Λίγο πριν την Καταιγίδα..


Γράφει ο Παρατηρητής

Σε παλαιότερο δημοσίευμα (Ο Νεοέλληνας και η ατομική ευθύνη), είχα προσπαθήσει να περιγράψω όχι μόνο την κατάσταση που επικρατεί σ’ αυτόν τον τόπο, αλλά κυρίως να τονίσω ότι γι’ αυτή την κατάντια (γιατί περί αυτού πρόκειται), την ευθύνη δεν έχουν μόνο αυτοί που εκλέγουμε, αλλά κυρίως εμείς που ζώντας εν πολλοίς σε μία εικονική πραγματικότητα, με το κεφάλι βαθιά στην άμμο, περιμένουμε άγνωστο τι..

Η αφορμή για να γράψω αυτές τις γραμμές προήλθε τόσο από τις επικείμενες εκλογές, κυρίως όμως από την ανάγκη να παρουσιάσω πως κατά την γνώμη μου φτάσαμε ως εδώ (συνοπτικά) και ιδιαίτερα αν υπάρχει προοπτική για κάτι καλύτερο και πως αυτό είναι εφικτό.

Η σημερινή κατάσταση

Μολονότι η διαχείριση μίας κρατικής μηχανής δείχνει να είναι μία πολύπλοκη υπόθεση, εν τούτοις δεν διαφέρει στα οικονομικά, στις βασικές της έννοιες, από μία πολυμελή οικογένεια και τον τρόπο που επιβιώνει. Κομβικό σημείο για την χάραξη της οιασδήποτε στρατηγικής είναι από την μία πλευρά ο παραγόμενος πλούτος κι από την άλλη οι εκροές όπως αυτές προσδιορίζονται από τις ανάγκες.

Η κάλυψη των αναγκών οφείλει να προέρχεται κυρίως από τον παραγόμενο πλούτο και δευτερευόντως από δανεισμό. Δυστυχώς στην πατρίδα μας το πολιτικό σύστημα για να διαιωνίζει την ύπαρξη του μέσω των πελατειακών σχέσεων, αγνόησε αυτό το βασικό στοιχείο άσκησης πολιτικής και προκειμένου να είναι αρεστό στους ψηφοφόρους, προχώρησε σε παροχές δανειζόμενο υπέρογκα ποσά, χωρίς παράλληλα να αναπροσαρμόζει την στρατηγική παραγωγής πλούτου, υπονομεύοντας το μέλλον των επόμενων γενεών.
Το χειρότερο βέβαια είναι ότι κατάφερε να πείσει τους πολίτες αυτής της χώρας, ότι είμαστε ένα κράτος διεφθαρμένο όπου όλα αγοράζονται, αν έχεις βέβαια να πληρώσεις. Η είσοδος της χώρας στην Ευρωπαϊκή Ένωση αλλά και στην ΟΝΕ, ήταν μία ιστορική ευκαιρία να κάνουμε μεγάλα βήματα προς τα εμπρός. Δυστυχώς τα τεράστια ποσά που εισέρευσαν στα ταμεία τα “ξεκοκάλισαν” οι πολιτικοί και οι πάτρωνες τους, ενώ για να δείξουν και κοινωνικό πρόσωπο δεν παρέλειψαν να φορτώσουν το μεν δημόσιο με περιττό προσωπικό, τα δε καταρρέοντα ασφαλιστικά ταμεία με “ανάπηρους” , “αντιστασιακούς” και παλιννοστούντες από τις χώρες του Πόντου, με αντάλλαγμα βέβαια την πολυπόθητη ψήφο τους. Από το φαγοπότι δεν έμειναν βέβαια απ’ έξω κι οι αγρότες. Οι ζυγαριές έδειχναν ότι έπρεπε ώστε να εισρέουν στο πολλαπλάσιο της παραγωγής οι επιδοτήσεις από τις Βρυξέλλες…

Κάπως έτσι φτάσαμε ως εδώ με τον παραγωγικό ιστό της χώρας να είναι υπό διάλυση, τα χρέη να μας πνίγουν και το κράτος να είναι σε μία διεθνή ανυποληψία (και) λόγω της εκτεταμένης διαφθοράς.
Προοπτική να βγούμε από αυτήν την κατάσταση υπάρχει, μόνο που είναι αρκετά επώδυνη και μακρόχρονη.
Απαραίτητη όμως προϋπόθεση για να έχει επιτυχία, είναι η ύπαρξη μίας πατριωτικής Ηγεσίας (όχι τύπου Καρατζαφέρη…) που θα είναι και .............
θα φαίνεται τίμια, που λέγοντας την αλήθεια θα φέρει όλους μας προ των ευθυνών μας, χωρίς να σταθμίζει το πολιτικό κόστος. Ακόμα όμως και να ευρίσκοντο τέτοιο ηγέτες, δεν φτάνει από μόνο του. Απαιτείται να υπάρχει ξεκάθαρο σχέδιο πως αυτή η χώρα θα βρίσκει τα προς το ζην, επαναπροσδιορίζοντας τις πλουτοπαραγωγικές πηγές της με όποιο κατ’ αρχάς κόστος.

