Γράφει ο Πέτρος ΑνδρέουΔεν μπορώ παρά να μην χαμογελάσω όταν βλέπω τα blog posts για την «μη θέση» του κόμματος των οικολόγων για το κάπνισμα ενώ έχουν τόσο σαφείς και δομημένες θέσεις για την «λύση» του προβλήματος της ονομασίας του γειτονικού κρατιδίου. Αν θυμάμαι καλά, τα οικολογικά κινήματα είναι οι μπροστάρηδες σε θέματα υγείας και προστασίας του πολίτη και του περιβάλλοντος και όχι τόσο θεμάτων μείζονος εξωτερικής πολίτικης. Ίσως και να μην ξέρω βέβαια και να είναι το ανάποδο.
Τον τελευταίο καιρό έχει δυστυχώς γίνει σαφές πόσο μικρή είναι η μνήμη μας και που στρέφονται τα ενδιαφέροντα μας. Σε όλες τις παρέες, στα ΜΜΕ και τα σχόλια των blogs παρουσιάζεται μια Ελλάδα που έχει διχαστεί στο μέγιστο θέμα του .. καπνίσματος. Και αναρωτιέμαι, αν είχαμε τόση θέρμη στην υποστήριξη των κρίσιμων θεμάτων για την χώρα μας μήπως θα είχαν λυθεί πολλά από τα προβλήματα?
Δεν έχουν περάσει παρά λίγες μέρες που αποκαλύφτηκε επίσημα από το State Department ότι η ΠΓΔΜ είναι μεταξύ των πρώτων χώρων στην Ευρώπη, και η πρώτη χώρα στα Βαλκάνια στη διακίνηση λευκής σαρκός. Δεν είναι μάλιστα μόνο ενδιάμεσος σταθμός αλλά και τελικός προορισμός. Επειδή πολλές φορές η ορολογία κρύβει την ουσία θα το πω πιο απλά: Γυναίκες και παιδιά, θύματα σωματεμπόρων φτάνουν σε περιοχές του κρατιδίου με κύρια την Γευγελή για να «εργαστούν» στους τοπικούς οίκους ανοχής και τα υπόγεια των καζίνο.
Ας τη θυμηθούμε λίγο την έκθεση, ας σκεφτούμε ποιοι πάνε εκεί και σκορπάνε τα λεφτά τους, ποιοι είναι αυτοί που τα παίρνουν και τι τα κάνουν. Ναι, είναι κυρίως έλληνες που τα σκάνε στη μαφία της Γευγελής η οποία λειτουργεί με τις ευλογίες της κυβέρνησης των Σκοπιών που τα παίρνει για να κάνει πολιτική κατά της χώρας μας.
Ας μην περιορίζουμε την μαγκιά μας στο που θα ανάψουμε ένα τσιγάρο όταν στα σύνορα μας καίει μια φωτιά εδώ και χρόνια. Κυρίως ας μην στρέφουμε την προσοχή μας όπου θέλουν τα ΜΜΕ κάθε φορά για τα δικά τους συμφέροντα.