Του Νίκου ΤσιπλάκουΕίμαι ένας από τους πολλούς δυσαρεστημένους ψηφοφόρους που νοιώθουν ότι εξαπατήθηκαν ή στην καλύτερη περίπτωση παρασύρθηκαν και στις προηγούμενες εκλογές της ΕΣΗΕΑ έδωσαν ψήφο σε μια δεξιά παράταξη για πρώτη φορά στη ζωή τους. Και ήρθε εκλογική μας πανωλεθρία.
Τι εννοώ εκλογική πανωλεθρία; Εννοώ ότι όταν κάποιος ψηφίζει Σόμπολο και Κουμπιά (δηλαδή ψηφίζει εντιμότητα και κύρος και κατά συνέπεια επιρροή σε ένα πολύ δύσκολο επάγγελμα) και βγαίνει από την κάλπη ο κύριος με τα πάμπερς και άλλοι καθ' όλα αξιόλογοι συνάδελφοι, αλλά από πλευράς κύρους και επιρροής - πέραν, ίσως, της κομματικής - μακράν έτη φωτός, τότε κάτι καταστροφικό έχει συμβεί και όλοι εμείς δεν το πήραμε χαμπάρι.
Πιστεύω λοιπόν ότι ο Πάνος, με καλή πίστη, "ΧΑΡΙΣΕ" το κύρος και..... την επιρροή που είχε στον κλάδο σε κοντόφθαλμα κομματικά εκλογικά μαγειρεία, τα οποία ήταν, είναι και παραμένουν κοντόφθαλμα (επειδή είναι ανίκανοι και ανιστόρητοι και δεν μπορούν να δουν και να αξιολογήσουν ποια θα ήταν τα αποτελέσματα ευρύτερων πολιτικών συμμαχιών) και έφεραν στα μέτρα τους ένα άγονο εκλογικό αποτέλεσμα, που οδήγησε στη «διοίκηση των 6».
Πάντοτε πίστευα πως πρέπει να μπουν ασφαλή θεμέλια για μια νέα ζύμωση που θα επιτρέψει τον σχηματισμό παρατάξεων και την ανάλογη κατάρτιση ψηφοδελτίων με κριτήρια του νέου αιώνα και όχι του ...Μαυρογιαλούρου. Με μη αυστηρά κομματικά κριτήρια, αλλά βαθύτατα πολιτικά. Τώρα ελπίζω πως με τη «Δημοσιογραφική Ενότητα», κάτι μπορεί να γίνει.
Τριάντα τρία χρόνια σε αυτό το επάγγελμα - σύμφωνα με τα χαρτιά του ΤΣΠΕΑΘ, χωρίς πλασματικές αναγνωρίσεις, στρατιωτική θητεία κ.ά. - έχω γνωρίσει πολλές διοικήσεις, άλλες - ελάχιστες - αξιοπρεπείς, πολλές πολιτικάντικες, άλλες αστείες, θλιβερές, ελαφρόμυαλες και κάποια «μνημεία ανικανότητας».
Μια διοίκηση θυμάμαι με νοσταλγία και περηφάνια. Τη διοίκηση Σπύρου Γιαννάτου. Πρόσφερε τότε, σε μια δύσκολη μεταβατική περίοδο, αγώνες δύσκολους αλλά συνετούς με αποτέλεσμα ο ταλαιπωρημένος από τη χούντα κλάδος, να τα βάλει με τα αφεντικά, να κερδίσει και να αποκτήσει μια αξιοπρέπεια.
Αντίθετα, θεωρώ ότι ο Πάνος Σόμπολος έδωσε κάλπικες υποσχέσεις σε συναδέλφους, με σκοπό να λεηλατήσει ψήφους για να ικανοποιήσει φτηνές ματαιοδοξίες και να απλά είναι άλλος ένας συνάδελφος, που βγήκε πρόεδρος της ΕΣΗΕΑ.