«Μετά τις πυρκαγιές στην Αθήνα, οι πολίτες κατηγορούν την κυβέρνηση για αδιαφορία και προχειρότητα».
Η εφημερίδα επισημαίνει: 220.000 στρέμματα. Όταν το ακούς δεν είναι παρά ένας αριθμός. Όταν όμως είσαι μέσα στο αυτοκίνητο και πηγαίνεις, πηγαίνεις, πηγαίνεις και δεν τελειώνει, τότε θέλεις απλά να κλείσεις τα μάτια επειδή δεν μπορείς να πιστέψεις αυτό που βλέπεις. Πολλοί Αθηναίοι λένε ότι η πόλη τους είχε δύο πνεύμονες. Ο ένας, η Πάρνηθα, κάηκε πριν από δύο χρόνια. Με έναν πνεύμονα μπορείς να επιζήσεις. Τώρα όμως καταστράφηκε και ο δεύτερος. Στο μεταξύ η WWF Ελλάδας προειδοποιεί για τις επιπτώσεις: «Οι θερμοκρασίες θα αυξηθούν, η ποιότητα ζωής θα μειωθεί».
και το άρθρο συνεχίζει: Στην αρχή ήταν η κόλαση του 2007, μετά τα επεισόδια του Δεκεμβρίου και τώρα πρόσφατα η επανάληψη του πύρινου εφιάλτη. Για πολλούς όλα αυτά είναι δείκτες για τη γενικότερη παθογένεια του συστήματος. Χαρακτηριστική είναι η δήλωση του συγγραφέα Πέτρου Μάρκαρη: «Δεν μαθαίνουμε τίποτα σε αυτή τη χώρα». Η χώρα δεν διαθέτει ακόμα δασολόγιο, προσθέτει ο αρθρογράφος της Süddeutsche Zeitung, γεγονός που αφήνει στις καμένες δασικές εκτάσεις ελεύθερο το πεδίο στους κερδοσκόπους ακινήτων και τη διαφθορά. Τις ημέρες που η Αττική φλεγόταν, η κυβέρνηση είχε, όπως φαίνεται, κυρίως ένα μέλημα: Να προχωρήσει ή όχι σε πρόωρες εκλογές; Για μια ακόμα φορά η συνεργασία μεταξύ κυβέρνησης, δήμων, στρατού και πυροσβεστικής ήταν χαοτική. Μια από τις αξιοπερίεργες συνέπειες των πυρκαγιών είναι ότι μέσα από το καμένο δάσος αναδύθηκαν μεγάλες βίλες, ίσως και ολόκληροι οικισμοί, οι οποίοι χτίστηκαν παράνομα με την ανοχή των αρχών και τροφοδοτήθηκαν με ρεύμα και νερό από το ίδιο το κράτος.
Ο Κάι Στρίτμαχερ κλείνει το άρθρο του με τα λεγόμενα του Πέτρου Μάρκαρη: «Στην Ελλάδα υπάρχει μια θαρραλέα μειονότητα από οικολόγους και άλλους που αγωνίζονται ενάντια σε μια πλειονότητα, οι οποία δεν έχει ενδοιασμούς και είναι έτοιμη για τα πάντα».