Η ταπεινή μου άποψη λέει πως, στην ιστορία με τον βουλευτή Διαμαντόπουλο του ΣΥΡΙΖΑ, υπάρχει ένα μόνο πρόβλημα. Αισθητικό. Αν στη χώρα υπήρχε ενός είδους «αστυνομία αισθητικής», ο βουλευτής θα έπρεπε να εισπράξει ένα μικρό πρόστιμο για το... ακαλαίσθητο του πράγματος. Να ντύνεται παπάς (παπά-σούρα, τον είπαν) και να περιφέρεται λέγοντας διάφορα κακόγουστα αστειάκια, να... κοινωνεί τους πιστούς και να λέει πως θα θάψει το μνημόνιο! Και όλα αυτά, όταν μάλιστα δεν........
έχουμε καν Αποκριές. Αυτό είναι το πρόβλημα.
Παρ’ όλα αυτά, πρόβλημα σοβαρό βλέπουν πολλοί άλλοι. Ο Αρχιεπίσκοπος, πολλοί μητροπολίτες, φαντάζομαι περισσότεροι πιστοί και -εδώ παίρνουμε μια βαθιά ανάσα-ο ΣΥΡΙΖΑ. Για την ακρίβεια η θεματική επιτροπή θρησκευμάτων του κόμματος η οποία αποδοκίμασε τον βουλευτή! Όποιος γνώριζε ότι υπάρχει τέτοια επιτροπή στον ΣΥΡΙΖΑ, κάτι πρέπει να κερδίσει. Νομίζω, πως πρώτη φορά ακούμε τ’ όνομά της.
Πάμε παρακάτω όμως. Η επιτροπή αυτή (με υπεύθυνο συντονιστή τον κ. Μ. Λυκόπουλο), άδειασε τον βουλευτή. Και ανέφερε μεταξύ άλλων ότι δεν μπορεί να γίνει αποδεκτή κάθε ενσυνείδητη ή ασυνείδητη συμπεριφορά που προσβάλλει τα ιερά μυστήρια οποιασδήποτε θρησκείας. Μάλιστα. Και γιατί άραγε μια τέτοια συμπεριφορά, όπως αυτή του παπά-σούρα προσβάλλει τα ιερά μυστήρια; Από τη σάτιρα –έστω, την κακόγουστη- αποκλείεται η θρησκεία, άραγε; Αν ισχύει αυτό, κάποιος πρέπει να μας το πει.
Έχω την εντύπωση, πως όλη αυτή η πρωτοφανής αντίδραση του ΣΥΡΙΖΑ, συνδέεται με μια σειρά από μικρές τακτικές κινήσεις που έχουν έναν μόνο στόχο. Αυτόν που έχουν όλα τα κόμματα που διεκδικούν την εξουσία. Να διατηρήσουν καλές σχέσεις με την παντοδύναμη ιεραρχία, που επηρεάζει πολλές, πάρα πολλές ψήφους. Αυτό είναι όλο.
Και για να ενισχύσουμε το επιχείρημα, απλά να παραθέτουμε μερικές ακόμα από τις μικρές αυτές τακτικές κινήσεις τις οποίες έχουμε καταγράψει στο πρόσφατο παρελθόν... Ο Τσίπρας, που αρνιόταν να φιλήσει τον σταυρό στις ορκωμοσίες, το έκανε ευλαβικά όταν πήγε πριν από 3 μήνες στον αγιασμό ενός σχολείου. Ο ΣΥΡΙΖΑ, που δείχνει τόσο μαχητικός με όλα, στην υπόθεση των διαθεσιμοτήτων-απολύσεων από το δημόσιο, δεν είπε λέξη για την εξαίρεση των 10.000 ιερέων από αυτές. Το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης, δεν βρήκε λέξη να πει όταν κατατέθηκε τροπολογία που εξαιρούσε τις επιχειρήσεις της Εκκλησίας από τους διαχειριστικούς ελέγχους του ΣΔΟΕ, αν πρώτα δεν τους ενέκριναν δυο υπουργοί. Να συνεχίσω; Δεν νομίζω να χρειάζεται...