Η πολιτική αγωγή, που έχει ξεκινήσει δυναμικά τις αγορεύσεις της και συνεχίζει την Τρίτη, βομβαρδίζει κυριολεκτικά το...
ακροατήριο με τα συντριπτικά στοιχεία σε βάρος της ηγεσίας της Χρυσής Αυγής που έχουν ήδη αναδειχθεί εκεί τα τελευταία πέντε χρόνια. Και η αδιάκοπη αυτή παράθεση των στοιχείων καθιστά ξεκάθαρο, ακόμη και στον τελευταίο απλό παρατηρητή, το πόσο διάτρητη ήταν αυτή η εισαγγελική πρόταση, η οποία όχι μόνο ταυτίστηκε με την υπερασπιστική γραμμή της ναζιστικής οργάνωσης, αλλά ξεπέρασε και τα πιο τρελά της όνειρα.
Μάλιστα η εισαγγελέας Αδαμαντία Οικονόμου δεν δίστασε να υιοθετήσει ακόμα και τον ισχυρισμό του Κασιδιάρη ότι στις ομιλίες του λέει ότι «“εμείς πρέπει όλοι να είμαστε προσεχτικοί και προσοχή στη νομιμότητα”, προσθέτοντας ότι σκοπός των πολιτικών του αντιπάλων ήταν να τεθεί το κόμμα εκτός της πολιτικής διαδικασίας».
Πρώτα απ’ όλα η κ. Οικονόμου δεν διερωτήθηκε σε ποιο κανονικό κόμμα τα ηγετικά του στελέχη νιώθουν υποχρεωμένα να δηλώνουν ότι είναι νομοταγή, αν δεν πρόκειται για μια εγκληματική οργάνωση που ο μόνος σκοπός της είναι να παραβαίνει καθημερινά όλο τον Ποινικό Κώδικα. Αλλωστε το ’χει εξηγήσει ο ίδιος ο Μιχαλολιάκος. Εχει πει «είμαστε νομοταγείς, αλλά όχι νομιμόφρονες». Μέσα από άλλη μια φράση που εμπίπτει στον διπλό λόγο που χρησιμοποιεί συστηματικά, ο Αρχηγός κάνει σαφές στα μέλη του ότι απαιτεί από αυτά να μην πιστεύουν στον νόμο και να διαπράττουν εγκληματικές πράξεις, αλλά ταυτόχρονα να συγκαλύπτουν τις πράξεις αυτές, δηλώνοντας «νομοταγείς», προκειμένου η οργάνωση να γλιτώνει κάθε φορά από τις ποινικές της ευθύνες. Αυτό ακριβώς κάνει και ο Κασιδιάρης με τα λεγόμενά του αυτά, τα οποία επικαλείται η κ. εισαγγελέας.
Ομολογία βίαιης δράσης
Αλλά για να δούμε την ακριβή φράση του Κασιδιάρη: «Το ξέρουν ότι το σηκώνουμε το χέρι. Μην τους αφήσουμε όμως να το εκμεταλλευτούν. Πρώτο και κύριο μέλημά μας να διαφυλάξουμε τη νομική υπόσταση του κόμματος». Εδώ ο Κασιδιάρης, με τη φράση «το ξέρουν ότι το σηκώνουμε το χέρι», ξεκινά κατευθείαν ομολογώντας τη βίαιη δράση της οργάνωσης. Αλλά η ομολογία του αυτή έχει βέβαια παραλειφθεί από την εισαγγελική πρόταση. Οσο για το πώς προσπαθεί η Χρυσή Αυγή να «διαφυλάξει τη νομική υπόσταση του κόμματος», το βλέπουμε κάθε φορά που κάποιο μέλος της συλλαμβάνεται με τη γίδα στην πλάτη να έχει εκτελέσει τις εντολές του Αρχηγού. Η οργάνωση αμέσως το αρνείται, όπως συνέβη και με τον Ρουπακιά.
Σε όλη την αυθαίρετη ανάλυσή της η εισαγγελέας επιχειρεί να παρουσιάσει τις επιθέσεις της Χρυσής Αυγής ως «μεμονωμένα περιστατικά». Μάλιστα τις διαχωρίζει σε κακουργήματα και πλημμελήματα για να ισχυριστεί ότι τα δεύτερα δεν ενδιαφέρουν το δικαστήριο και την υπόθεση της εγκληματικής οργάνωσης, καθώς το άρθρο 187 του Π.Κ. απαιτεί κακουργήματα. Αμφισβητεί ακόμα και την πειθαρχία που διέπει τη Χρυσή Αυγή, ως τεκμήριο για την ύπαρξη εγκληματικής οργάνωσης, λέγοντας ότι πειθαρχία «παρατηρείται και σε άλλα πολιτικά κόμματα».
Εν δυνάμει κακουργήματα
Φυσικά διαθέτουμε πάρα πολλά στοιχεία που αποδεικνύουν ότι οι επιθέσεις αυτές δεν ήταν «μεμονωμένα περιστατικά» και πρώτα απ’ όλα το modus operandi, δηλαδή τον τρόπο δράσης τον δραστών που είναι πάντα ο ίδιος. Αρκεί να ρίξει κανείς μια ματιά στις περισσότερες από 100 συσχετισμένες υποθέσεις που βρίσκονται στη μεγάλη δικογραφία για να καταλάβει ότι μιλάμε για οργανωμένες επιθέσεις πολυάριθμων ομάδων κρούσης, οπλισμένων με μαχαίρια, κοντάρια και άλλα φονικά αντικείμενα, μαυροντυμένων, που δρουν τη νύχτα, σε σύντομο χρονικό διάστημα, με παράγγελμα έναρξης και λήξης.
Να γιατί μας ενδιαφέρουν πολύ και τα πλημμελήματα, όπως π.χ. η επίθεση στο «Συνεργείο» της Ηλιούπολης, η οποία καθοδηγήθηκε από τον Λαγό και τον Μίχο με τη φυσική τους παρουσία. Αλλά μας ενδιαφέρουν βέβαια και για έναν άλλο λόγο. Γιατί όλες οι επιθέσεις της Χρυσής Αυγής ανεξαιρέτως, θα μπορούσαν, εάν οι συνθήκες το είχαν επιτρέψει, να εξελιχθούν σε κακουργήματα.
Από πού προκύπτει αυτό; Μα και πάλι από το γεγονός ότι ο τρόπος δράσης είναι πάντα ο ίδιος, όπως ίδιοι είναι και οι στόχοι. Πάντα οι στόχοι είναι όσοι έχουν την ιδιότητα του μετανάστη, του αντιφασίστα, του αριστερού, του πολιτικού αντίπαλου. Των κατηγοριών δηλαδή που η οργάνωση θεωρεί εχθρούς. Και πώς τους αντιμετωπίζει; Τους «μακελεύει» και τους «λιώνει», όπως ομολογεί ο Λαγός στις τηλεφωνικές του συνομιλίες την ώρα που ο ίδιος καθοδηγεί τη δολοφονική επίθεση στους συνδικαλιστές του ΠΑΜΕ. Τους «σφάζει» και για την ακρίβεια «σφάζει ό,τι κινείται», όπως έχει ομολογήσει με τον πιο ανατριχιαστικό τρόπο ο Πυρηνάρχης της Νίκαιας Πατέλης...
Διαβάστε τη συνέχεια ΕΔΩ...
efsyn.gr