Προϊόν της πετρελαϊκής κρίσης των αρχών της δεκαετίας του 1970, η θερινή ώρα στην αρχή εξοικονομούσε ενέργεια, αλλά έπειτα μας έγινε τόσο δυνατή συνήθεια που τελικά δεν πέρασε η κατάργησή της, παρόλο που κάποια στιγμή η ΕΕ το σκεπτόταν σοβαρά. Τώρα, με το πετρέλαιο κοντά στα 100 δολάρια, ούτε σκέψη πια για τέτοιο μέτρο...
Εξαρση διαταραχών του ύπνου προκαλεί στα παιδιά η αλλαγή της ώρας από θερινή σε χειμερινή. Τα ξημερώματα του Σαββάτου προς Κυριακή στις 4 π.μ. οι δείκτες του ρολογιού θα μετακινηθούν 1 ώρα πίσω στις 3 π.μ. Το γεγονός δημιουργεί προβλήματα και σε ομάδες ενηλίκων που ακολουθούν τόσο αυστηρό ωράριο ώστε να έχουν επιβάλει δύσκαμπτους ρυθμούς στο βιολογικό τους ρολόι. Μικρές και παροδικές επιπτώσεις εμφανίζονται στον κιρκάδιο ρυθμό –όπως επιστημονικά αποκαλείται το ανθρώπινο βιολογικό ρολόι– και των υπολοίπων ενηλίκων, που πάντως σε μεγάλο ποσοστό τους υποφέρουν από προβλήματα ύπνου.
«Ιδιαίτερα ευαίσθητα γενικά στις αλλαγές ωραρίου, αλλά και στην εφαρμογή της χειμερινής ώρας, είναι τα παιδιά προσχολικής ηλικίας μέχρι 6 ετών, που υφίστανται σοκ σε ανάλογες περιπτώσεις. Το ζήτημα είναι ότι όσοι υποφέρουν από ανάλογες διαταραχές υποτιμούν την επίδρασή τους στην ποιότητα της ζωής και σπάνια καταφεύγουν στο γιατρό»
Η συχνότερη από τις διαταραχές είναι η αϋπνία, που εξελίσσεται σε «πολιτισμένη νόσο», καθώς τα κρούσματα βαίνουν αυξανόμενα στις αναπτυγμένες χώρες, με το μισό περίπου ενήλικο πληθυσμό να δυσκολεύεται να κοιμηθεί τα βράδια. Οι πάσχοντες, με το φόβο της εξάρτησης από τις υπναγωγές ουσίες, δεν αποδέχονται εύκολα τη λήψη φαρμάκων. Στον αντίποδα, η ημερήσια υπνηλία μπορεί να αποτελεί αναμενόμενο επακόλουθο του ανεπαρκούς ύπνου ή να οφείλεται σε νευρολογικές νόσους, ψυχιατρικές διαταραχές, κατασταλτικά φάρμακα και πρωτοπαθείς διαταραχές του ύπνου.