Στην τελική άκυροι οι Δάσκαλοι μου στο πανεπιστήμιο που μου έμαθαν άλλα πράγματα για την εικονική πραγματικότητα και όχι την πραγματική της ουσία. Εικονική πραγματικότητα είναι η πραγματικότητα σε εικόνες και όχι οι εικόνες σε πραγματικότητα - και σε μορφή αρχείων που βασίζονται στο ψηφιακό 0 και 1- σεβαστοί μου δάσκαλοι. Καληώρα αυτό που ζούμε. Τα άπειρα DVD, ας πούμε, που εσείς μου τα μάθατε ως οπτικούς δίσκους για μεγάλη χωρητικότητα δεδομένων, εικόνων, μουσικής, και βίντεο, ενώ αυτό που αντιλαμβάνομαι τώρα ως μη φοιτητής είναι ότι τελικά σχετίζονται με τη νομική επιστήμη και ειδικά τον δικαστικό κλάδο. Ίσως ξώφαλτσα και τον δημοσιογραφικό αλλά αυτό είναι αμελητέο.
Θα μου αντιτείνετε βέβαια, σεβαστοί μου Δάσκαλοι, ότι τα νομικά αυτά δεδομένα εμπεριέχουν ήχο, μουσική, belly dancing, Ψωνίκα live, ένα Θεσσαλονικιώτικο περιοδεύον μπουλούκι της κακιάς ώρας, κάτι από επικαιροποίηση του Καραγκιόζη σε καθημερινή ζωντανή εκδοχή τέλος πάντων. Επομένως όλο αυτό είναι ψηφιοποιήσιμο και άρα ως πληροφορικάριος θα πρέπει να διευρύνω τους ορίζοντες μου πέραν της ψηφιοποίησης. Σωστό αλλά πόσο να τους διευρύνω.
Πόσο μπορεί να διευρυνθεί το μυαλό ενός ανθρώπου και να χωρέσει όλα αυτά τα απίστευτα που τεκταίνονται στη χώρα μας;. Τη στιγμή που αν τα καλοσκεφτείς κινδυνεύεις από εγκεφαλικό -και αν την σκαπουλάρεις και καταλήξεις σε δημόσιο νοσοκομείο- παίζεις τη ζωή σου κορώνα γράμματα. Η τραγική πραγματικότητα μιας κυβέρνησης που είναι εικονική, στηρίζεται σε μαγικές εικόνες επικοινωνιολόγων και γκαλοπατζήδων, αλλά αποφεύγει τα DVD όπως ο εξαποδώ το λιβάνι.
Μυστήριο αποτελεί το γιατί.
ΙΔΕΟ