Λ΄ΑΚΟΥΙΛΑ Πολύ κακό για το τίποτα. Ετσι μπορεί να χαρακτηριστεί η χθεσινή δεύτερη μέρα της συνόδου κορυφής του G8 στη σεισμόπληκτη πόλη Λ΄Ακουιλα της Ιταλίας. Μια σύνοδος που εξελίχθηκε σε... G38 μετά τη «διεύρυνση» των εργασιών της συνόδου με την προσθήκη δεκάδων ακόμη ηγετών από τον αναπτυσσόμενο κόσμο- ένα εντελώς χαοτικό «άνοιγμα», δείγμα της πολύ κακής οργάνωσης της συνόδου από την κυβέρνηση του Σίλβιο Μπερλουσκόνι, που νομοτελειακά οδήγησε στην αποτυχία της συνόδου.
Υπήρξε όμως τουλάχιστον ένα θετικό αποτέλεσμα, το οποίο προέκυψε από τη διευρυμένη σύνοδο. Ηταν η συμφωνία-ορόσημο για τον περιορισμό της ανόδου της θερμοκρασίας του πλανήτη κατά μόνο 2 βαθμούς Κελσίου ως το μακρινό 2050. Η συμφωνία επετεύχθη έπειτα από σκληρό παζάρι μεταξύ των οκτώ πλουσιότερων χωρών, αλλά και άλλων μεγάλων κρατών-ρυπαντών, όπως της Κίνας και της Ινδίας. Για τις βιομηχανικές χώρες μάλιστα συμφωνήθηκε πως η μείωση των ρύπων πρέπει να φτάσει το 80%.
Είναι μια ιστορική συμφωνία, αφού είναι η πρώτη φορά που μεγάλοι ρυπαντές, όπως οι ΗΠΑ και η Κίνα, αποδέχονται αυτούς τους στόχους. Ωστόσο, η ομάδα των «8» δέχεται ήδη σκληρές επικρίσεις από επιστήμονες και ακτιβιστές, καθώς απέφυγε προσεκτικά να καθορίσει μεσοπρόθεσμους στόχους για το 2020, όπως ζητεί ο ΟΗΕ και οι διεθνείς περιβαλλοντικές οργανώσεις.
Για την ακρίβεια, την (ανέξοδη, αφού οι επί μέρους λεπτομέρειες της....... συμφωνίας παραπέμφθηκαν σε μελλοντικές συνόδους, με πρώτο «ραντεβού» στο Πίτσμπουργκ τον Σεπτέμβριο και τελικό «ορίζοντα» την κρίσιμη σύνοδο της Κοπεγχάγης τον ερχόμενο Δεκέμβριο) συμφωνία υποστήριξαν σύσσωμοι οι ηγέτες των χωρών-μελών του νεοπαγούς Φόρουμ των Μεγάλων Οικονομιών (ΜΕF)- δηλαδή των Αυστραλίας, Βρετανίας, Βραζιλίας, Γαλλίας, Γερμανίας, ΗΠΑ, Ιαπωνίας, Ινδίας, Ινδονησίας, Ιταλίας, Καναδά, Κίνας, Μεξικού, Νότιας Αφρικής, Νότιας Κορέας και Ρωσίας.
Στην ουσία, η συμφωνία-σταθμός της Λ΄Ακουιλα έχει αξία σαν «προλείανση» του εδάφους για το σκληρό παζάρι που θα προηγηθεί της υπογραφής- αν φυσικά υπάρξει υπογραφή- της νέας διεθνούς συνθήκης για το κλίμα στη σύνοδο της Κοπεγχάγης, που θα διαδεχθεί το ατυχήσαν πρωτόκολλο του Κιότο, το οποίο εκπνέει το 2012.
Σε άλλες εξελίξεις, η Κίνα με την ευκαιρία της συνόδου κορυφής των οκτώ περισσότερο αναπτυγμένων βιομηχανικά χωρών (G8) και των αναπτυσσόμενων χωρών (G5) έκανε έκκληση για ένα περισσότερο «διαφοροποιημένο» και «εκλογικευμένο» διεθνές νομισματικό σύστημα, σε μια μόλις συγκεκαλυμμένη νέα επίθεση προς την κυριαρχία του αμερικανικού δολαρίου.
Τέλος, ο αμερικανός πρόεδρος Μπαράκ Ομπάμα έκανε έκκληση για μια σύνοδο κορυφής στην Ουάσιγκτον σχετικά με την πυρηνική ασφάλεια, τον ερχόμενο Μάρτιο, στις ΗΠΑ: μια σύνοδος που ήδη θεωρείται βέβαιο πως δεν θα περιοριστεί στη μείωση των οπλοστασίων των μεγάλων δυνάμεων, αλλά θα επικεντρωθεί στα πυρηνικά προγράμματα της Βόρειας Κορέας και του Ιράν, για τα οποία (και σε αυτή τη διεθνή σύνοδο) δεν επετεύχθη κάποια «κοινή γραμμή».