Για λόγους ίσων αποστάσεων Διαβάζοντας τα παρακάτω θα καταλάβετε τον τίτλο
1) Θα μπορούσε να ήταν . . . ένστολος
Η αφορμή για το περιεχόμενο δόθηκε από την επικαιρότητα – γάμοι ομοφυλοφίλων κλπ - , αλλά η αφορμή για τον τίτλο δόθηκε από την ανάρτηση του φίλου gianniotis.gr Μη λες μεγάλα…λόγια…!!! (Παρασκευή 11/07/2008)
Ο Κωνσταντίνος [1] πάει μια μέρα περιχαρής στον πατέρα του, γνωστό δεξιό και . . . κομμουνιστοφάγο, να του ανακοινώσει το ευχάριστο νέο.
- Μπαμπά . . . Μπαμπά . . . αποφάσισα να παντρευτώ!
- Μπράβο γιε μου. . .
Απαντάει ενθουσιασμένος ο κομμουνιστοφάγος μπαμπάς, που έβλεπε από καιρό με ανησυχία και σκεπτικισμό το γιο του, γιατί αν και ήταν σε ηλικία γάμου - περασμένα τα 30 - απέφευγε τις ερωτικές σχέσεις με γυναίκες.
- Και δεν μου λες ποια είναι η τυχερή; Ή μάλλον άσε . . .. θα το βρω μόνος μου,
συνεχίζει ο μπαμπάς. Και αρχίζει να αραδιάζει τα ονόματα των κοριτσιών που ήξερε.
- Μήπως είναι η Κική του κυρ – Νίκου;
- Όχι μπαμπά μου.
- Μήπως είναι η Γεωργία του μαστρο – Βασίλη;
- Όχι . . . όχι μπαμπά μου.
- Θα είναι η Χριστίνα του Δημήτρη του δάσκαλου τότε, έέέ το βρήκα;
- Όχι δεν το βρίσκεις μπαμπά.
- Περίμενε, . . . θα είναι η Ιωάννα, η μικρή κόρη του γερο – Αλέξη, όμορφη κοπέλα πραγματικά. . .
- Δεν το βρίσκεις σου λέω μπαμπά . . . δεν σου πάει ο νους.
- Έ πέστο επιτέλους μ’ έσκασες λέει αδημονώντας ο δεξιός πατέρας.
- Να μπαμπά . . . ξέρεις . . . είναι . . . θα παντρευτώ τον Μητσάρα του μπάρμα – Λια του υδραυλικού[2].
Στο άκουσμα της τελευταίας φράσης ο δεξιός μπαμπάς πετάχτηκε κατακόκκινος επάνω ουρλιάζοντας.
Αυτό δεν θα γίνει ποτέ!!!
Δε θα το επιτρέψω !!!
Έχουμε μέτωπο στην κοινωνία εμείς!!!.
Μόνο πάνω από το πτώμα μου!!!
Προτιμώ να πεθάνω παρά να σε αφήσω να παντρευτείς αυτόν . . . αυτόν . . .τον γιο του . . . παλιοκομμουνιστή!!!
......................................................................................................................
[1] Το περιστατικό τοποθετείται χρονικά κάπου στα τέλη της δεκαετίας του ’50.
Κανένας από το σόι δεν λέγονταν Κωνσταντίνος.
Στις επίμονες ερωτήσεις κάποιων περίεργων γνωστών, αν το όνομα Κωνσταντίνος είχε να κάνει με τον τότε πρωθυπουργό και μετέπειτα εθνάρχη, με τον τότε διάδοχο και μετέπειτα . . . ένδοξο βασιλιά Κωνσταντίνο ή με τους Κωνσταντίνους του Βυζαντίου, ο μπαμπάς χαμογελούσε αινιγματικά χωρίς να απαντά.
Πιθανότατα αγνοούσε ότι το όνομα Κωνσταντίνος δεν σχετίζεται μόνον με .. . . ένδοξες σελίδες.
Η Ιστορία αναφέρει π.χ. και τον αυτοκράτορα Κωνσταντίνο Κοπρώνυμο, που οφείλει τον τίτλο στο ότι κατά την ώρα της βάφτισής του . . . χέστηκε[3] μέσα στην κολυμπήθρα!
