Ο κύκλος του ΠΑΣΟΚ και τα «φαντάσματα της κόκκινης πλατείας»

 
Του Πέτρου Τρουπιώτη
Με την ανακοίνωση του, για το συνέδριο της « Δημοκρατικής Παράταξης»το φθινόπωρο, ο Ευάγγελος Βενιζέλος, έβαλε ουσιαστικά την τελευταία λέξη στην ιστορία του κόμματος ΠΑΣΟΚ.
Ενός κόμματος , που με τα καλά και τα κακά του, κυριάρχησε στην χώρα από την μεταπολίτευση σχεδόν και μετά.
Και όπως ήταν φυσικό, μετά από μια πορεία ( επιτυχημένη ή μη δεν έχει σημασία) έρχεται η ώρα να κλείσει ο κύκλος Και τώρα είναι η ώρα να κλείσει ο κύκλος του ΠΑΣΟΚ.
Ίσως μάλιστα να έπρεπε ο κύκλος αυτός να.....
έχει κλείσει νωρίτερα. Ίσως το 1996, ίσως πριν λίγους μήνες.
Το βέβαιο είναι ότι ο κύκλος κλείνει τώρα .
Και κλείνει όχι μόνον γιατί « πέρασε ο χρόνος του», άλλα και γιατί άλλαξαν οι κοινωνικές συνθήκες, γιατί άλλαξαν τα δεδομένα, άλλα και γ γιατί ο ελληνικός λαός«δεν το θέλει πια». Και γιατί και πολλά από τα πρόσωπα που «ήταν « το κίνημα , μεταλήφθηκαν.
Το ότι ο κύκλος του ΠΑΣΟΚ, έχει κλείσει, τώρα πια δεν το καταλαβαίνουν ‘η απλώς δεν θέλουν να το δηχθούν γιατί κάτι τέτοιο δεν τους βολεύει, μόνον όσοι ελπίζουν μέσω αυτού να επανέλθουν στο « αμαρτωλό προσκήνιο»του παρελθόντος, όσοι « δεν πρόλαβαν το πάρτι και ελπίζουν σε νέο» , άλλα και όσοι πιστεύουν πως έτσι, οχυρωμένοι πίσω από ιστορίες και ονόματα μπορούν να υπάρξουν ή να καλύψουν τα όσα δεν θέλουν να βγουν στο φως.
Πολλοί από αυτούς θυμίζουν όσους,κάθε χρόνο την επέτειο της Οκτωβριανής Επανάστασης, μαζεύονται στην Κόκκινη πλατειά στην Μόσχα , με φωτογραφίες του Λένιν και του Στάλιν, με παράσημα της ΕΣΣΔ στα πέτα και …περιμένουν την επιστροφή της Σοβιετικής Αυτοκρατορίας….
Σήμερα λοιπόν είναι σαφές ότι το ΠΑΣΟΚ έχει ολοκληρώσει τον κύκλο του.Με θετικό ή αρνητικό πρόσημο, είναι νωρίς ακόμα για να το πούμε. Η ιστορία θα το κρίνει πιο αντικειμενικά αυτό.
Το σίγουρο πάντως είναι ότι ο τελευταίος πρωθυπουργός του ΠΑΣΟΚ, ο Γιώργος Παπανδρέου, ουσιαστικά έβαλε με τις ενέργειες και τις παραλείψεις του την «ταφόπλακα» στο κίνημα.
Κάτι που όπως όλα δείχνουν θα γινόταν αργότερα , ίσως όμως όχι έτσι βίαια και γρήγορα.
Και το μεγαλύτεροι πρόβλημα είναι ότι ο ίδιος ο πρώην πρωθυπουργός δεν έχει καταλάβει τίποτε ενώ οι γύρω του , για ιδιοτελείς κυρίως λόγους, συνεχίζουν να «ανεμίζουν τις σημαίες της Οκτωβριανής επανάστασης»,όπως φώναζε πέρυσι ρώσος βετεράνος στην κόκκινη πλατειά της Μόσχας.
Και αυτός ,δεν είχε καταλάβει τι έχει αλλάξει.
Το πρόβλημα λοιπόν δεν είναι αν ο κύκλος του ΠΑΣΟΚ τέλειωσε ( αυτό δεν συζητείται έστω και αν κάποιοι προσπαθήσουν να κρατήσουν το όνομα ως κειμήλιο και φετίχ) , ούτε βεβαίως το γιατί.
Αυτό που είναι το ζήτημα και αυτό που πρέπει να απασχολεί όλους όσους κινούνται σε αυτό τον ευρύτερο πολιτικό χώρο είναι το τι θα γίνει από εδώ και πέρα. Ποιο είναι το μέλλον του πολιτικού χώρου που κάλυψε την μεταπολίτευση ο Ανδρέας Παπανδρέου με το ΠΑΣΟΚ.
Ποιες πρέπει να είναι οι ενέργειες, ώστε το όποιο νέο σχήμα , όχι μόνον να υπάρξει στο πολιτικό σκηνικό , άλλα να αποκτήσει δυναμική και προοπτική.
Γι αυτά τα θέματα θα τα πούμε αύριο