Γράφει ο Αλέξανδρος ΠιστοφίδηςΣε συνέντευξή του στην «Κυριακάτικη Ελευθεροτυπία»(23.11.08), ο Αρχιεπίσκοπος Ιερώνυμος, μεταξύ άλλων είπε και τα εξής: Για τα εθνικά θέματα, θα με συγχωρήσετε να σας πω ότι αγαπώ τόσο την πατρίδα μου που ευχαρίστως θα έδινα και τη ζωή μου. Αλλά μ' έχει κουράσει, μ' έχει απογοητεύσει κι έχω αηδιάσει την πατριδολαγνεία και την εθνοκαπηλία. Γνώρισα τέτοιους ανθρώπους πολλούς, οι οποίοι χρησιμοποιούν την πατρίδα, τη θρησκεία και την οικογένεια ως σύνθημα και βόλεμα. Δεν θέλω να ακολουθήσω αυτή τη γραμμή…..Πιστεύω ότι οι αριστεροί πολίτες πιστεύουν στο Θεό περισσότερο από τους δεξιούς. Το έχω ζήσει αυτό». Μια ημέρα μετά, οι απόψεις αυτές επαληθεύτηκαν με τον πιο αποκαλυπτικό τρόπο με τις δηλώσεις των Εφραίμ και Αρσένιου, πως, «όποιος καταφέρεται κατά του Βατοπεδίου και κατά του Αγίου Ορους κάνει ζημιά στην Εκκλησία και στο Εθνος». Χρησιμοποιώντας την πανάρχαια μέθοδο όλων των εξουσιών, των σφετεριστών και των παρανομούντων, χρησιμοποιούν έννοιες όπως έθνος-πατρίδα-εκκλησία σαν ασπίδα για να εξοντώσουν αντιπάλους ή για να κρύψουν τις ανομίες τους. Σήμερα όμως, ακόμη και ο πιο πιστός και αφελής πολίτης έχει καταλάβει, ότι οι πράξεις είναι εκείνες που χαρακτηρίζουν κάποιον και όχι τα λόγια και οι πράξεις πολλών θρησκευτικών και πολιτικών ηγετών φανερώνουν πως δεν πιστεύουν αλλά προσποιούνται ότι πιστεύουν για να κερδίσουν την εύνοια εκείνων που πιστεύουν και οι οποίοι αποτελούν την πλειοψηφία (τα κουκιά). Ο σημαντικότερος σύγχρονος γερμανός φιλόσοφος Peter Sloterdijk γράφει : « Αυτή η γνώση δεν πιστεύει αλλά καμώνεται πως πιστεύει, ώστε οι πολλοί να παραμένουν ανόητοι για να μπορούν οι λίγοι να παραμένουν έξυπνοι». (Kritik der Zynischen Vernunft).
Για τον θεολόγο και φιλόσοφο Μάρτιν Χάϊντεγγερ:«ο μοναδικός αληθινός πιστός του 19ου αιώνα ήταν ο Φ. Νίτσε», εκείνος δηλαδή που βροντοφώναξε το γνωστό «Ο Θεός πέθανε». Αυτοί που τον σκοτώνουν καθημερινά δεν είναι οι άπιστοι αλλά εκείνοι που καμώνονται πως πιστεύουν χρησιμοποιώντας τον για τους σκοπούς τους, ευτελίζοντας την ουσία του. Aπό που αντλούν άραγε αυτήν τη δύναμη της πρόκλησης της λογικής μας και της περιφρόνησης των θεσμών της πολιτείας μας οι δύο μοναχοί; Σίγουρα όχι από το Θεό.