«Εγώ λεφτά δεν έκανα, αλλά εισέπραξα την αγάπη του κόσμου, μας έλεγε πάντοτε ο πατέρας μου. Αυτή η αγάπη λοιπόν ας τον βοηθήσει. Ισως ανθρώπους σαν αυτόν, και δεν το λέω εγώ επειδή είμαι κόρη του, το λένε οι ξένοι, να βοηθάει σε τέτοιες στιγμές». Συγκινημένη η Μένια Σπαθάρη, κόρη του θρυλικού καραγκιοζοπαίκτη Ευγένιου Σπαθάρη, που από το απόγευμα της Τρίτης είναι κλινικά νεκρός, εξαιτίας ενός ατυχήματος που είχε στις σκάλες του Ινστιτούτου Γκαίτε, περιγράφει πως «έληξαν τα... γλέντια» για την πιο γλυκιά μορφή του Θεάτρου Σκιών.«Γύρω στις 7.00 το απόγευμα της Τρίτης φόρεσε το κοστούμι του, πήρε τις αγαπημένες του φιγούρες στο χέρι κι έφυγε χωρίς να μας πει τίποτα. Θα πρέπει να του έστειλαν ταξί. Εκεί που έφτασε πήγε να κατεβεί τις σκάλες και έπεσε. Ενω συνάντησε μια κοπέλα που τον προέτρεψε να μπει στο ασανσέρ. "Οχι κορίτσι μου, θα..... πάω με τις σκάλες" της είπε».
Η κόρη του Ευγένιου Σπαθάρη δεν μπορεί να συνειδητοποιήσει ότι έφυγε μόνος του από το σπίτι του στο Μαρούσι, για να πάει στο Ινστιτούτο Γκαίτε, στο κέντρο της Αθήνας, χωρίς να τον συνοδεύσει εκείνη όπως γινόταν πάντα.
Σκόνταψε και έπεσε στα σκαλοπάτια του κτιρίου, με αποτέλεσμα να μεταφερθεί στην εντατική μονάδα του νοσοκομείου ΚΑΤ, όπου νοσηλεύεται «εγκεφαλικά νεκρός και με συντριπτικά κατάγματα» στο σώμα. Τις επόμενες μέρες -και αν δεν υπάρξει θεαματική αλλαγή- τα καλώδια που τον κρατούν στη ζωή θα αποσυνδεθούν και ο «πατέρας» του Καραγκιόζη, θα ξεκινήσει το ταξίδι για τη «γειτονιά των αγγέλων».
«Είχε μια αστάθεια και προσπαθούσαμε να τον περιορίζουμε να μην πηγαίνει όπου τον καλούν. Εξήντα επτά χρόνια "χτυπούσε το πόδι" στις παραστάσεις, είχε κουραστεί, αλλά ήταν μια χαρά, ζωγράφιζε μέχρι τελευταία. Το έργο του έμεινε μισοτελειωμένο στο ατελιέ. Εχει κατάγματα παντού και έπαθε εσωτερική αιμορραγία γιατί παίρνει αντιπηκτικά» μας είπε η Μένια Σπαθάρη που έχει πολύ μεγάλη αδυναμία στον πατέρα της.
Στο πλευρό του Ευγένιου Σπαθάρη βρίσκονται ανελλιπώς η σύζυγός του Φανή αλλά και ο γιός του Σωτήρης.
«Οι γιατροί μάς είπαν πως θα κάνουμε ό,τι καλύτερο μπορούμε. Αλλά δεν υπάρχει ελπίδα. Πριν από δύο χρόνια, όταν είχε εισαχθεί και πάλι σε κρίσιμη κατάσταση στο νοσοκομείο με αρρυθμία, μας ρώτησαν οι γιατροί αν θέλαμε να του βγάλουν τα σωληνάκια. Είχαμε φτάσει σε απόγνωση τότε και τελικά "αναστήθηκε". Είχε θέληση να ζήσει. Αυτή τη φορά αποκλείεται. Η καρδούλα του, το συκώτι του είναι μια χαρά, είναι ζεστός και όμορφος. Αλλά εγκεφαλικά νεκρός».