Ο ελληνικός λαός καλείται σήμερα συντεταγμένα να δώσει τη γνώμη του για ένα ζήτημα που άπτεται του μέλλοντός του στο πλαίσιο ενός δημοψηφίσματος το οποίο, παρότι εξαιρετικά κακοδιατυπωμένο, ενδεχομένως και σκόπιμα....,θα μπορούσε ή όχι να έχει συνολικώς αποφευχθεί, ήταν ή δεν ήταν απαραίτητο, εξυπηρετεί ή δεν εξυπηρετεί τα πολιτικά παιχνίδια του πολιτικού κόσμου, και λοιπά, και λοιπά…
Πλέον τα ανωτέρω, τουλάχιστον για σήμερα πρέπει να μας είναι παντελώς αδιάφορα. Επιτέλους, ας αντιμετωπίσουμε το μικρόβιο του εθνικού διχασμού που το επωάζει η κοινωνία μας σε κάθε ευκαιρία και ας βαδίσουμε προς την κάλπη ευθαρσώς για να εναποθέσουμε την ψήφο μας και το βράδυ θα γνωρίζουμε το αποτέλεσμα! Τόσο απλά.
Το σημείο όπου ως κοινωνίας έχουμε φτάσει είναι πλέον τετελεσμένο και ιδιαίτερο νόημα δεν έχει να ρίχνει ο ένας «πέτρες» στον άλλο, με την Ελλάδα να έχει χωριστεί σε δυο «στρατόπεδα», τη στιγμή μάλιστα που τα πρώτα ψήγματα γνήσιου, άρα ανησυχητικού μίσους, έχουν κάνει την εμφάνισή τους, απειλώντας την εθνική μας συνοχή.
Το είδος του ερωτήματος που καλούμαστε να απαντήσουμε έχει μια τρομερή ιδιομορφία. Το ότι όποια από τις δυο απαντήσεις επιλέξεις, το περιεχόμενο αυτής μόνο «κυριολεκτικό» δεν μπορεί να θεωρηθεί. Αυτό φαίνεται και από το ποιους έχουν προσελκύσει τα «στρατόπεδα», αφού έχει προκύψει ένας αχταρμάς άνευ προηγουμένου!
Ο επικεφαλής του ευρωπαϊκού ψηφοδελτίου του ΣΥΡΙΖΑ δεν προσυπογράφει την επιλογή του κόμματος, ενώ πρόσωπα που κάποτε ήταν καταμερισμένοι στην… αριστερή πτέρυγα του ΣΥΡΙΖΑ, όπως για παράδειγμα ο ηθοποιός Καφετζόπουλος και άλλοι, ανήκουν πλέον δεδηλωμένα στο απέναντι «μπλοκ». Παρομοίως, γνωστοί πολίτες δεξιών καταβολών και πεποιθήσεων, πολλοί εξ αυτών με φήμη… «κομουνιστοφάγων», έχουν συνταχθεί αναφανδόν με την κυβερνητική πλειοψηφία, επιτείνοντας τη σύγχυση.
Το να αφαιρείς όσους λένε ΟΧΙ από το μπλοκ των φίλων της Ευρώπης είναι τεράστιο λάθος, για την ακρίβεια κολοσσιαία γελοιότητα. Εξίσου λανθασμένο είναι το να κατατάσσεις ως υποστηρικτές της Τρόικας όσους θα ψηφίσουν ΝΑΙ. Αμφότερα, ως πολιτικές στάσεις, είναι λανθασμένες, αυτοκαταστροφικές και διχαστικές.
Πολλοί που θα ψηφίσουν ΝΑΙ θα το πράξουν στη βάση της – πάντα υποκειμενικής – λογικής που επιλέγει «το μη χείρον», ενώ πολλοί από όσους ψηφίσουν ΟΧΙ, δεν θα έχουν μετατραπεί αυτόματα σε πολέμιους μιας ακόμα ομιχλώδους «νέας τάξης πραγμάτων», αλλά απλούστατα, είτε οι άνθρωποι θεωρούν, ορθά ή λαθεμένα (θα φανεί εκ του αποτελέσματος) πως αυτό θα εξυπηρετήσει τη διαπραγματευτική στρατηγική της χώρας επιλέγοντας την ανάληψη μεγαλύτερου ρίσκου ή/και «έχουν πιάσει πάτο» άρα σε προσωπικό επίπεδο το ρίσκο είναι μικρότερο. Μας αρκεί να μην είναι φορείς της νοοτροπίας «αφού έχει ψοφήσει ο δικός μου σκύλος… να ψοφήσει και του γείτονα».
