ΣΥΜΠΤΩΜΑΤΑ ΑΠΟ ΤΗΝ
ΚΑΤΑΧΡΗΣΗ ΝΑΡΚΩΤΙΚΩΝ
Χρήστες σκληρών ναρκωτικών:
Τα άτομα που είναι βαθιά επηρεασμένα από τη χρήση ναρκωτικών, συχνά φαίνονται σαν να βρίσκονται σε λήθαργο.
Είναι νυσταγμένα και εμφανίζουν συμπτώματα πραγματικής κραιπάλης.
Οι κόρες των ματιών τους συχνά συστέλλονται και δεν αντιδρούν στο φως.
Μερικοί παίρνουν κατευναστικά και αντιβηχικά φάρμακα που περιέχουν καθαρά ναρκωτικές ουσίες.
Η μυρωδιά αυτών των παρασκευασμάτων μπορεί να γίνει αντιληπτή από την αναπνοή τους.
Άλλοι αρχάριοι στο είδος, εισπνέουν τα ναρκωτικά, (ηρωίνη, κοκαϊνη) και αν οι εισπνοές είναι έντονες και μεγάλης διάρκειας, τα ρουθούνια κοκκινίζουν και σκάνε.
Για να υπάρξει καλύτερο αποτέλεσμα, τις ουσίες αυτές τις εισάγουν απ' ευθείας στον οργανισμό με ενδοφλέβιες ενέσεις.
Το πιο συνηθισμένο σημείο του σώματος όπου γίνονται αυτές οι ενέσεις, είναι το μέσα μέρος του βραχίονα, αλλά και όπου αλλού υπάρχει φλέβα "κορδόνι", κατά την ορολογία τους.
Μετά από συνεχείς ενέσεις κατά μήκος αυτών των φλεβών, δημιουργείται ένας ιστός από ίχνη και για να τα κρύψουν, είτε φοράνε ρούχα με μακριά μανίκια άσχετα αν η εποχή το επιβάλλει, είτε κάνουν τατουάζ κλπ. για τον ίδιο λόγο. 1 2
Ιδιοσυγκρασία:
Κατάσταση κατά την οποία ο οργανισμός ενός ατόμου, εμφανίζει ασυνήθιστες αντιδράσεις σ' ένα ναρκωτικό.
Η λήψη λ.χ. μορφίνης είναι πιθανό, αντί του αισθήματος ευφορίας, να προκαλέσει δυσφορία, εμετούς κ.ά.
Στην περίπτωση αυτή υποστηρίζεται ότι το άτομο αυτό, δεν κινδυνεύει να εθιστεί για το λόγο ότι, οι αρχικά αυτές δυσάρεστες εμπειρίες του δημιουργούν μία απoστροφή προς το συγκεκριμένο ναρκωτικό.
Παραισθήσεις:
Αισθητηριακή αντίληψη η οποία οφείλεται σε πλημμελή ερμηνεία του εξωτερικού ερεθίσματος, το οποίο την προκαλεί.
Οι παραισθήσεις δημιουργούνται από διάφορες αλλοιώσεις, οι οποίες προσβάλλουν τις οδούς της αισθητικότητας, στο επίπεδο των νεύρων ή του ΚΝΣ.
Πρόκειται για φανταστικές αντιλήψεις και πλάνη των αισθήσεων στον τομέα της όρασης της ακοής και της αφής και εκλαμβάνονται για εικόνες πραγματικών αντικειμένων.
Οι παραισθήσεις είναι σύμπτωμα ψυχικής διαταραχής και παρατηρούνται σε πολλά ψυχικά νοσήματα, καθώς και σε υπνωτικές καταστάσεις.
Αυτές διακρίνονται σε:
α. Οπτικές:
π.χ. αντί για μία πεταλούδα, νομίζει ότι πετούν χιλιάδες αράχνες.
β. Ακουστικές:
π.χ. από ένα κουδούνι ακούει σφυρίγματα ή το κορνάρισμα ενός αυτοκινήτου εκλαμβάνεται ως μουσική.
γ. Κινητικές:
π.χ. κουνάει τα χέρια του σαν φτερά ή όταν βρίσκεται στο κρεβάτι του κουνάει τα πόδια του νομίζοντας ότι περπατάει.
Επίσης διακρίνονται σε:
α. Πραγματικές παραισθήσεις:
Πρόκειται για φανταστικές αντιλήψεις που προβάλλονται εξωτερικά και δεν διακρίνονται από τις πραγματικές καταστάσεις.
β. Ψευδοπαραισθήσεις:
Πρόκειται για καταστάσεις που δεν προβάλλονται εξωτερικά.
Στην περίπτωση αυτή ο ασθενής βλέπει φανταστικές εικόνες με "εξωτερική όραση", ακούει φωνές μέσα στο κεφάλι και σε άλλα μέρη του σώματός του.
Αυτού του είδους οι παραισθήσεις μελετήθηκαν και περιγράφηκαν για πρώτη φορά από το Ρώσο ψυχίατρο Χ. Χαντίνσκι.
