Γράφει ο Ευγένιος Ανδρικόπουλος Το μαύρο λάδι της ψυχής τους χύνουν στο διαδίκτυο διάφορες μηχανές παραγωγής μισαλλοδοξίας και καταστροφής. Κι αν αυτό εξακολουθήσει ασφαλώς και θα οδηγήσει στην ποδηγέτηση της μοναδικής ανεξάρτητης φωνής που οφείλαμε όλοι να την προστατεύσουμε ως κόρη οφθαλμού. Για να αποδείξουμε ότι μπορούμε να διαχειριστούμε την ασύνορη ελευθερία που μας παρέχει. Πως νιώθουμε την ευθύνη της. Πως αντιλαμβανόμαστε την ουσία της και πως στεκόμαστε άξιοι λειτουργοί της αγιοσύνης της. Γιατί περί θείου δώρου πρόκειται.. Από εκείνα που ο δημιουργός, ο όποιος δημιουργός μας απόθεσε πλάι στην κούνια μας σαν φυλακτό.
Όμως ζούμε στην Ελλάδα. Σε μία από τις δύο χώρες για τις οποίες οι Αμερικανοί ινστρούκτορες των μυστικών υπηρεσιών, έχουν κατηγορηματικά δηλώσει πως δεν χρειάζονται πράκτορες. Η άλλη είναι το Βιετνάμ. Εκεί γιατί δεν μιλούν έστω και αν τους βγάζουν τα δόντια ένα, ένα. Αντιθέτως με την χώρα μας όπου παραμιλούν με την συμπλήρωση της οδοντοστοιχίας. Και γράφω παραμιλούν επειδή αφ’ ενός διαφωνώ με τον δύσμοιρο διαχειριστή της ιστοσελίδας ως προς την λογική της συνομωσίας που τείνει να υιοθετήσει για τις πρόσφατες και αλλεπάλληλες επιθέσεις εναντίον του. Όχι δεν πιστεύω στο κυνήγι μαγισσών. Και ξέρετε γιατί. Επειδή αν ήταν χαφχέδες θα λειτουργούσαν στεγνά επαγγελματικά και ως εκ τούτου θα ήταν ακριβείς στα σχόλιά τους. Έτσι μόνον ρουφιάνοι του συρμού μπορεί να κρύβονται πίσω από την αντιστροφή του πεπτικού συστήματος τους επί της οθόνης.. Γιατί μόνον αυτοί ιδιοτελώς διαστρέφουν και όταν αδυνατούν, καταστρέφουν.
Είχα έτσι αποφασίσει να μην γράψω ξανά. Απλώς επειδή θα μας μόλυναν τα βακτήρια της γλώσσας τους. Που είναι θανατηφόρα όπως εκείνα του δράκου από το Κόμοντο. Τώρα όμως όχι. Σε πείσμα τους Θα σταθώ στο πλευρό αυτού του μαχητή διαχειριστή που ψάχνει τον νοητό ήλιο της αληθούς ενημέρωσης.
Ευγένιος Ανδρικόπουλος
eandrik@otenet.gr