Παρακολουθώντας, όσο άντεχα, τις πολιτικές θέσεις και προτάσεις των κομμάτων εξουσίας κατά την διάρκεια της προεκλογικής περιόδου που διανύουμε, διαπίστωσα ότι μεν κυβερνώντες, πρωτίστως δια του πρωθυπουργού, ναι μεν έχουν αντίληψη της σοβαρότητας της κατάστασης, ψελλίζουν δε ότι μετά από 1-2 χρόνια λιτότητας, τα πράγματα θα επανέλθουν σιγά-σιγά στο δρόμο της προόδου.

Για την αξιωματική αντιπολίτευση και κατά τα φαινόμενα επόμενη κυβέρνηση, τα πράγματα είναι ξεκάθαρα. Υποσχόμαστε τα πάντα, ενώ το τομάρι του λύκου που φοράγαμε ως κυβερνώντες κάποτε, αντικαταστάθηκε ως δια μαγείας με αυτό του προβάτου…

Για τα υπόλοιπα κόμματα δεν νομίζω ότι αξίζει (δυστυχώς) να κάνω κάποια αναφορά.

Παρ’ όλα αυτά, κάλλιστα θα μπορούσε κάποιος να αναρωτηθεί, τι είναι αυτό που κάνει τους πολίτες αυτής της χώρας να άγονται και να φέρονται από ένα σύστημα εξουσίας που κατευθύνει τις τύχες αυτού του τόπου με μεθόδους φυλάρχων αφρικανικής χώρας..
Η απάντηση είναι απλή και έχει να κάνει κυρίως με το πνευματικό μας επίπεδο. Από την στιγμή που όλες σχεδόν οι βασικές σχολικές βαθμίδες έχουν σαν στόχο την είσοδο στην τριτοβάθμια εκπαίδευση (επαγγελματική αποκατάσταση) και όχι την παιδαγωγική καλλιέργεια, και σε συνδυασμό με την επήρεια των ΜΜΕ, τότε εύκολα μπορεί να γίνει αντιληπτό πως φτάσαμε ως εδώ.

Όπως αντιλαμβάνεστε οι πολιτικοί δεν τολμούν να βάλουν στο τραπέζι τα όσα προανέφερα, καθότι αποτελούν και οι ίδιοι μέλη αυτού του φαύλου κύκλου.
Δεν έχουν το σθένος να κοιτάξουν κατάματα τους πολίτες και να τους πουν ότι ψέματα τέλειωσαν, ξεγυμνώνοντας τόσο τους εαυτούς τους όσο κι αυτούς που τους ακούν, απλά αναλώνονται σε ανούσιες τηλεοπτικές κοκορομαχίες.

Εδώ που φτάσαμε οι πολίτες δεν πιστεύουν τίποτε και κανέναν. Περιμένουν πότε επί τέλους θα βρεθεί κάποιος να του δώσει ένα όραμα. Έχουμε σαν λαός δυνατότητες και το αποδεικνύουν οι εκτός Ελλάδος συμπατριώτες μας.

Απευθύνομαι κυρίως στους ηγέτες των δύο κομμάτων εξουσίας και τους λέω ότι ο κόσμος περιμένει να διαγράψετε τις μικροκομματικές πρακτικές. Όχι απλά αλλαγή σελίδας, αλλά καινούργιο και καθαρό βιβλίο. Να σταματήσουν επί τέλους τα παραμύθια ότι διαφέρετε μεταξύ σας. Αν πραγματικά έχετε επίγνωση της κατάστασης και σας ενδιαφέρει αυτός ο τόπος οφείλετε σ’ αυτό το κρίσιμο σταυροδρόμι να συνεργαστείτε μετεκλογικά. Δεν υπάρχει πλέον προοπτική από τις μονοκομματικές κυβερνήσεις. Τις ζήσαμε στο πετσί μας δεκαετίες τώρα. Εφ’ όσον δεν υπάρχει σημείο επαφής με τα μικρότερα κόμματα, να συνεργαστείτε μεταξύ σας. Βάλτε αυτή την πατρίδα πάνω από τα κόμματα και τις καρέκλες. Είμαστε σε κρίσιμη καμπή και οφείλετε να γνωρίζετε ότι αυτή η χώρα δεν την κληρονομήσαμε, απλά την χρωστάμε στις γενιές που έρχονται.

