ΕΝΑΣ ΜΑΚΕΔΟΝΑΣ ΓΙΑ ΤΟ ΥΠΟΥΡΓΕΙΟ ΤΟΥ…

Γράφει ο Χριστόδουλος Πανταζής

Γεννήθηκα και μεγάλωσα στη Θεσσαλονίκη με ένα διάλειμμα μερικών ετών στη Βέργη Σερρών τον τόπο καταγωγής μου. Είμαι Έλληνας. Που σημαίνει Μακεδόνας. Όχι Έλληνας και Μακεδόνας ούτε ΕλληνοΜακεδόνας. Υπάρχει ταύτιση λοιπόν για αυτό και αποτελεί την ΤΑΥΤΟΤΗΤΑ μου. Συνήθως τα δομικά στοιχεία της σύστασης της προσωπικότητας και ιδιοσυγκρασίας ενός ατόμου δεν αναγράφονται στο δελτίο ταυτότητας του. Με την ίδια έννοια δεν βλέπω καμία ισχύ του συμβολισμού για εμάς να αναγράφεται ένα στοιχείο της ταυτότητας μας στην προμετωπίδα ενός διοικητικού κτηρίου.
Αυτό υποτίθεται ότι υπάρχει γι’αυτούς που αμφισβητούν. Επί της πολιτικής ουσίας όμως το ότι υπάρχει ένα Υπουργείο Μακεδονίας δεν μπορεί να χρησιμοποιηθεί ως μοχλός πίεσης στη διεθνή διπλωματία. Πως θα εξηγήσουμε στους «εταίρους μας» του δυτικού ανεπτυγμένου κόσμου τη θέση μας όταν οι Άγγλοι π.χ. δεν είχαν ποτέ Υπουργείο Yorkshire ή οι Γάλλοι Υπουργείο Βρετάνης. Το παράδειγμα δεν είναι τυχαίο. Οι Γάλλοι δεν πέτυχαν την είσοδο της Μεγάλης Βρετανίας ως Ηνωμένο Βασίλειο στην Ευρωπαϊκή Ένωση επειδή δημιούργησαν Υπουργείο για μια περιοχή που αποτελούσε το βασικό θέατρο του εκατονταετή πολέμου. Μην διανοηθεί επίσης κάποιος ότι επειδή δεν το έπραξαν έχει αναγνωριστεί βρετανικό έθνος και γλώσσα. Αν πείτε σε κάποιον Σκωτσέζο, Ουαλλό, ή Ιρλανδό ότι είναι Βρετανοί (δηλ. αδέρφια με τους Αγγλοσάξονες) φροντίστε να υπάρχει κοντά νοσοκομείο. Επίσης δεν υπάρχει βρετανική αλλά Αγγλική γλώσσα. Στην τελετή παράδοσης ο κ.Καλαφάτης είπε ότι υπάρχουν πολλές χώρες με ανοιχτά εθνικά μέτωπα που έχουν Υπουργεία όπως το καταργηθέν. Ας μας ενημερώσει και ποιες είναι αυτές ούτως ώστε να διαπιστώσουμε αν βρίσκονται στην κατάσταση που βρισκόμασταν εμείς αμέσως μετά τους Βαλκανικούς Πολέμους.
Σ’ότι αφορά το συμβολισμό του, έχουμε σκεφτεί τι συμβολίζει ένα ΑΥΤΟΝΟΜΟ Υπουργείο Μακεδονίας, Θράκης και Αιγαίου εντός μίας Ελληνικής Δημοκρατίας; Εμφανίζονται οι Μακεδόνες οι Θράκες και οι Νησιώτες του Αιγαίου να είναι αποκομμένοι διοικητικά σαν να πρόκειται για ξεχωριστές οντότητες από αυτή των Ελλήνων ή να πρόκειται για ειδική κατηγορία Ελλήνων που χρίζουν διαφορετικής μέριμνας. Γιατί δεν υπάρχει για παράδειγμα Υπουργείο Πελοποννήσου, Στερεάς Ελλάδας ή Επτανήσων; Δεν νομίζω ότι ο ...........
Παύλος Μελάς, ο Τέλλος Άγρας και το πλήθος των αγωνιστών έδωσαν τη ζωή τους στο Μακεδονικό αγώνα για να υπάρχει ένα αυτόνομο Υπουργείο Μακεδονίας. Αντίθετα επιθυμούσαν την συνοχή των Ελλήνων σε ένα σώμα και όχι τον τοπικιστικό τους διαχωρισμό. Όσο δεν υπάρχει πραγματική διοικητική σύνδεση με παρεμβατικές αρμοδιότητες δεν μπορεί να υπάρξει συνοχή.
Σάυτό το σημείο ας αναφερθούμε στην επόμενη μέρα. Τα υπαρκτά θέματα εξωτερικής πολιτικής μπορούν να προωθηθούν αποτελεσματικά με την εγκατάσταση ενός Υφυπουργείου ΕΞΩΤΕΡΙΚΩΝ στη Θεσσαλονίκη με αποκλειστική αρμοδιότητα την ενασχόληση και προώθηση λύσεων. Και αυτό θα έχει και συμβολική αλλά και ουσιαστική σημασία καθώς θα είναι το Υφυπουργείο Εξωτερικών ΟΛΗΣ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΑΣ. Με την Εγνατία Οδό έχει αλλάξει η Βόρεια Ελλάδα. Τα Γιάννενα είναι 2,5 ώρες από τη Θεσσαλονίκη και η Αλεξανδρούπολη 3,5. Η Θεσσαλονίκη είναι ιδανική για μία τέτοια εγκατάσταση. Αυτή η Νέα Βόρεια Ελλάδα είναι η μόνη περιοχή της χώρας μας με χερσαία σύνορα! Γι’ αυτό και το συγκεκριμένο Υφυπουργείο επωμίζεται με την αντιμετώπιση όχι μόνο του Σκοπιανού και των Ελληνοτουρκικών αλλά και την πιθανή εξισορρόπηση των διαθέσεων του Αλβανικού Εθνικισμού μέσω των διεκδικήσεων των Τσάμηδων. Το μεγαλύτερο βέβαια έργο του θα πρέπει να είναι η στρατηγική της ΕΛΛΑΔΑΣ στο διαβαλκανικό σκηνικό όπως αυτό διαμορφώνεται με την επέκταση της ευρωζώνης στην περιοχή. Αυτό δεν σημαίνει ότι πρέπει να επιδιώξουμε ένα Θεσσαλονικοκεντρικό Βορειοελλαδίτικο Κράτος στα πρότυπα του Αθηνοκεντρικού αλλά μια ουσιαστική διοικητική αποκέντρωση προς όφελος της χώρας μας. Θα δείξει αν τα νέα υφυπουργεία θα κινηθούν προς αυτήν την κατεύθυνση όμως σίγουρα χωρίς το Υφυπουργείο των Εξωτερικών κάτι λείπει. Αυτά γιατί πρέπει κάποια στιγμή να στοχοποιούμε με λογικά επιχειρήματα τις διεκδικήσεις μας από την κεντρική εκτελεστική εξουσία στον υδροκεφαλισμό της οποίας έχουμε συμβάλει και εμείς.