Γράφει ο Ευθύλογος
1) Η βαρύτητα που έχει το πτυχίο κάθε Πανεπιστημίου είναι διαφορετική, τόσο στην αντίληψη των ανθρώπων που ξέρουν από Πανεπιστήμια όσο και στην αγορά εργασίας.
Τα Πανεπιστήμια αξιολογούνται όσο κι αν αυτό σας φαίνεται παράξενο.
Πως γνωρίζουν όλοι ότι το "Harvard University" ή το "University of Oxford" π.χ. είναι καλά πανεπιστήμια;
Πολλοί μετρήσιμοι παράγοντες καθορίζουν το "ειδικό βάρος" ενός Πανεπιστημίου στην παγκόσμια κατάταξη.
Ένας από αυτούς π.χ. είναι η συχνότητα με την οποία αναφέρονται άλλοι πανεπιστημιακοί (άλλων Πανεπιστημίων) στο επιστημονικό έργο των ανθρώπων του συγκεκριμένου Πανεπιστημίου.
2) Μόνο για την ισοπεδωτική αντίληψη του Ελληνικού Δημοσίου, "όλα τα πτυχία είναι ίσα". Η αγορά εκτιμά τελείως διαφορετικά το πτυχίο της κάθε Σχολής. Και αυτό βέβαια δεν εξαρτάται από τον εκάστοτε πρύτανη που υπογράφει. Πίσω από την τελική υπογραφή υπάρχει μια ολόκληρη Ιστορία. Αυτή η Ιστορία μετράει και όχι η υπογραφή ενός ενδεχομένως ασήμαντου ανθρωπάκου που ποιος ξέρει με τι είδους μηχανορραφίες, αλισβερίσια και πολιτικές - κομματικές επιρροές και ισορροπίες κατέλαβε αυτή τη θέση.
3) Ένα Πανεπιστήμιο πρέπει να δημιουργείται για να υπηρετεί και να μεταλαμπαδεύει την Επιστήμη. Η οποία με τη σειρά της στα χέρια ή μάλλον στον εγκέφαλο κατάλληλων ανθρώπων συμβάλλει στην ευημερία των κοινωνιών.
Δεν δημιουργείται το Πανεπιστήμιο για να δουλεύουν οι πιτσαρίες, τα ταξί και τα μπαράκια.
Ούτε για να πλουτίζουν κάποιοι ενοικιάζοντας γκαρσονιέρες και δυαράκια.
Αυτός ο "ενοικιαζόμενος καπιταλισμός" βολεύει μόνον τους ιδιοκτήτες και οδηγεί σε μια διεστραμμένη αντίληψη περί "ανάπτυξης".
Και φυσικά δεν έχει καμιά σχέση με την προαγωγή της Επιστήμης!4) Πράγματι οι φοιτητές θέλουν νυχτερινή ζωή! Αυτό είναι απότοκο της ελληνικής νοοτροπίας που έχει ανατρέψει το 24ωρο. Κοιμούμαστε την ημέρα, διασκεδάζουμε τη νύχτα και αν καμιά φορά περισσέψει χρόνος, εργαζόμαστε και λίγο.
Άλλωστε στην Ελλάδα «μόνον οι κουτοί και τα ρολόγια δουλεύουν».
Όλες οι επαρχιακές πόλεις θυμίζουν τριτοκοσμικά λιμάνια από τα μπαράκια και τα ξενυχτάδικα. Μόνον ο κοινωνικός μας μαζοχισμός μπορεί να ερμηνεύσει αυτή την κατάσταση.
5) Σύμφωνα με τα παραπάνω, το πρώτο ερώτημα κάθε σκεπτόμενου ανθρώπου πρέπει να είναι: «Χρειάζεται άλλο ένα Πανεπιστήμιο στην Ελλάδα;»
Η απάντηση «Ναι γιατί πολλοί πηγαίνουν σε Πανεπιστήμια του Εξωτερικού» είναι πολύ επιπόλαια.
Οι περισσότεροι από αυτούς δεν έπρεπε να πάρουν ούτε απολυτήριο Λυκείου.
Αυτό είναι ένα από τα προβλήματα της Ελλάδας.
Σε σοβαρά κράτη, ανά 10 εκατομμύρια κατοίκους χορηγούν 30000 απολυτήρια Γενικού Λυκείου και εμείς χορηγούμε 80000 – 85000.
Η απάντηση «Ναι γιατί υπάρχουν Πανεπιστήμια και σε μικρότερες πόλεις» προφανώς οδηγεί το επίπεδο της συζήτησης σε έναν «πληθυσμιακό ανταγωνισμό» που δεν έχει καμιά σχέση με το ερώτημα.
Η απάντηση «Ναι γιατί μας τρώει τα λεφτά μια άλλη πόλη» αναδεικνύει έναν επαρχιωτισμό και έναν τοπικισμό που δεν συμβαδίζει με την απαίτηση για Πανεπιστήμιο. Η Επιστήμη είναι κοσμοπολίτικη de facto!
Ευθύλογος