ΣΤΟ ΕΛΕΟΣ ΤΩΝ ……. «ΕΛΑΙΩΝ»



Κώστα Δημ.Χρονόπουλου
(Αρθρογράφου –Σχολιογράφου)


Πλούσια τα ελέη, λόγω … ελαιών,
αριστερών, δεξιών και θρουμπών.
Αφθονία λαδιού και  λαδωμάτων,
καθώς και διατροφής με «ψωμί και ελιά» των αδυνάτων.

Ο πολιτικός μας ελαιώνας περιλαμβάνει ελαιόδεντρα που παράγουν όλων των.........
ειδών τους καρπούς: Ελιές, Αριστερές, Δεξιές και Θρούμπες.
Φαντάζομαι και με διαφορετική –πολιτική –οξύτητα % ελαιολάδου.
Μετά τους 58 της συντροφικής, αριστερόστροφης «Ελιάς» που ετοιμάζονται για «νέο» κόμμα, και μάλιστα με ….ελαιοβριθή Αρχηγό από τα παλιά, άρχισαν και οι δεξιόστροφες ελιές να καρποφορούν = «Δεξιά Ελιά».
Δεν αποκλείεται το φαινόμενο να οφείλεται στην άμετρη στοργικότητα και το ενδιαφέρον των πολιτικών μας να μη μας λείψει τουλάχιστον το «ψωμί κι ελιά»σε τούτη τη δύσκολη συγκυρία.
Ίσως πάλι να παίζει καταλυτικό ρόλο και ο παράγοντας αυτοσυντήρηση και προσωπική πολιτικοεπαγγελματική επιβίωση (!).
Γιατί τι θα θέλατε να κάνουν οι: πολιτικά άστεγοι, οι δυσαρεστημένοι, οι μη αρεστοί, οι αγνοημένοι, κ.α,  ταμπέλες θα βάφουν ή θα λούζουν φίδια;
Εξάλλου κάποιοι έντιμοι (και έτοιμοι για προσφορά) βουλευτές δεν θα πρέπει να πληρώσουν το κενό που υπάρχει στο «Δημοκρατικό Τόξο»;
Και μπορεί οι ίδιοι, (όπως και τα κόμματα στα οποία μέχρι πρότινος ανήκαν) να τα μούσκεψαν αδυνατώντας να μοιράσουν «δύο γαιδουριών άχυρα», αλλά τις ελιές μπόρεσαν να τις (δια) χωρίσουν (!). (Σ.Σ Ούτε αυτές δεν γλύτωσαν!..)
Ενώ σχεδόν όλοι οι ιθαγενείς γνωρίζουν και υποστηρίζουν ότι τούτο εδώ δεν είναι πλέον Κράτος, αλλά: Φερόμενο ως Κράτος ή εμφανιζόμενο /μιμούμενο κρατική οντότητα, οι μόνοι που αγνοούν –παραθεωρούν , υποκρίνονται;-το γεγονός είναι αυτοί που το διευθύνουν.                                                                        Δεν αποκλείω όταν φάνε λάδι, να έρθουν κάποιοι βράδυ –μπορεί και μεσημέρι –να προσφερθούν να  αλλάξουν (εκτός από ρούχα).

Υ.Γ Το Κράτος μας δεν χρειάζεται ανακαίνηση /αναπαλαίωση
       /αποκατάσταση /φτιασίδωμα/σουλούπωμα.
Θέλει κατεδάφιση και επανίδρυση, αλλά όχι με παλιά φθαρμένα υλικά. Με εμπειροτέχνες άσχετους, ευκαιριακούς μπογιατζήδες συντηρητές του (αυτό) απαξιωμένου Κ.Δ.Πολιτεύματος, καθώς και με «ελιές», λάδια, και ….λαδώματα δεν πάμε πουθενά.
Διόρθωση:Βαδίζουμε ολοταχώς κατά κρημνόν (κάποιοι ήδη έπεσαν μέσα).
Δεν είναι αριθμητικό το πρόβλημα –πόσα κόμματα ή βουλευτές διαθέτουμε –αλλά ποιοτικό.
Είναι ζήτημα Νοοτροπίας, Δημοκρατικότητας, Αρχών, Ηθών, Αξιών, και Ομοψυχίας.
Αν αυτά δεν τα συνειδητοποιήσουν οι πολιτικοί μας, τότε η δική  μας ευθύνη γίνεται μεγαλύτερη στις επερχόμενες εκλογές.