Φτάνει πια με τα προεκλογικά μπαλκόνια, τα πλαστικά σημαιάκια και τους μεταφερόμενους “πραιτοριανούς”. Φτάσαμε στο 2009 κι ακόμα δέχεστε να σας ραίνουν με ροδοπέταλα. Δημοκρατία δεν είναι μόνο να μπορείς να λες ελεύθερα την γνώμη σου, αλλά κυρίως να λειτουργούν οι θεσμοί.

Δεν μπορείτε να αλληλοκατηγορείστε για διαφθορά, όταν όλοι γνωρίζουν ότι το φαινόμενο αποτελεί καθημερινή πρακτική. Συμφωνήστε ότι θα υπάρχει στο μέλλον προκαταβολικός έλεγχος τόσο του πόθεν όσο και του έσχες με ετήσια ενημέρωση των στοιχείων από ανεξάρτητο δημόσιο ή ιδιωτικό ελεγκτικό σώμα, όλων όσων αμείβονται από το κράτος, με άμεση ενεργοποίηση της πειθαρχικής / ποινικής δίωξης και με δυνατότητα κατάσχεσης περιουσιακών στοιχείων, όπου παραβιάζονται οι κανόνες.

Τι είδους Κοινοβούλιο είναι αυτό όταν οι περισσότεροι βουλευτές προέρχονται από εκλογικά τζάκια? σε ποια άλλη χώρα του κόσμου κυβερνούν κατά βάση τρεις οικογένειες?

Για πόσο ακόμα θα συνεχιστεί αυτή η παρωδία “ενημέρωσης” των ΜΜΕ? Κάντε κάτι για να σταματήσει η αυτογελιοποίηση των “παραθυρόπληκτων” στελεχών σας στα κανάλια.
Έλεος πια με την τηλεοπτική δημοκρατία και το ανεβοκατέβασμα κυβερνήσεων δια των δημοσκοπήσεων.

Ο κόσμος περιμένει τις λίγες μέρες που απομένουν μέχρι τις εκλογές να ακούσει συγκεκριμένα πράγματα και κυρίως αλήθειες.

Δεν γίνεται πια να λέμε ότι έχουμε δωρεάν παιδεία και τα παιδιά να περνάνε τα καλύτερα χρόνια τους μεταξύ σχολείου και φροντιστηρίου, ούτε να τρέμεις να αρρωστήσεις επειδή δεν έχεις χρήματα. Σε κανένα ευρωπαϊκό κράτος δεν συμβαίνουν αυτά.

Επειδή κυρίες και κύριοι των κομμάτων ίσως αδυνατείτε να αφουγκραστείτε τις ανάγκες της χώρας, λάβετε υπ’ όψιν σας κάποιες προτάσεις που παραθέτει η ασημαντότητα μου. Μπορεί για σας να είναι αιρετικές, ανεφάρμοστες ή ακόμα χωρίς αξία. Σημασία έχει να πάρετε θέση και να μιλήσετε γι’ αυτά τα θέματα. Να δώσετε συγκεκριμένες απαντήσεις και όχι αοριστολογίες και κούφια λόγια. Πάνω σ’ αυτά πρέπει να γίνουν οι μεγάλες ανατροπές, αλλά και οι μεγάλες συναινέσεις.


Παιδεία

Καθιέρωση βασικής εκπαίδευσης 12 + 1 ετών, όπου το τελευταίο έτος θα χρησιμεύει ως προπαρασκευαστικό για την είσοδο στη τριτοβάθμια εκπαίδευση.

Κατάργηση των εισαγωγικών εξετάσεων.

Η επιλογή των φοιτητών θα γίνεται από τα Ιδρύματα, με κριτήριο τον βαθμό απολυτηρίου και τις διαθέσιμες θέσεις, το σύνολο των οποίων θα είναι προκαθορισμένο και θα τροποποιείται βάσει των αναγκών.

Η χρηματοδότηση θα είναι συνάρτηση της ποιότητας των παρεχομένων εκ των Ιδρυμάτων υπηρεσιών και θα προέρχεται τόσο από το κράτος, όσο και από δίδακτρα που θα καταβάλουν οι φοιτητές.

Κάθε φοιτητής θα δικαιούται ατόκου δανείου για την πληρωμή των διδάκτρων. Η ολοκλήρωση των σπουδών εντός προκαθορισμένου χρόνου (εκτός συγκεκριμένων εξαιρέσεων), θα συνεπάγει αυτομάτως και την αποπληρωμή του δανείου.

Κατάργηση του πανεπιστημιακού ασύλου

Λειτουργία ιδιωτικών πανεπιστημίων με αυστηρό έλεγχο αδειοδότησης και λειτουργίας. Κρατική συνεισφορά στα δίδακτρα, υπό την μορφή δανείου, όπως και στα αντίστοιχα δημόσια.