Ψευδαισθήσεις:
Ψευδής αντίληψη χωρίς αισθητικό ερέθισμα, δηλαδή να υπάρχει γεγονός ή αντικείμενο.
Πρόκειται δηλαδή για μία παραγωγή αισθήματος χωρίς εξωτερικό αίτιο.
Αυτές διακρίνονται σε:
α. Οπτικές:
Βλέπει χιλιάδες διαμάντια να λάμπουν χωρίς ωστόσο αυτά να υπάρχουν.
β. Ακουστικές:
Ακούει ήχους, χωρίς να φθάνουν στ' αυτιά του ηχητικά κύματα.
γ. Απτικές:
Νομίζει ότι διαπερνούν το κορμί του χιλιάδες αντικείμενα, όπως αράχνες, νερό κλπ).
δ. Κινητικές:
Ψευδής αίσθηση κίνησης.
Η αντίδραση του ατόμου σ' αυτά τα φαινόμενα, είναι κυμαινόμενη.
Άλλοτε προσπαθεί να προστατευθεί απ' αυτά και άλλοτε τα δέχεται παθητικά.
Ανάλογα δε με τον βαθμό επεξεργασίας της η ψευδαίσθηση διακρίνεται σε:
α. Στοιχειώδη:
Αόριστη εντύπωση λάμψης, θορύβου, εσωτερικής κακοδιαθεσίας.
β. Σύνθετη:
Βλέπει ανθρώπους, ζώα, απροσδιόριστες παραστάσεις έγχρωμες ή μη, ακούει μουσικούς τόνους, κ.ά..
Η διαφορά μεταξύ της ψευδαίσθησης και παραίσθησης είναι ότι, η μεν πρώτη είναι ψευδής αντίληψη χωρίς ερέθισμα, η δε δεύτερη είναι εσφαλμένη αντίληψη, υπάρχοντος πράγματι ερεθίσματος πλην όμως διαφορετικού από το πραγματικό
Παράγοντες που επηρεάζουν την ενέργεια και τη δράση των ναρκωτικών
α. Η ηλικία.
Τα παιδιά και οι υπερήλικες εμφανίζουν μεγαλύτερη ευαισθησία σε όλα γενικά τα φάρμακα.
β. Το φύλο.
Ορισμένες γυναίκες, εθίζονται πιο γρήγορα από τους άνδρες και με μικρότερες ακόμη ποσότητες.
γ. Η φυλή.
Ιθαγενείς ορισμένων περιοχών παρουσιάζουν μεγάλη ανοχή σε ορισμένα ναρκωτικά, όπως για παράδειγμα οι κάτοικοι περιοχών των Άνδεων, δεν εθίζονται στα φύλλα της κόκας.
δ. Το είδος του ναρκωτικού.
ε. Διάφορες παθολογικές καταστάσεις.
Η αντίδραση ενός αρρώστου σ' ένα ναρκωτικό είναι τελείως διαφορετική από αυτή του υγιούς. (π.χ. άρρωστοι από διαταραχές του αναπνευστικού, παρουσιάζουν μεγάλη ευπάθεια στα οπιοειδή και στα βαρβιτουρικά).
Άτομα που καταφεύγουν στις εξαρτησιογόνες ουσίες.
Οι λόγοι είναι πολλοί και οι σπουδαιότεροι σχετίζονται με την προσωπικότητα του ατόμου.
Για τη διαμόρφωση αυτής της προσωπικότητας, δεν είναι άμοιροι ευθυνών:
Η εν γένει κοινωνία, τα παιδαγωγικά συστήματα, η προετοιμασία όλων μας να γίνουμε κάποτε γονείς, ο τρόπος με τον οποίο ανατρέφουμε ή ανατρέφονται τα παιδιά μας, το παράδειγμα που δίνουμε μέσα στο σπίτι, η ίδια μας η προσωπική ζωή, το ποίοι τέλος πάντων είμαστε εμείς οι ίδιοι.
Οπωσδήποτε όμως, πρόκειται για:
Άτομα με αδυναμία να αντιμετωπίσουν τη ζωή και ιδίως μία δυσάρεστη πραγματικότητα.
Άτομα με περισσότερες ή λιγότερες δυσχέρειες στη συγκινησιακή σφαίρα.
Άτομα με κενά και ατέλειες στη διαμόρφωση και την εξέλιξη του "εγώ" τους.
Άτομα χωρίς αυτοπεποίθηση, που δεν μπορούν να αντέξουν σε εντάσεις.
Συνεχίζεται…
Επόμενα θέματα:
ΝΑΡΚΩΤΙΚΑ – ΣΧΟΛΕΙΑ
ΘΕΡΑΠΕΥΤΙΚΗ ΠΑΡΕΜΒΑΣΗ ΤΗΣ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑΣ
Προηγούμενες 20 αναρτήσεις, 21, 22, 23, 24 25,26,27,28,29, 30 31, 32, 33 34 35, 36, 37, 38