Ελλην Φορολογούμενος
παλιά κάποιοι από εμάς ζούσαμε στον κόσμο του Marlboro. Δηλαδή μια ουτοπία αμερικλανέισον, όπως μας την παρουσίασαν οι παλιές
διαφημίσεις του Marlboro, καουμπόηδες με θεληματικά πιγούνια , περήφανα άλογα
και γενικά ένας αέρας γουέστερν land of the free φάση. Τώρα που μεγαλώσαμε και
η προσγείωση στην πραγματικότητα μας συντάραξε συθέμελα , με πίκρα καταλάβαμε
ότι η αλήθεια μπορεί να είναι και σκληρή.
Στην πραγματικότητα το τσιγάρο σκοτώνει, τα άλογα γέρασαν και ως
γνωστό όταν γεράσουν τα άλογα τα σκοτώνουν και τέλος επίσης οι καμπόηδες στην
μετά μπρόoυκμπακ-μαουντεν εποχή δεν είναι και τόσο
φανατικοί άνδρες , όσο αρχικά πιστεύαμε.
Σε ένα ποίημά του για μια αγαπημένη γυναίκα, ο Σεφέρης γράφει: «Για
μια Ελένη, για ένα άδειο πουκάμισο». , εδώ ο .......
ποιητής εννοεί η ματαιότητα της
πραγματικότητας και παίζει με το άδειο πουκάμισο και την Ελένη ( μη ρωτήστε" ποιά Ελένη
?" γιατί θα την πατήστε...) που εδώ
δεν απασχολεί , ξεκάθαρα ο ποιητής λέει ,
ότι το νόημα της ζωής είναι το κενό, η φθορά και το απατηλό .
Όπως ακριβώς και το νόημα της Ευρωπαϊκής Ένωσης είναι ένα άδειο πουκάμισο και σε λίγο θα είναι κάποια
που δεν θα απασχολεί κανέναν , ο Λόγος ? επειδή δεν έχει θα αφήσει κανένα
ιστορικό ίχνος αλλά μια πικρή ανάμνηση και ένα κενό ...
Όσο δε αφορά τη φράση «άδειο
πουκάμισο» έχει έκτοτε αυτονομηθεί και χρησιμοποιείται δίκην κυριολεξίας και
εσφαλμένα για να περιγράψει και το χαμένο κορμί, τον τιποτένιο / ουτιδανό,
αυτόν που δεν έχει μπέσα . Αυτά ακριβώς τίποτε άλλο !