ΑΙΣΧΟΣ ΚΑΙ ΑΙΔΩΣ ΑΧΡΕΙΟΙ

Γράφει ο Ανδρέας Κορίνθιος

'Οντες στην αντιπολίτευση,είχαν κηρύξει ανένδοτο κατά του πασοκ (και καλά έκαναν),είχαν ζωστεί "φυσεκλίκια" και είχαν υψώσει τα λάβαρα,για να υπερασπιστούν την πολιτιστική μας κληρονομιά από τις μπουλντόζες και τους εργολάβους των ολυμπιακών έργων.

Και να τα πέρα-δώθε ο ένας Αθήνα-Μαραθώνα και τούμπαλιν ως νέος Φειδιππίδης,(ναι ντε...αυτός,ο χειροτερότερος) και να τις μηνύσεις ο άλλος (ναι,ναι...ο τότε ΥΦΥΠΠΟ,που τώρα θυμήθηκε να το παίξει τσαμπουκάς) κατά του Οργανισμού Ανεγέρσεως Νέου Μουσείου Ακροπόλεως κλπ,κλπ,κλπ.
Και την επομένη των εκλογών,έλαβαν το χρίσμα και............ ΖΝΤΟΥΠ. Έπεσε βαριά σιωπή.

Λιανοτούφεκα και φυσεκλίκια πάλι στο γράσο,τα λάβαρα πίσω στις ντιβανοκασσέλες,
ανασκουμπώθηκαν κι έπεσαν με τα μούτρα να αποτελειώσουν τα αισχρά ολυμπιακά έργα,ρίχνοντας τις τελευταίες φτυαριές από τις μπετονιέρες των προηγούμενων,επάνω στους ήδη καταχωμένους οικισμούς και νεκροταφεία που είχε ανακαλύψει η αρχαιολογική σκαπάνη (όσα βέβαια είχαν γλυτώσει).

Και για να είναι και απόλυτα σίγουροι,μη στραβώσει κάπου η δουλειά, έγινε ο ένας ΥΠΠΟ κι ο άλλος ΥΦΥΠΠΟ.

Και πέρασε η περίφημη ολυμπιάδα του αίσχους,με εκείνη την υπέροχη έναρξη όπου μετά τις ΑρχαιοΕλληνικές αναπαραστάσεις,παρέλασαν οι "Βυζαντινοί".Ακριβώς,
αναπαραστάσεις αυτών που κατέστρεψαν με τα διατάγματά τους την Ολυμπία (και όχι μόνο),πέρασαν περήφανα και δοξασμένα και με εκείνη την υπέροχη λήξη του ΝΤΑΤΣΟΥΝ "όλα τα σφάζω,όλα τα μαχαιρώνω" και του "Ευκαριστούμε Ελλάντα (καλά φάγκαμε κι εντώ)".

Και πέρναγε ο καιρός και κάτω από τον Ιερό Βράχο συνεχιζόταν μεθοδικά η καταστροφή ακινήτων και κινητών ευρημάτων νεκροταφείων,φιλοσοφικών σχολών,ιερών (και μεταξύ αυτών και του αρχαιότατου ιερού του Διονυσίου Εν Λίμναις).

Και μπήκε το κουτί του Ελβετού.Κι ενώ είχαν γίνει μια χαρά οι λογαριασμοί (τόσα εδώ,τόσα εκεί,τόσα στην απομέσα και τόσα στους "συνεργάτες" για να κάνουν την δουλειά-γαργάρα)...όπα,μας προέκυψε μεγάλο το μουσείο.

Οι εγγλέζοι σιγά μην επιστρέψουν τα Παρθενώνεια και τα λοιπά κλοπιμαία,αυτά που έχουμε στις αποθήκες (τα έχουμε ή χάθηκαν στην τελευταία μετακόμιση;Καλά άστο για άλλη φορά αυτό) δεν λέει να τα βγάλουμε στο φως μπας κι ανοίξουμε άλλες πληγές...τι να κάνουμε -το φελέκι μου μέσα- ωπ,θυμήθηκαν τον θείο έλγιν.
Και με το πρόσχημα της προστασίας (πόσους να'χει προστατεύσει αυτή η λέξη άραγε),δόθηκαν οι οδηγίες από τον προπονητή:
"Θα εφαρμοστεί το σύστημα Ξηλώνω-Τσουβαλιάζω (στο πάνω) Απιθώνω-Αραδιάζω (στο κάτω,μπας και γεμίσει το ρημαδοκούτι,γιατί υπάρχουν κι άλλα σχέδια στα σκαριά)".

Όσο για το 'πάνω' (τον Βράχο),αφήνουμε 2-3 τοίχους και 5-6 κολωνίτσες,να'χουν τα συνεργεία να καθαρίζουν επ'αόριστον (μη χάσουμε και τις επιδοτήσεις εκ Φραγκίας,παιδιά μεγαλώνουμε και οικογένειες ταϊζουμε,ακρίβυνε κι ο σολωμός...ένα δράμα σου λέω) και ταυτοχρόνως βάζουμε και μερικά τραπεζάκια με τις απαραίτητες καρεκλίτσες,ομπρελίτσες,
μουσικούλα...ναι,κυλικείο το λένε.
Για το μπάρμπεκιου,έχει μια καλή απλωσιά μεταξύ Παρθενώνα και Ερεχθείου...χωράει και μια εξέδρα για κανα-δυο επιδείξεις μόδας.

Μέχρις εδώ ήταν ο πρόλογος κι ευχαριστώ για την υπομονή σας να τον διαβάσετε και πάσα κριτική δεκτή (μετά μπινελικίου ή άνευ).

Το κυρίως θέμα είναι χωρίς λόγια.Είναι η φωτογραφία που επισυνάπτω στο μνμ μου και παρακαλώ τον φίλτατο καφετζή να την αναδημοσιεύσει,γιατί αυτή είναι η σταγόνα που ξεχείλισε το ποτήρι μου κι έκατσα να γράψω την παραπάνω αναδρομή.

Ο πρωθυπουργός καίγεται με τόσα άλλα,ο ΥΠΠΟ περιμένει να καεί άραγε;Αυτό το ΚΑΣ που είναι;Ποιός έδωσε την άδεια για φωτο;

Για επίλογο,θα χρησιμοποιήσω το κλασσικό "τα συμπεράσματα δικά σας".Όποιος θέλει ας χαλάσει 5 λεπτάκια από το χρόνο του κι ας σκεφτεί ότι ίσως σε μερικά χρόνια,να υπάρχει και ελικοδρόμιο εκεί επάνω.

Εύχομαι σε όλους καλημέρα και καλή εβδομάδα και ζητώ συγγνώμη αν κακοκάρδισα κάποιους.

Ανδρέας - Κορινθία

ΥΓ: Που'σαι Αθάνατε Γκάτσο με την Περσεφόνη σου;