«Βιτριόλι θέλει ακόμα
και ο Τρούμαν ο γυαλάκιας
βιτριόλι θέλει επίσης
και ο Στάλιν ο μουστάκιας
που για την ατομική τους
συζητούνε τώρα πάλι
ποιος την έχει πιο μεγάλη
τσακωνόνται απ’ τους δυο τους
ποιος την έχει πιο μεγάλη
ποιος την έχει πιο μεγάλη…
Ου… να μου χαθείτε όλοι
Βιτριόλι
είμαι εκτός πια εαυτού
φτου να μου χαθείτε φτου!
Βιτριόλι… βιτριόλι
θέλετε όλοι
όλοι σας πανάθεμά σας
βιτριόλι στα γκαβά σας
στα μαλλιά σας, στα μυαλά σας.
Βιτριόλι στην καρδιά σας
να, το βιτριόλι, να το
βιτριόλι στην κοιλιά σας
αλλά όχι παρακάτω…»
Αυτό ήταν ένα κομμάτι από ένα επιθεωρησιακό νούμερο, με τίτλο «Η βιτριολίστρια», που είχε γράψει ο Μίμης Τραϊφόρος, αρχές δεκαετίας του ’50, και είχε παιχτεί στο θέατρο «Βέμπο» από τη σπουδαία Μαρίκα Νέζερ. Μάλιστα η Μαρίκα Νέζερ δεν ήθελε να το ερμηνεύσει γιατί έβρισκε πολύ τολμηρούς τους στίχους για την ατομική βόμβα, «ποιος την έχει πιο μεγάλη» -άλλοι καιροί…- και ζήτησε από τη Βέμπο να μεσολαβήσει να μην το παίξει αυτό το νούμερο, αλλά η Βέμπο τής είπε «θα παίξεις ό,τι σου έχει γράψει ο Μίμης» και το νούμερο είχε τεράστια επιτυχία τότε…
Τότε που δεν ήταν ασυνήθιστο μια γυναίκα να πετάξει βιτριόλι σε έναν άντρα για ερωτικούς βασικά λόγους – άλλωστε και η Σωτηρία Μπέλλου, αν θυμάμαι καλά, κατάφερε να «γλιτώσει» από τον πρώτο και μοναδικό της σύζυγο πετώντας βιτριόλι…
Η «μόδα» φαίνεται πως επανήλθε με το βιτριόλι -όπως είχε επανέλθει και η ιλαρά πριν από λίγα χρόνια-, μόνο που τώρα δεν έριξε το βιτριόλι γυναίκα σε άντρα, αλλά γυναίκα σε γυναίκα για τα ωραία μάτια ενός άντρα…
Δεν θέλω να πέσω στο χαμηλό επίπεδο φτηνών πρωινομεσημβρινοαπογευματινών εκπομπών που έχουν κάνει την υπόθεση σημαία τους, αλλά το μόνο που θα 'θελα να δω σε αυτήν την ιστορία είναι το πώς είναι αυτός για τα μάτια του οποίου πετάγονται βιτριόλια – όπως άλλωστε θα ήθελα να δω και πώς ήταν στ' αλήθεια η Μαρία Πενταγιώτισσα στην ποδιά της οποίας ως γνωστόν σφάζονταν παλικάρια…
Το βιτριόλι πονάει. Πονάει και καταστρέφει, όμως είδατε πώς ακούστηκε τόσο χαριτωμένα στο νούμερο του Τραϊφόρου και έδωσε και το πνεύμα της εποχής, το ύφος και το ήθος της και πόσο αγριεύει και φτηναίνει τα πράγματα το ύφος και το ήθος της εποχής μας…
Φυσικά για ένα έγκλημα πρόκειται, που πονάει και καταστρέφει…
efsyn.gr