Γράφει ο Ευγένιος Ανδρικόπουλος Το ότι ο Κώστας Σημίτης βρισκόταν από την πρώτη στιγμή της ένταξής του στο ΠΑΣΟΚ σε διατεταγμένη υπηρεσία μόνο σε βασιβουζούκους δεν ήταν αντιληπτό. Απλώς καιροφυλακτούσε όπως οι ύαινες. Να του δοθεί η ευκαιρία στην κατασπάραξη-του και πολιτικά νεκρού μετά την βιολογική απώλεια του Ανδρέα Παπανδρέου-ΠΑΣΟΚ. Κι εδώ είναι το περιέχον του περιεχομένου. Το ζουμί που λέει κι ο λαός..
Γιατί είναι τουλάχιστον ακατάληπτο το ότι καταδικάζεται μονάχα ο φυσικός αυτουργός της διάλυσης του λαϊκού κινήματος, ενώ παραμένουν στο απυρόβλητο οι πολιτικά ηθικοί αυτουργοί του. Εκείνοι δηλαδή που του παρείχαν την ευκαιρία και τις προϋποθέσεις να αποσυνθέσει ως πολιτικό βακτήριο το σώμα του κινήματος για να το μετενσαρκώσει σε κεντροδεξιό κόμμα..
Κι έχουν ονοματεπώνυμο αυτοί. Διαφέντευαν στο κίνημα που ίδρυσε ο Ανδρέας Παπανδρέου καθ’ όλη την διάρκεια της θητείας τού πολιτικά μικρόψυχου Κώστα Σημίτη στον θώκο του πρωθυπουργού. Είτε από την θέση του θείου μεγαλομπεμπέ, είτε από την θέση του επί του τύπου ευτραφούς προπαγανδιστή, είτε από την θέση της επί των οικονομικών λαμπερής αλλά και κοφτερής οδοντοστοιχίας, είτε από την θέση του πολιτικά αλλοιθωρίζοντος, με γνώμονα όμως το ίδιο ή ιδιοτελές συμφέρον, γραμματέα, είτε γενικά από την θέση της φουντωτής αλλά δηλητηριώδους ουράς του τέως καταλληλότερου…
Μα ακόμη και αν όλοι αυτοί, οι εκ του πουθενά ορμώμενοι και σημερινοί κάτοικοι ευγενών περιοχών, εξοστρακιστούν από την πολιτική επικράτεια του ΠΑΣΟΚ, ο ήλιος του κινήματος δεν θα ανατείλει ξανά. Γιατί ο λαός θέλει όραμα ακόμη πιο διακριτό και ίσως περισσότερο φωτεινό από εκείνο του 1974 προκειμένου να βάλει πλάτη για να σηκωθεί Επειδή μπροστά του δεν βλέπει παρά μόνον το Μεσαιωνικό σκοτάδι της νεοφιλελεύθερης Ευρώπης και την ζοφερή εικόνα της Ελλάδας των Αλογοσκούφη και Καραμανλή.
Με λόγια απλά. Ο λαός Γιώργο θέλει ξανά το κίνημα δικό του. Κι έχεις τώρα την τελευταία σου ευκαιρία να του το επιστρέψεις.. Απλώς κάντο..
Ευγένιος Ανδρικόπουλος