The New York Times Η ασφαλέστερη και πιο αποδοτική μέθοδος απεξάρτησης εθισμένων σε ηρωίνη, αυτών που δεν καταφέρνουν να ξεπεράσουν το πρόβλημά τους κάνοντας χρήση υποκατάστατων όπως είναι η μεθαδόνη ή ακολουθώντας άλλες θεραπευτικές προσεγγίσεις, είναι η ιατρική χορήγηση ηρωίνης.
Επί πολλά χρόνια, η Ελβετία και η Ολλανδία επιτρέπουν την ιατρική συνταγογράφηση ηρωίνης για χρόνιους χρήστες, ώστε τουλάχιστον να γλιτώσουν από την ανάγκη εξασφάλισης της ημερήσιας δόσης του ναρκωτικού «στο πεζοδρόμιο».
Η θεραπεία είναι ασφαλής, αλλά αμφισβητείται από πολλούς ειδικούς. Μια μελέτη, η οποία δημοσιεύεται στην επιθεώρηση The New England Journal of Medicine, ωστόσο, δείχνει ότι η ηρωίνη έχει εξίσου καλά αποτελέσματα με τη χορήγηση μεθαδόνης κυρίως στους πιο σκληροπυρηνικούς χρόνιους χρήστες, χωρίς να εγκυμονεί περισσότερους κινδύνους, εφόσον βέβαια η χρήση γίνεται σε αυστηρώς ελεγχόμενο περιβάλλον.
Η μελέτη πραγματοποιήθηκε στον Καναδά σε 226 χρόνιους χρήστες, οι οποίοι δεν είχαν καταφέρει να απεξαρτηθούν με άλλες μεθόδους, όπως με χορήγηση μεθαδόνης.
Οι ειδικοί χώρισαν τους χρήστες σε δύο ομάδες. Στους μισούς χορηγήθηκε μεθαδόνη και στους υπόλοιπους διακετυλομορφίνη, δηλαδή, η δραστική ουσία της ηρωίνης. Οπως διαπιστώθηκε από τη μελέτη, το 88% των χρόνιων χρηστών στους οποίους γινόταν ένεση με τη δραστική ουσία της ηρωίνης κατάφερε να βάλει τέλος στις παράνομες δραστηριότητές του και παρέμεινε στο θεραπευτικό πρόγραμμα. Αντιθέτως, στο θεραπευτικό πρόγραμμα παρέμεινε μόλις το 54% των εξαρτημένων ατόμων που λάμβαναν ως υποκατάστατο μεθαδόνη, ενώ μόλις το 48% διέκοψε την παράνομη δραστηριότητα.
Ωστόσο, αυτοί που λάμβαναν ηρωίνη εμφάνισαν περισσότερες επιπλοκές συγκριτικά με όσους ακολούθησαν συμβατική θεραπεία με μεθαδόνη. Οι 10 έλαβαν υπερβολική δόση και έξι έπαθαν σπασμούς.