Η γη εκπέμπει SOS

Το περιβάλλον δεν είναι δικό μας. Μας το εμπιστεύτηκαν οι πρόγονοι και το χρωστάμε στους απογόνους. Εδώ είμαστε περαστικοί.

Φίλοι θαμώνες γεια σας

Η αφορμή δόθηκε από την ανάρτηση:
Θα λιώσει φέτος ο Βόρειος Πόλος; και κυρίως από την φράση . . . Παράλληλα όμως, αν πράγματι συντελεστεί, (το λιώσιμο των πάγων) οι χώρες του αρκτικού κύκλου θα μπορέσουν να αξιοποιήσουν το κοιτάσματα πετρελαίου και μετάλλων, που μέχρι σήμερα παραμένουν ανεκμετάλλευτα . . .


Η παραπάνω φράση μου θύμισε το ανέκδοτο με το Μπόμπο που σκότωσε τους γονείς του για να πάει . . .. εκδρομή με το ορφανοτροφείο..
Μάλλον δεν έχουμε αντιληφθεί την σοβαρότητα της κατάστασης, ούτε τον αρνητικό ρόλο του ανθρώπινου παράγοντα στην αλλοίωση του φυσικού περιβάλλοντος, στην μεταβολή των κλιματολογικών συνθηκών και στις ταχύτατες και δραματικές αλλαγές που συμβαίνουν στον πλανήτη.

Και πώς να αντιληφθούμε οτι είμαστε ρύποι του πλανήτη, αφού μέχρι πρόσφατα κυριαρχούσε το ανθρωποκεντρικό μοντέλο του Σύμπαντος; (Βέβαια με τη λέξη Σύμπαν ο καθένας εννοούσε ότι . . . καταλάβαινε για Σύμπαν)
Δεν πάνε πολλά χρόνια που τα παιδάκια διδάσκονταν π.χ. στην Φυσική Ιστορία.
«Το πρόβατο είναι χρήσιμο ζώο γιατί μας δίνει το γάλα, το κρέας, το μαλλί κλπ.»
«Ο λύκος είναι επιζήμιο ζώο γιατί κατασπαράζει τα πρόβατα, τις κατσίκες κλπ.».
Κι ας κατασπαράζει περισσότερα πρόβατα και κατσίκια ο άνθρωπος από το λύκο.
Κι αν τυχόν τολμούσε να ρωτήσει κανένας μαθητής,
- Κι ο άνθρωπος τι είναι; Χρήσιμος ή επιζήμιος;
Η αυστηρή και αναμφισβήτητη απάντηση ήταν έτοιμη.
- Ο άνθρωπος είναι η «κορωνίς» του Σύμπαντος.
Ο θρίαμβος της ανθρώπινης μωρίας.
Σαν να είχαμε εξερευνήσει όλο το Σύμπαν και να ξέραμε τα μυστικά του.
(Αυτά του είχαν μάθει του φουκαρά του δάσκαλου, αυτά έλεγε)
Μόνο μετά από το 1990 με την αποστολή και την τοποθέτηση σε τροχιά του διαστημικού τηλεσκοπίου HST (Hubble Space Telescope) ανοίξαμε λίγο τα ματάκια μας και καταλάβαμε την ασημαντότητά μας.[1]
Όσοι κατάλαβαν. Οι υπόλοιποι εξακολουθούν να κινούνται και σήμερα μέσα στην ομίχλη του θλιβερού ναρκισσισμού τους.
Για χιλιάδες χρόνια ακολουθήσαμε κατά γράμμα την θεϊκή εντολή «Αυξάνεσθε και πληθύνεσθε και κατακυριεύσατε την γην».
Την κατακυριεύσαμε τη γη, μόνο που η ίδια δεν φαίνεται να συναινεί στην άλωσή της. Η εκδίκηση που επιφυλάσσει η φύση στο γυμνό πίθηκο για το βιασμό της, θα είναι πολύ σκληρή. Σύντομα θα μας αποδείξει οτι για την ιεραρχία και την λογική της, ο ανθρωπάκος δεν αποτελεί κάτι το ιδιαίτερο όπως μας βολεύει να πιστεύουμε [2] αλλά ένα σύμπτωμα της λειτουργίας του Σύμπαντος, «μια σπίθα από τη βίαιη περιστροφή της γης» όπως εύστοχα σημειώνει κάπου ο ογκόλιθος της σκέψης Ν. Καζαντζάκης.