Υγεία – Πρόνοια

Κατάργηση του κρατικού μονοπωλίου στην υγεία. Ελεύθερη επιλογή ιατρού / νοσοκομείου από το ασθενή.

Πληρωμή των εξόδων από το κράτος, μέσω μίας εκ των προτέρων τιμολογημένης λίστας υπηρεσιών, με την προσκόμιση κάρτας ασφαλισμένου, τόσο για τα δημόσια όσο και για τα ιδιωτικά ιατρεία / νοσοκομεία. Σε περίπτωση που η κρατική αποζημίωση δεν καλύπτει την απαίτηση του ιδιώτη, η διαφορά θα πληρώνεται από τον ασφαλισμένο.

Καθιέρωση ελάχιστης αλλά και ανώτατης σύνταξης (κλίμακα) σε συνάρτηση με τα περιουσιακά στοιχεία του συνταξιοδοτούμενου και ανάλογα με την οικογενειακή του κατάσταση.
Επανεξέταση των χορηγούμενων συντάξεων λόγω αναπηρίας. Δραστική μείωση των τροχαίων ατυχημάτων μέσω εξοντωτικών ποινών για τους παραβάτες του Κ.Ο.Κ.

Κοινωνική θητεία (π.χ βοήθεια ανθρώπων τρίτης ηλικίας, αναπήρων κλπ.) από όλους τους Έλληνες (γυναίκες και άνδρες που δεν υπηρετούν θητεία)

Απασχόληση

Επιδότηση της θέσης εργασίας όταν συνεπάγει αλλαγή τόπου κατοικίας.

Μείωση του χρόνου εργασίας σε 35 ώρες

Ποινικοποίηση της παράνομης απασχόλησης, εξίσωση αμοιβών ελλήνων και αλλοδαπών εργαζομένων.

Κατάργηση κρατικών και ιδιωτικών μονοπωλίων, απελευθέρωση επαγγελμάτων.

Κατάργηση των κρατικών επιχειρήσεων, όπου δραστηριοποιείται ανταγωνιστικά ο ιδιωτικός τομέας.

Φορολόγηση

Αυστηρός έλεγχος του πόθεν έσχες προς άπαντες.

Κλιμακούμενη φορολογία για τους υπαλλήλους, λαμβανομένης υπ’ όψιν της οικογενειακής κατάστασης.

Έλεγχος τεκμηρίων διαβίωσης.

Περιβάλλον

Μείωση κατά 50% της χρήσης υδρογονανθράκων εντός 10 ετών.

Εκτεταμένη χρήση αιολικών και φωτοβολταικών πάρκων

Χρήση της πυρηνικής ενέργειας για την παραγωγή ηλεκτρικής ενέργειας, σε ακατοίκητα νησιά (π.χ Μακρόνησος).
Επιβολή διοδίων στα αυτοκίνητα που εισέρχονται στο κέντρο (Αθήνα, Θεσσαλονίκη) μόνο με ένα άτομο και απαγόρευση εισόδου στα οχήματα παλαιάς τεχνολογίας.

Γεωργία – Κτηνοτροφία

Επαναδιαπραγμάτευση με την ΕΕ της ποσόστωσης παραγωγής

Κίνητρα για αλλαγή καλλιεργειών και συνένωση μικρών εκτάσεων από νέους αγρότες

Εξωτερική πολιτική

Αποδοχή του όρου Μακεδονία, μόνο σε συνάρτηση γεωγραφικού προσδιορισμού.

Προειδοποίηση (Casus Belli) προς την Τουρκία και τους συμμάχους, αν συνεχιστούν οι εξ ανατολών αμφισβητήσεις των συνόρων μας. Ας έχει ένα τέλος πια η οσφυοκαμπτική συμπεριφορά μας.

Veto στην ένταξη της Τουρκίας στην ΕΕ αν δεν επιλυθεί δίκαια το Κυπριακό και δεν αποδεχτεί πλήρως τα κυριαρχικά δικαιώματα της Ελλάδας, όπως αυτά υπαγορεύονται από το Διεθνές Δίκαιο.

Αγορά εξοπλισμού από Ευρώπη και Ρωσία.

Τουρισμός

Μακροχρόνια μίσθωση μικρών νησιών σε έλληνες και ξένους επενδυτές

Χειμερινός τουρισμός για ανθρώπους τρίτης ηλικίας από την Β. Ευρώπη, δημιουργώντας τις κατάλληλες υποδομές (περίπτωση Ισπανίας).



Κλείνοντας θα ήθελα να ευχαριστήσω εκ των προτέρων τους όποιους αναγνώστες με τιμήσουν με τα σχόλια και τις παρατηρήσεις τους.
Παρατηρητής ( observer_gr@yahoo.com)