Μικρό το κακό βέβαια μπροστά στη μεταγενέστερη κόπρο που αμόλησε ως αυτοκράτορας.
[2] Ο μπαρμπα – Λιας είχε φάει την εξορία με το .. . . κουταλάκι του γλυκού.
Ένα χρόνο Μακρόνησο - τρεις μήνες στο σπίτι, 8 μήνες Άη Στράτη - άλλον ένα μήνα σπίτι του και πάει λέγοντας.
[3] Πολλές φορές χρησιμοποιώ κάποιες λέξεις που θα μπορούσαν να αντικατασταθούν από άλλες πιο εξευγενισμένες και με το ίδιο νόημα. Το κάνω γιατί πιστεύω στην εκφραστική δύναμη του απλού και άμεσου καθημερινού λαϊκού λόγου.
Φανταστείτε να με τσαντίσει ο Καφετζής και να του πω:
«άντε . . . ενεργήσου» ή «σε παρακαλώ αφόδευσε».
Αυτές οι φράσεις δεν αποδίδουν τίποτε από τους διαόλους που έχω εκείνη τη στιγμή.
2) Πετάει ο γάιδαρος πατέρα;
Για λόγους ισοπολιτείας και πολιτικής αντικειμενικότητας αναφέρω και το παρακάτω.
Ο Άρης, γιος του σκληροπυρηνικού κομμουνιστή γερο – Νικήτα, ρωτάει μια μέρα τον πατέρα του.
- Πατέρα, πετάει ο γάιδαρος;
- Τι χαμένα πράματα ρωτάς ρε και δεν ντρέπεσαι, απαντάει ο γέρο – Νικήτας. Είναι δυνατόν να πετάξει ο γάιδαρος;
Την επόμενη μέρα ξανά ο Άρης ρωτάει.
- Πατέρα πετάει ο γάιδαρος;
- Όχι βρε χαμένο! Επιτρέπεται εσύ, γιος δικός μου να κάνεις τέτοιες ερωτήσεις!
Τρίτη μέρα ξανά την ίδια ερώτηση ο Άρης.
- Πατέρα πετάει ο γάιδαρος;Έξω φρενών ο πατέρας ορύεται:
- Βρε ηλίθιο σου είπα δεν πετάει! Γιατί επαναλαμβάνεις την ίδια ερώτηση!
- Μα το έγραψαν οι εφημερίδες πατέρα, συνεχίζει ο Άρης
- Σου έχω πει εκατό φορές να μην πιστεύεις τις κωλοφυλλάδες!
- Πατέρα, το έγραψε σοβαρή εφημερίδα, απαντάει ο Άρης.
- Ποια σοβαρή εφημερίδα μπορεί να γράψει τέτοιες αρλούμπες;
Ρωτάει αγριεμένος ο γερο – Νικήτας.
- Πατέρα το έγραψε ο Ριζοσπάστης! Λέει ο Άρης.
- Έγραψε ο Ριζοσπάστης τέτοιο πράμα; Ρωτάει πάλι ο γερο – Νικήτας.
- Ναι πατέρα, αλήθεια. Άμα θέλεις να σου φέρω και την εφημερίδα, να δεις.
Σκεπτικός ο γερο – Νικήτας πιάνει το πηγούνι του, κοιτάει το γιο του και λέει.
Να σου πω Άρη παιδί μου, . . . δεν έχει κι’ άδικο ο Ριζοσπάστης.
Αλλά . . . να . . . μωρέ .. . . πετάει καμιά πενηνταριά μέτρα και . . . ξαναπέφτει.
Ευθύλογος
Υ.Γ. Δεν χρειάζεται να σχολιάσω την νοημοσύνη των ανθρώπων με κομματικές ή ιδεολογικές παρωπίδες.
Ακόμη και σαν ανέκδοτα να τα δούμε τα παραπάνω, δεν πρέπει να ξεχνάμε οτι το ανέκδοτο συχνά είναι η επιμελημένη συσκευασία (design) με την οποία σερβίρεται η πραγματικότητα και η αλήθεια. Ίσως έτσι τσούζει λιγότερο.
Ο ίδιος