Γράφει η Ευριδικη ΜπερσηΣε ένα πρώτο επίπεδο, το ερώτημα «γιατί κέρδισε η δεξιά στην Ευρώπη» είναι παραπλανητικό, εφόσον το κυρίαρχο στίγμα των ευρωεκλογών το έδωσε η ήττα της κεντροαριστεράς. Οι πανηγυρισμοί της CDU-CSU της καγκελαρίου Μέρκελ στη Γερμανία έχουν να κάνουν περισσότερο με την κατακρήμνιση των σοσιαλδημοκρατών παρά με τα ποσοστά του συντηρητικού συνασπισμού, που φέτος ήταν 10 μονάδες χαμηλότερα από τα ποσοστά του 1999. Στην Ιταλία, ο Σίλβιο Μπερλουσκόνι έχασε τρία εκατομμύρια ψήφους σε σχέση με τις περσινές εθνικές εκλογές και σίγουρα δεν κατήγαγε τον «θρίαμβο» που είχε προαναγγείλει, όμως είναι ευτυχής γιατί το δημοκρατικό κόμμα του Ντάριο Φραντσεσκίνι έχασε 4,5 εκατομμύρια ψήφους. Το κυβερνών Αυστριακό Λαϊκό Κόμμα υπέστη μείωση δυνάμεων, αλλά μπροστά στην απώλεια 10 μονάδων των Αυστριακών σοσιαλιστών, που σημείωσαν το χειρότερο αποτέλεσμα από το 1945, το Λαϊκό Κόμμα μοιάζει κραταιό. Στη Γαλλία, το UMP του Νικολά Σαρκοζί απέσπασε 28%, αποτέλεσμα που με δυσκολία θα προξενούσε κύμα ενθουσιασμού, αν οι αντιπολιτευόμενοι σοσιαλιστές της Μαρτίν Ομπρί δεν είχαν βουλιάξει κάτω από το 17%.
Με την εξαίρεση της Μάλτας, της Σλοβακίας, της Ρουμανίας και φυσικά της Ελλάδας, στις υπόλοιπες 24 χώρες της Ε.Ε. τα σοσιαλιστικά κόμματα υπέστησαν απώλειες, με αποτέλεσμα το ποσοστό της σοσιαλιστικής ομάδας στο ευρωκοινοβούλιο να πέσει από το 28% στο 21,9% των εδρών. Το Ευρωπαϊκό Λαϊκό Κόμμα διαθέτει πλέον 100 έδρες περισσότερες από τους σοσιαλιστές, αν και το προβάδισμα αυτό αναμένεται να μειωθεί εξαιτίας της αποχώρησης των Βρετανών συντηρητικών και κάποιων άλλων κομμάτων, που σκοπεύουν να ιδρύσουν νέα ομάδα.
Εστω και έτσι, το ερώτημα μπορεί να αναδιατυπωθεί. Γιατί, άραγε, εν μέσω παταγώδους κατάρρευσης του νεοφιλελεύθερου μοντέλου, την ώρα που υιοθετούνται νεο-κεϊνσιανές συνταγές για την ........
αναζωογόνηση της οικονομίας, αντί να σαρώνει η σοσιαλδημοκρατία, οι κάλπες βγάζουν δεξιά;
Σε συνέντευξη στον Νίκο Μαλκουτζή και στην εφημερίδα Athens Plus, ο πρόεδρος του Ευρωπαϊκού Λαϊκού Κόμματος Βίλφριντ Μαρτένς τονίζει αυτό που για κάποιους αναλυτές βρίσκεται στην καρδιά της νίκης των συντηρητικών κομμάτων «Ενας από τους κεντρικούς πυλώνες της ιδεολογίας μας είναι η Κοινωνική Οικονομία της Αγοράς... Εχουμε μακρά παράδοση επιτυχιών στον κοινωνικό τομέα και η ευαισθησία μας σε αυτά τα θέματα θα παραμείνει κεντρική στις κεντροδεξιές πολιτικές μας».
Οπως συνόψισε ο Μπερνάρντο Βάλι στην εφημερίδα Ρεπούμπλικα «Η κεϊνσιανή δεξιά νίκησε τον σοσιαλισμό». Ο Βάλι επισημαίνει ότι στην οικονομική κρίση η ευρωπαϊκή δεξιά δεν ανησύχησε πολύ για τα ελλείμματα, ενισχύοντάς τα προκειμένου να εγγυηθεί κοινωνικές παροχές, ότι καταφέρθηκε εναντίον των φορολογικών παραδείσων, ότι έσπευσε να υπαγορεύσει κανόνες στην αγορά και ότι δεν δίστασε να εθνικοποιήσει τράπεζες και να βοηθήσει τις μεγάλες βιομηχανίες, κυρίως την αυτοκινητοβιομηχανία». «Η νεοφιλελεύθερη δεξιά έγινε σούπερ-κεϊνσιανή» υποστηρίζει ο Ιταλός αναλυτής, την ίδια στιγμή που τα κεντροαριστερά κόμματα προσπαθούν ακόμη να συνέλθουν από τον σφιχτό εναγκαλισμό τους με τις πολιτικές του Τρίτου Δρόμου.
Στην ισπανική εφημερίδα Ελ Παΐς, ο Αντόνιο Εστέγια υποστηρίζει πάντως ότι όποιος κι αν κυβερνούσε στις παρούσες συνθήκες το ίδιο θα έκανε, αφού οι κυβερνήσεις ανεξαρτήτως χρώματος, έχουν ελάχιστα περιθώρια για πολιτικές καινοτομίες. Στην πραγματική καινοτομία όμως βρίσκεται η μόνη ελπίδα για τους σοσιαλδημοκράτες, οι οποίοι, μπροστά στον σφετερισμό των θέσεών τους από τη δεξιά καλούνται «να πείσουν ότι όντως έχουν μια δική τους ατζέντα αλλαγής, στην οποία πιστεύουν πραγματικά».
Ευριδικη Μπερση