* * * * *

[1] Ένα από τα μεγάλα προβλήματα για την μελέτη των ουρανίων σωμάτων είναι η γήινη ατμόσφαιρα, γιατί απορροφά και αλλοιώνει την ακτινοβολία των ουρανίων σωμάτων. Άρα οι πληροφορίες που παίρνουμε μέσω των αστρονομικών οργάνων είναι ελλειπείς και οδηγούν συχνά σε μη ασφαλή συμπεράσματα.
Το δεύτερο μεγάλο πρόβλημα είναι ότι, πάντα μελετάμε το παρελθόν και όχι το παρόν του Σύμπαντος.
Το φως κάποιου αστεριού που βλέπουμε σήμερα, είναι το φως που ξεκίνησε από το αστέρι πριν από χιλιάδες ή και εκατομμύρια χρόνια.

Δηλαδή βλέπουμε πως ήταν «τότε».
Φανταστείτε έναν μεγάλο καθρέφτη τοποθετημένο σε απόσταση όση και η απόσταση Γης - Ήλιου και στον οποίο ο άνθρωπος να μπορεί να δει το είδωλό του. Αν σηκώσετε το χέρι σας στο μάγουλο για να ξυριστείτε, την κίνηση αυτή θα τη δείτε στον καθρέφτη μετά από 16 περίπου λεπτά της ώρας. (8 λεπτά για να πάει το φως μέχρι τον καθρέφτη και 8 για να επιστρέψει). Δηλαδή θα έχουμε τελειώσει το ξύρισμα θα έχουμε πιει και καφέ και αν κοιτάξουμε στον καθρέφτη, θα δούμε οτι ξυριζόμαστε ακόμη!
Έχουμε δηλαδή μια οπτική επιστροφή στο παρελθόν!
Δεν μπορώ αυτή τη στιγμή να σκεφτώ πιο κατανοητό παράδειγμα για να εξηγήσω αυτό το φαινόμενο.
Καταλαβαίνουμε τώρα οτι οι «μηχανές του χρόνου», τουλάχιστον ως προς το παρελθόν, έχουν κάποια βάση. Και πολύ περισσότερο καταλαβαίνουμε ότι συγχωρεμένος ο
Einstein που «έπαιζε με τον χωρόχρονο» είχε δίκιο!
Το
Hubble Space Telescope (προς τιμήν του αστρονόμου Hubble) μας γλύτωσε από το πρώτο πρόβλημα.
Για το δεύτερο πρόβλημα, δηλαδή την παρατήρηση του Συμπαντικού παρόντος η λύση φαντάζει ανέφικτη.
Αλλά μάλλον μπήκαμε στα βαθειά. Δεν μπορούμε να πούμε περισσότερα στο θέμα αυτό.
Ήδη ο καφετζής ωρύεται:
Καφενείο έχουμε Ευθύλογε. . . όχι Αστεροσκοπείο. Θα μας το κλείσεις το μαγαζί!!

[2] Θυμηθείτε τον Γαλιλαίο που τον είχαν έτοιμο για την πυρά γιατί χάλασε τη σούπα του γεωκεντρικού μοντέλου.
Έπρεπε τα πάντα να περιστρέφονται γύρω από τη γη. Και όχι μόνον.
Υπήρχε η εξής διεστραμμένη και ανομολόγητη σκέψη:
Κέντρο του κόσμου η γη => Κέντρο της γης η Ρώμη => Κέντρο της Ρώμης ο Πάπας.
Άρα κέντρο του κόσμου ο Πάπας.

Δηλαδή έχουμε όχι απλά γεωκεντρικό αλλά «Παποκεντρικό» σύστημα!!
Κι έρχεται ο ασεβής Γαλιλαίος να μας ανατρέψει την «καθεστηκυία τάξη»!
Στην πυρά γρήγορα!

Ευτυχώς που είχε την πρόνοια να μη το παίξει μάρτυρας.

Φιλικά
Ευθύλογος


Τέλος 1ου μέρους