνταγματική διάταξη που προβλέπει ότι οι Ελληνες οφείλουμε να συνεισφέρουμε στα οικονομικά βάρη ανάλογα με την οικονομική δυνατότητά μας ο καθένας και όχι ανάλογα με τις δυνατότητες φοροαποφυγής που παρέχει στον καθέναν η αδυναμία ή η αδιαφορία του κράτους να επιβάλει την ισονομία στο συγκεκριμένο ζήτημα. Οταν κάποιος φτάνει στο σημείο να δηλώνει 300 ή 600 ή 1.000 ευρώ ετήσιο καθαρό εισόδημα, γιατί θα πρέπει να προστατευτεί η αξιοπρέπειά του;
Μπαρτζινόπουλος