Το εργαλείο των δημοσκοπήσεων είναι αρκετά σαφές, οπότε μένει να αποδειχθεί εάν και κατά πόσον θα επαληθευθούν. Οι Έλληνες είναι διχασμένοι για το θέμα και άποψή μας είναι πως εάν ο μειοψηφών κατορθώσει να συγκεντρώσει ποσοστό περί το 45% δεν τίθεται καν θέμα κερδισμένου ή ηττημένου. Το σαφέστερο εύρημα στις δημοσκοπήσεις είναι ότι ο ελληνικός λαός επιθυμεί σε ποσοστό που υπερβαίνει το 70% να παραμείνει στην Ευρωπαϊκή Ένωση και το κοινό ευρωπαϊκό νόμισμα. Κι αυτό κακώς ΔΕΝ θα αποτυπωθεί σε ένα δημοψήφισμα που θα έπρεπε να έχει αποφευχθεί, αν και οι εταίροι το γνωρίζουν καλά…
Ας ψηφίσουμε λοιπόν με ηρεμία και ψυχραιμία, αφού όποιο και να είναι το αποτέλεσμα, ένα πράγμα είναι σίγουρο: Ότι ενδεχόμενη νέα συμφωνία που θα «ξεκλειδώσει» τη χρηματοδότηση της οικονομίας μας, θα περιλαμβάνει σκληρά μέτρα, αφού ο λογαριασμός επιβαρύνεται κάθε μέρα που περνάει, ενώ τα περιθώρια πολιτικής διευθέτησης του ζητήματος με χαλαρότερους όρους, είναι μάλλον μικρά.
Εδώ ας έχουμε βέβαια τα μάτια μας ανοιχτά, διότι δεν θα πρέπει αν επιτρέψουμε σε κανέναν να χρησιμοποιήσει ως πρόσχημα τα όποια μέτρα για να κάνει την κίνηση επιστροφής της χώρας στη δραχμή.
Με απλά λόγια συμπατριώτες, βαδίστε προς την κάλπη με το κεφάλι ψηλά, αποενοχοποιημένοι, ψηφίστε ό,τι σας υπαγορεύει η συνείδησή σας και βγαίνοντας έξω σκάστε ένα χαμόγελο στον αντίπαλο και χτυπήστε τον φιλικά στην πλάτη, διότι από Δευτέρα, όλοι μαζί θα υποφέρουμε, είτε με ναι, είτε με όχι, είτε με ευρώ, είτε με δραχμή.
Ας πάψουμε να παραμυθιαζόμαστε μεταξύ μας. Τα εγκλήματα που έχουν γίνει και από το ΔΝΤ και από τους Ευρωπαίους εταίρους είναι πολλά. Εμείς όμως δεν θα έπρεπε να χρειαζόμαστε δερβέναγα στο κεφάλι μας για να κάνουμε πολλά τα οποία είναι αυτονόητα με τη διεθνή πρακτική και εμπειρία.
Ας θυμόμαστε, ότι στο σημείο που έχουμε φτάσει, ανώδυνες λύσεις ΔΕΝ υπάρχουν. Ας επιλέξουμε λοιπόν να ΣΝΟΜΠΑΡΟΥΜΕ τους δανειστές μας και με… το φρύδι υψωμένο ας τους πούμε με σταθερή φωνή, ότι δεν χρειάζεται η πίεσή τους για να βάλουμε τάξη στα του οίκου μας. Δεν μπορούμε να φανταστούμε πόσο θα έχει ενισχυθεί αυτόματα η διαπραγματευτική μας ισχύς…
defence-point.gr