Γράφει ο Τριαντάφυλλος Καρατράντος
«Κάντε τόπο να περάσει η Ελλάδα». Αυτό το μήνυμα είχε απευθύνει, από τα Γιάννενα, στον Κώστα Καραμανλή, ο Γιώργος Παπανδρέου. Ποια Ελλάδα εννοούσε ο Πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ; Την Ελλάδα των σκανδάλων; της ανασφάλειας; της ανεργίας; της αστοχίας σύνταξης προϋπολογισμού; της διεθνούς ανυπαρξίας; της απογοήτευσης; Την Ελλάδα, οι κάτοικοι της οποίας είναι οι πιο ανήσυχοι, οι πιο ανασφαλείς και οι πλέον τρωτοί απέναντι στην χρηματοοικονομική κρίση;
Είναι αυτή η πραγματική Ελλάδα;
Η ανικανότητα διακυβέρνησης και εξασφάλισης της κοινωνικής ευημερίας, έχουν δημιουργήσει ένα τεράστιο έλλειμμα εμπιστοσύνης και ασφάλειας, το οποίο έχει τρώσει την εικόνα της χώρας σε εσωτερικό και διεθνές επίπεδο. Κανείς δεν πιστεύει στην Ελλάδα.
Είναι όμως η Ελλάδα μία τριτοκοσμική χώρα; Ισχύει ο μύθος της χώρας ψωροκώσταινας;
Σύμφωνα με τον Amartya Sen, ο αντικειμενικός σκοπός της ανάπτυξης δεν είναι η παραγωγή περισσότερων αγαθών και υπηρεσιών, αλλά η αύξηση των δυνατοτήτων των πολιτών να ζήσουν μία ικανοποιητική και παραγωγική ζωή, αντιλαμβανόμενοι τα ολοκληρωμένα πλεονεκτήματά τους. Πάνω σε αυτή την παραδοχή το Αναπτυξιακό Πρόγραμμα των Ηνωμένων Εθνών (UNDP) οικοδόμησε το Δείκτη Ανθρώπινης Ανάπτυξης (HDI). Με βάση αυτό το δείκτη γίνεται η κατάταξη των χωρών σε ανεπτυγμένες, αναπτυσσόμενες και υπανάπτυκτες. Ξέρετε ποια ήταν η κατάταξη της Ελλάδας σε αυτό το δείκτη για το 2008; 18η. Ναι 18η, μία χώρα ανεπτυγμένη με θετικό πρόσημο στην ποιότητα ζωής.
Τότε; Γιατί η Ελλάδα έχει αυτή την τόσο αρνητική εικόνα διεθνώς; Πολύ απλά γιατί δεν......
έχει εικόνα, και επομένως δεν είναι σε θέση να τη διαχειριστεί. Η Ελλάδα δεν έχει αναπτύξει το εθνικό της σήμα κατατεθέν (brand). Αν εξαιρέσουμε τη σύντομη περίοδο των Ολυμπιακών Αγώνων, όπου και πάλι δεν υπήρξε ολοκληρωμένος σχεδιασμός και διαχείριση, η Ελλάδα δεν έχει δημιουργήσει ένα ισχυρό σήμα κατατεθέν διεθνώς.
Το εθνικό σήμα (nation brand) είναι, ίσως, το πιο σημαντικό εργαλείο για τη θέση μίας χώρας στον κόσμο του σήμερα. Οι σχέσεις των χωρών, στα πλαίσια της παγκοσμιοποίησης, είναι ανταγωνιστικές. Ανταγωνισμός για την εμπιστοσύνη, το ενδιαφέρον και το σεβασμό των άλλων. Ένα ισχυρό και θετικό εθνικό σήμα είναι ένα ακαταμάχητο ανταγωνιστικό πλεονέκτημα.
Αυτό ακριβώς χρειάζεται η Ελλάδα. Μία νέα αφήγηση. μία διαδικασία οικοδόμησης, αλλαγής και διαχείρισης της εικόνας της σε παγκόσμιο επίπεδο. Αυτή την Ελλάδα χρειαζόμαστε, μία Ελλάδα ελκυστική, εξωστρεφή, θετική, παρούσα και παραγωγική. Μία Ελλάδα με τονισμένα τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά της. Μία Ελλάδα ανταγωνιστική. Μία Ελλάδα +. Αυτή είναι η Ελλάδα που πρέπει να περάσει. Αλλά για να περάσει θα πρέπει πρώτα να οικοδομηθεί.