Του Γιώργου ΚαρζήΤα τελευταία χρόνια, είχα την ατυχία να ζήσω μαζί με τους συναδέλφους μου στην «Αθλητική Ηχώ» την μεγάλη αγωνία να κρατήσουμε ζωντανή την ιστορική αυτή εφημερίδα και να αντισταθούμε με κάθε τρόπο στην αυθαιρεσία της ιδιοκτησίας. Το ίδιο έκαναν και οι συνάδελφοι στην SPORTIME, που έδωσαν τον δικό τους αγώνα και φυσικά, κάτι ανάλογο έγινε και σε άλλα Μ.Μ.Ε. όπου υπήρξαν απολύσεις συναδέλφων και χάθηκαν θέσεις εργασίας.
Στην προσπάθειά μας να κρατήσουμε 'ζωντανή' την εφημερίδα και την εργασία μας, απευθυνθήκαμε -όπως ήταν φυσικό- στο συνδικαλιστικό μας όργανο και ζητήσαμε την αρωγή του. Έτσι, εν μέσω δύσκολων καταστάσεων είχαμε τη δυνατότητα να γνωρίσουμε καλύτερα πρόσωπα και πράγματα και να διαπιστώσουμε τη συνδικαλιστική δύναμη (;) της ΕΣΗΕΑ, μέσα από τη στάση του κάθε μέλους ξεχωριστά. Στα πρώτα στάδια της κρίσης ομολογούμε ότι νιώθαμε πιο ασφαλείς γιατί νομίζαμε ότι δίπλα μας θα είναι μία στιβαρή ΕΣΗΕΑ.
Όταν όμως η κρίση βάθαινε αισθανόμασταν όλο και πιο μόνοι και στο ερώτημα «που είναι η ΕΣΗΕΑ;» ουσιαστική απάντηση δεν παίρναμε.
Μετά από λίγο καιρό κι αφού συνεχίζαμε να νιώθουμε μόνοι και αβοήθητοι, η λέξη ΕΣΗΕΑ στις κατ' ιδίαν συζητήσεις μας, αντικαταστάθηκε από τη λέξη. ΑΣΤΕΙΕΑ (!). Βαρύ και λυπηρό αλλά έγινε κι αυτό.
Εδώ πρέπει να σημειώσω ότι υπό την πίεση που ασκήσαμε στο Δ.Σ. πάρθηκαν κάποιες αποφάσεις προς την σωστή κατεύθυνση, οι οποίες όμως -δυστυχώς- έχουν μείνει στα συρτάρια (!). Και βέβαια στο να μην υλοποιηθούν μετά σε διάστημα ενός και πλέον έτους, υπάρχουν συγκεκριμένες ευθύνες οι οποίες βαρύνουν αποκλειστικά τις δύο παρατάξεις που είχαν την πλειοψηφεία στο Δ.Σ. και τώρα ενώθηκαν στον ΕΔΟΕΑΠ, όπως είχαν πέρσι στην ΠΟΕΣΥ.
Σε εμάς δόθηκαν κάποια επιδόματα και εγκρίθηκε η συμμετοχή μας σε επιδοτούμενα σεμινάρια. Ήταν τα «παυσίπονα» μπροστά στα μεγάλα προβλήματα. Με τον τρόπο αυτό κάποιοι θεώρησαν ότι έκαναν το χρέος τους.
Δυστυχώς αγαπητοί συνάδελφοι τα πράγματα για τον κλάδο μας μόνο ευοίωνα δεν προδιαγράφονται. Όλοι μας γνωρίζουμε ότι έχει καλλιεργηθεί κλίμα ανασφάλειας σε πολλά Μ.Μ.Ε, κάτω από την ψυχολογία που γεννά η κρίση, αλλά και όχι μόνο, από αυτό. Στη θέση που βρεθήκαμε εμείς οι εργαζόμενοι της «Αθλητικής Ηχούς» και της SPORTIME, είναι πολύ πιθανό -και μακάρι να μην συμβεί ποτέ- να βρεθούν και εργαζόμενοι άλλων Μ.Μ.Ε. στο μέλλον.
Σ' αυτές τις νέες εξελίξεις που έρχονται ένα είναι βέβαιο. Ότι δεν μπορούμε να προχωρήσουμε με συλλογική και συνδικαλιστική αφασία.
Πρέπει να έχουμε σταθερό προσανατολισμό για συγκεκριμένες δράσεις, δίκαιες και ορθές λύσεις, υπέρ των εργαζομένων, των ανέργων και των συνταξιούχων.
Ανεξάρτητα από την ιδεολογική, πολιτική, κομματική οπτική του κάθε ενός μας καλούμαστε σ' αυτές τις εκλογές να εκλέξουμε μία διοίκηση ικανή που θα μπορεί να αντιστέκεται με τρόπο αποτελεσματικό στην επερχόμενη λαίλαπα και όχι να αδυνατεί να δώσει ουσιαστικές λύσεις όπως η απερχόμενη.
Γι' αυτό στις εκλογές πρέπει να στηρίξουμε το ψηφοδέλτιο της Συσπείρωσης Δημοσιογράφων Δούρειος Τύπος και να αλλάξουμε τους συσχετισμούς και το μέλλον μας.
Γιώργος Καρζής υποψήφιος (για φορά στη ζωή μου) με την Συσπείρωση Δημοσιογράφων Δούρειος Τύπος