Γράφει ο Αλέξανδρος Πιστοφίδης“Εις οιωνός άριστος αμύνεσθαι περί Money”(Ελλενίξ)
Σε ολόκληρη σχεδόν την Ευρώπη, δημοσιογράφοι και πολιτικοί συζητούν για τα αποτελέσματα στη χώρα τους αλλά και για τα συγκεντρωτικά αποτελέσματα των επτά (7) πολιτικών παρατάξεων (κομμάτων) και των ανεξάρτητων βουλευτών που επανδρώνουν το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο. Στη μοναδική χώρα που οι συζητήσεις, μέχρι και σήμερα περιστρέφονται γύρω από τα αποτελέσματα σε εθνικό επίπεδο, λες και έγιναν εθνικές εκλογές, είναι η Ελλάδα. Ζούμε κυριολεκτικά στον κόσμο μας. Είμαστε μια μικρή επαρχία της ΕΕ αλλά ακόμη νομίζουμε ότι είμαστε το κέντρο της Ευρώπης. Είμαστε κυριολεκτικά για κλάματα
Η δράση τοποθετείται στο 2009 μ.Χ. Σε ολόκληρη την επικράτεια της Ευρώπης διεξάγονται εκλογές για τους 736 απεσταλμένους των 27 λαών της Ευρώπης που θα επανδρώσουν το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο. Ολοι σχεδόν οι λαοί γνωρίζουν ότι οι εκλογές γίνονται για το Ευρωπαϊκό και όχι για το Εθνικό Κοινοβούλιο. Οι κάτοικοι όμως ενός μικρού χωριού στη Νότια Ευρώπη, της Ελλαδίκης, που ζουν πίσω από την αθέατη πλευρά της Μέσης Γης, χάρη στο μαγικό φίλτρο-ναρκωτικό που τους παρέχεται από την παιδική ηλικία, σύμφωνα με το οποίο οι πρόγονοί τους έδωσαν τα φώτα σε όλο τον κόσμο και έτσι δεν έχουν να δώσουν λόγο σε κανένα μακάκα κουτόφραγκο, ψηφίζουν για τους 22 από τους 736 και νομίζουν ότι αποτελούν το κέντρο της Ευρώπης. Ο Ελλενίξ, ένας κοντός και δαιμόνιος Ελλην, ζει μαζί με τον αχώριστο φίλο του, τον τεράστιο Σπιθίχ και τους υπόλοιπους Ελ, στην όμορφη Ελλαδίκη σπαταλώντας τον πολύτιμο χρόνο τους σε μια διαρκή διασκέδαση. Το μόνο τους ενδιαφέρον για την Ευρώπη είναι τα τεράστια κονδύλια που έρχονται από τους κουτόφραγκους σαν απότιση τιμής για το οφειλόμενο ηθικό χρέος των κουτόφραγκων για τα φώτα που πήραν από τους Ελ. Οι Ελ, με τη βοήθεια του μαγικού φίλτρου, της εξυπνάδας αλλά και της καλής τους τύχης, τα καταφέρνουν πάντα να τα παίρνουν από τους κουτόφραγκους, που όταν εκείνοι έχτιζαν Παρθενώνες οι Υπερβόρειοι-ευρωπαίοι έτρωγαν βαλανίδια. Οι Ελ, μέσα στον παροξυσμό τους, δεν έχουν καταλάβει ότι κάποτε τελειώνουν τα παραμύθια και εξαντλείται η υπομονή των κουτόφραγκων, που εν τέλει δεν είναι και τόσο κουτοί, αφού προετοιμάζουν την Ελλαδίκη σαν μόνιμο μελλοντικό τόπο προορισμού για διακοπές.