Ό,τι υποστηρίζει και εγγυάται την δυναμικότητα της νέας γενιάς προετοιμάζει με ελπίδα το μέλλον – κυρίως η πρόσβαση στην παιδεία και την εργασία.Ωστόσο από το 2008 μέχρι σήμερα η οικονομική κρίση και οι εφαρμοστικές πολιτικές των μνημονίων, που ακολούθησαν ΝΔ-ΠΑΣΟΚ-ΣΥΡΙΖΑ για να την διαχειριστούν, οδήγησαν κατά κράτος στην αποδυνάμωση και την αποδιοργάνωση της οικονομίας και του κοινωνικού ιστού της χώρας.
Ό,τι προστατεύει τους ηλικιωμένους σέβεται τους κόπους της ανθρώπινης εργασίας και δίνει νόημα στον αγώνα του νέου – κυρίως η αίσθηση ασφάλειας και αξιοπρέπειας.
Ό,τι απελευθερώνει και διαφυλάσσει την δικαιοσύνη, την δημιουργία και την εργασία ισορροπεί τις τάξεις και τις γενεές σε ένα επόμενο βήμα.
Οι παραγωγικές δυνάμεις συνεχίζουν να βάλλονται από αλλεπάλληλες φορολογικές επιθέσεις που απλά καταλήγουν σε συσσώρευση μη εξυπηρετούμενων χρεών, χωρίς καν να αποσκοπούν στην ανοικοδόμηση των ερειπίων, παρά μάλλον στο πλιάτσκό τους. Παρότι οι φόροι απογειώνονται και οι συντάξεις πέφτουν, ανεβάζοντας και τα.......
όρια ηλικίας, δεν προκύπτουν νέες θέσεις εργασίας. Και ενώ τα ιδιωτικά χρέη προς το δημόσιο, τα ταμεία και τις τράπεζες ανεβαίνουν, όπως και τα χρέη του κράτους προς το δημόσιο, το συνολικό δημόσιο χρέος της χώρας και η εξυπηρέτησή του δεν μπορούν να αντιμετωπιστούν παρά το υπέρμετρο και ανισοβαρές κόστος για κάθε πολίτη.
Η ακάθεκτη πορεία της χώρας προς την στέρηση, την φτώχεια, την ανισότητα και τις ταξικές ανακατατάξεις, καταγράφεται επίσημα σε μελέτες, όπως της eurostat και της Credit Suisse. Την περίοδο 2008-2014, σχεδόν ένα εκατομμύριο Έλληνες προστέθηκαν στις ομάδες της φτώχειας και του κοινωνικού αποκλεισμού ενώ η μεσαία τάξη ελαττώθηκε περισσότερο από ένα άλλο εκατομμύριο και έχασε σχεδόν μισό τρισεκατομμύριο από την περιουσία της. Έτσι, έμειναν στο «ταμείο» της ένα υπόλοιπο 221 δις από αυτά που είχε κερδίσει από το 2000 μέχρι το 2007, το οποίο είναι και αυτό στόχος των φορολογικών επιθέσεων όπως άλλωσε και η περαιτέρω συρρίκνωσή της.
Η ελληνική κοινωνία, ακυβέρνητη πολιτεία, με μια τύποις πολιτική ηγεσία, χωρίς καν αντιπολίτευση και με ανώφελες ή διάτρητες θεσμικότητες περνά μέσα από την κρεατομηχανή του παραλόγου. Ευτυχώς οι νέοι, μπροστά στην αδράνεια, την μαλθακότητα, την υποτακτικότητα και τον ωφελιμισμό των γονιών τους, φαίνεται να ακολουθούν τα λόγια του ποιητή: «Καλήτερα, καλήτερα/ διασκορπισμένοι οι Έλληνες/ ‘να τρέχωσι τον κόσμον, /…».
Φωτό: «Ο λαβύρινθος της άνοιξης»(The spring labirynth), πίνακας του Jacek Yerka
Πηγές
Eurostat: The risk of poverty or social exclusion in the EU
Credit Suisse: Global Wealth Report 2015
Δ. Τρικεριώτης,